"ေမာင္ထူး"
"အင္း အထူးေလး။ ေျပာေလ"
"သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႕က မုန့္ဖိုးလိုက္ေတာင္းရတာဆို ဟုတ္လား"
"မဟုတ္ပါဘူး။ လူႀကီးေတြကို လိုက္ကန္ေတာ့ရတာပါ။ ကန္ေတာ့ခံရတဲ့ လူႀကီးေတြက ျပန္ၿပီးမုန့္ဖိုးေပးတာ"
"ေၾသာ္... ငါတို႔ဆီမွာ သၾက္န္ေရာက္တိုင္း သက္ႀကီး႐ြယ္အိုေတြကို ေရလိုက္ကန္ေတာ့သလိုေပါ့"
"အင္း ဟုတ္တယ္။ အဲ့လိုမ်ိဳးပဲ"
"မသိပါဘူး။ ငါက မုန့္ဖိုးလိုက္ေတာင္းရတာ မွတ္ေနတာ"
"မဟုတ္ဘူးအထူးေလးရဲ႕။ ဒါနဲ႕ အထူးေလးက မုန့္ဖိုးလိုခ်င္လို႔လား။ လိုခ်င္ရင္ ငါေပးမယ္ေလ"
"မလိုခ်င္ပါဘူး။ ငါ့မွာေပါတယ္။ ငါက ဒီတိုင္းေမးၾကည့္တာ"
"အင္း။ မင္းတို႔ဆီနဲ႕မတူလို႔မလား။ မင္းတို႔ဆီက တန္ခူးလမွာ ကန္ေတာ့ၾကတာဆိုေတာ့ေလ"
"အင္း မတူဘူး။ တစ္နိုင္ငံတည္းကိုေနာ္။ ဘာလို႔မတူၾကတာပါလိမ့္။ ငါတို႔ဆီက သက္ႀကီး႐ြယ္အိုေတြကို ႏွစ္ဦးလဦးမွာ ကန္ေတာ့ၾကတာ။ သူတို႔က ဘာလို႔ သီတင္းကြၽတ္မွာ ကန္ေတာ့ၾကတာပါလိမ့္"
"တစ္ေနရာနဲ႕တစ္ေနရာက အဲ့လိုပဲ မတူတာတစ္ခုခုေတာ့ ရွိတတ္ၾကတယ္"
"အင္း။ ထားလိုက္ပါေတာ့။ ငါနဲ႕လည္း ဘာမွဆိုင္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ မနက္ျဖန္ လျပည့္ေန႕ဆိုေတာ့ ငါတို႔ေလွ်က္လည္ၾကမလား။ ေမာင္ထူး မင္းဘယ္သြားခ်င္လဲ"
"ကစားကြင္းသြားၾကမလား"
"ကစားကြင္းလား"
"အင္း။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ငါတို႔ တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူးလားလို႔ေလ"
ကြၽန္ေတာ္ေျပာေတာ့ ထူးေအာင္က မ်က္ေမွာင္ကိုကုတ္တယ္။
"ႀကီးေကာင္ႀကီးမာနဲ႕ သူငယ္ျပန္ၿပီး ေလွ်ာက္မေဆာ့ခ်င္ပါဘူး။ တစ္ျခားေနရာေျပာ"
"အဲ့ဒါဆို ပန္းၿခံဆိုရင္ေရာ"
"ပန္းၿခံ... ပန္းၿခံက အတြဲေတြသြားၾကတာမလား။ ငါတို႔က အတြဲထက္ေက်ာ္ၿပီး ညားၿပီးေနၿပီေလ"
