ကိုကို့ရဲ့ငယ်...✨
"ကိုကို... "
"ကိုကိုလို့..."
"ကိုယ် ငယ်နဲ့ ပြောစရာမရှိဘူး..."
"ကိုကိုကလည်း...ကိုကိုပြောစရာမရှိလည်း ငယ်ပြောစရာရှိတယ်လေ လို့ "
"ကိုကိုနားမထောင်ချင်ဘူး..."
နူတ်ခမ်းကြီးဆူပြီး အကြည့်လွဲသွားတဲ့ အစ်ကိုကကလေးလေးလိုပဲ...။
တစ်ခါတစ်လေ အစ်ကိုက ငယ်မမြင်ဖူးတဲ့ အခြမ်းကိုထုတ်ပြလေ့ရှိသည်။
စိတ်ဆိုးနေတဲ့အချိန်နဲ့ ပင်ပန်းတဲ့အချိန်လိုမျိုးဆို ဘုန်းထက်ရှိန်ဆိုတဲ့လူကြီးကနေ
ဘုန်းထက်ရှိန်သေးသေးလေး ဖြစ်ပြီးချွဲတတ်၏။အဲ့လိုဖြစ်တိုင်း မိန်းမိန်းငယ်ကလည်း အလဲလဲအပြိုပြိုကိုကြွေသည်။အထူးသဖြင့်ငယ့်ကိုပဲ ဒီလိုဆက်ဆံတာကြောင့် ပိုပြီး မြတ်နိုးရ၏။ကိုယ့်ရည်းစားကိုယ်ပြန်ကြွေဆိုတာ ရယ်စရာဖြစ်နေပေမယ့် အစ်ကိုကအားကြီးချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့ ရယ်ချင်လည်း ရယ်ပါစေတော့။
"ဟွန်းး ကိုကိုကလည်း နားထောင်ပါဆို..."
"......."
ကြွက်သားအပြည့်နဲ့ လက်မောင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့လွတ်ထွက်မတက်ဖက်ထားသော ငယ့်ကို အစ်ကိုက
လှည့်၍ပင်မကြည့်တော့တာ။
"ကိုကို က တကယ်ကြီး ငယ့်ကို စကားမပြောတော့ဘူးပေါ့...ဟွန်..."
ပြုံးချင်နေတဲ့မျက်နှာပိုးကိုမနည်းချိုးနိမ့်ကာ နူတ်ခမ်းလေးကိုမဲ့ မျက်လုံးလေး
ပေကလပ် ပေကလပ်နဲ့ မူပိုးကာ ချွဲသည့်တိုင်အောင်...ဘာမှမတုန့်ပြန်ပဲ စက်ရုပ်ကြီးအတိုင်း ထိုင်နေတဲ့ အစ်ကို့ကြောင့်...လူကအသည်းလည်းယား
စိတ်ဆိုးပြေအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲစဥ်းစားနှင့်...။
အစ်ကိုကလေအချိန်တိုင်း ငယ့်ကိုရူးအောင်လုပ်နိုင်တုန်း...အမြဲတမ်းလွမ်းမိုးနေတုန်း...။
တစ်ခါတစ်လေ ငါဘာလို့များ ဒီလူသားကို အရမ်းချစ်မိသွားလဲ ဆိုတာမေးခွန်းထုတ်မိ၏။မေးတိုင်းလည်းအဖြေကတစ်ခုပဲ...
အစ်ကိုဖြစ်နေလို့ကို အရမ်းချစ်မိတာ။
"ကိုကို့ "
ဘာမှမထူး။ကျစ်...ဒီလူကြီးကတော့။ကိုယ်တိုင်က မှားထားတဲ့လူဖြစ်လို့ ချော့ရမှာမှန်ပေမယ့်အစ်ကိုက တမင်စိတ်ဆိုးချင်ယောင်ဆောင်နေတော့
ဘယ်လိုမှချော့လို့မရ။
