ကိုကို့ရဲ့ငယ်...✨
(12.3)
ညကကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ပေမယ့်
အစ်ကို ပြန်လာမယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် မိန်းငယ်
ပုံမှန်ထက်စော၍ ထလိုက်သည်။
"ဒီနေ့ အနောက်ဘက်ကနေထွက်ပြီး
ကြယ်တွေဘာတွေမြင်ရတော့မယ်ထင်တယ် "
တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ သတ္တဝါတစ်ကောင်ကို ကြည့်သည့်
အကြည့် မျိုးနှင့် ကြည့်လျှက် မနက်စာစားနေတဲ့ဖေဖေ့ကို
လှမ်းပြောနေသည့် အမေ။ ဖေဖေကလည်းကော်ဖီသောက်နေရာကနေ
ကြည့်ပြီး အားရပါးရရီပြီး။
"ဒီနေ့ ထူးခြားဖြစ်ရပ်တွေ ဖြစ်မယ်ထင်တယ်
ဟား...ဟားး.."
လိုက်လည်းလိုက်ဖက်တဲ့လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးကိုအထင်သေးရန်ကောဆိုသည့်အကြည့်မျိုးနှင့် မိန်းငယ် မျက်စောင်းတစ်ချက်သာပို့လွှတ်ပြီး ခြံထဲသာ ဆင်းလာခဲ့သည်။
သူမ ခြံထဲရောက်တော့ ပန်းတစ်ချို့ ခူး၍ အပေါ်ထပ်ဘုရားခန်းကို တက်လာလိုက်သည်။
"အမေ့ သပြေပန်းတွေ စွန့်လိုက်တော့မယ်နော်
နှင်းဆီပန်းပြောင်းကပ် ချင်လို့ "
"ဘုရားကျောင်းဆောင်ပါ တစ်ခါတည်း ရှင်းလိုက်ဦး သမီးငယ်
ပန်းမလောက်ရင် အောက်မှာ ရှိသေးတယ်မလား "
"ဟုတ် မေ့... လောက် လောက်ပါတယ်"
ပန်းက အပေါ်မှာ လဲလို့ရနေတော့ ငယ် ပန်းအိုးတွေကို သေသေချာချာနှင့်ဂရုတစိုက်
လဲလိုက်တယ်။ပြီးတော့မှ ရေမိုးချိုးဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်၏။
မနေ့ကတည်းက သူငယ်ချင်းတွေရဲ့မွေးနေ့ဆုတောင်းတွေက
လေးငါးဆယ်ယောက်ပင်မက။accတစ်ခုလုံးလည်းTagထားတဲ့postတွေကြည့်။
သို့သော် တစ်ဦးတည်းသောသူရဲ့ ငယ်ဆိုတဲ့ အသံလေးသာ ကြားရင်ကို မွေးနေ့ကပြည့်စုံသွားမှာ။
အမေကတော့ မနက်ကတည်းက ဘုန်းကြီးကျောင်း ကိုဆွမ်းသွားပို့ပေးသည်။
ဖေဖေက ဘာလိုချင်လဲ မေးပေမယ့် မိန်းငယ် ဘာမှမလိုချင်...
အစ်ကို့ရင်ခွင်ထဲမှာသာ တိုးဝေ့ချင်စိတ်ရှိသည်။အဲ့တိုင်းသွားပြောရင် အိမ်ပေါ်က ဆင်းရမည်မလို့ ထုတ်တော့မပြောရဲ။
