KÜL

『OKUL』

Merhaba arkadaşlar yeni bir bölümle sizlerleyiz umarız beğenirsiniz. Biraz korkudan uzaklaşalım dedik. Ama sakın sanmayın ki Korku dolu bölümler bitti. Asıl korku yeni başlıyor.

♡˖꒰ᵕ༚ᵕ⑅꒱꒰⑅ᵕ༚ᵕ꒱˖♡

Uyanalı ve hastaneden geleli bir hafta olmuştu bu süreçte Nefes fırsat buldukça yanıma geliyor arkadaşlığımızı pekiştiriyor sohbet ediyorduk. Bazen gece yarısı bile nasıl olduğumu öğrenmek için mesaj atıyordu. Okuldaki ders notlarını benimle paylaşıp anlatıyordu. Harika bir kızdı. Bir iki tanede olsa arkadaş sandıklarım olmuştu ama hiç bir Nefes gibi değildi.

Ferda lanet ile nasıl baş edeceğimize dair bilgileri araştırıyor bulduğu her kâhinden yardım istiyordu. Tabi hepsi teklifi geri çeviriyordu.

Günlerden pazartesiydi. Okula Nefes ile yürüyerek gitmeye karar vermiştik. Bugün geç kalmıştım Nefes'i bekletmek istemiyordum. O kadar yol gelip birde beni beklemesini istemiyordum.

Duştan çıktıktan sonra masamın başındaki kitaplarımı apar topar çantama yerleştirip aşağı indim aynı zaman da gömleğimi iliklemekle uğraşıyordum. Ayna olmadığı için Ferda'yı ayna niyetine kullanıyordum resmen.

"Ferda oldu mu saçlarım, kıyafetim?"

"Hımm dur şu yakanı düzelteyim... Saçının bu kısmını da hallettik mi tamamdır."

"Teşekkür ederim Ferda."

"Rica ederim, tatlım şimdi hemen kahvaltıya Nefes her an gelebilir bekletmeyelim arkadaşını."

"Haklısın."

Kahvaltımı bitirmiştim ki zil çaldı. Nefes olduğunu düşündüğüm için kapıyı açmaya ben gittim açtığımda Nefes yerine geçen hastanede ki genç adamı karşımda görünce şaşırdım. Bunun burda bu saatte ne işi vardı.

"Selam, Ferda evde mi? "

"Ah! Bora hoşgeldin, Gece içeri almayacak mısın Bora' yı."

" Şey... kusura bakmayın lütfen içeri geçin. "

"Günaydın hanımlar."

Günaydınına karşılık verdikten sonra Bora adındaki genç adam koltuğa oturmuştu bir -iş arkadaşı için fazla rahattı- Ferda kahve yapmak için mutfağa gitti ardından da ben. Ferda kahve yaparken bende tezgâha yaslanıp sordum.

"Ee"

"Ne ee?"

"Bana bence bir açıklama borçlusun Ferda."

"Ne gibi? " Bildiği halde anlamamazlıktan geliyordu. Kollarımı göğsümde birleştirip ona baktım.

..

"Of tamam bakma bana öyle."

"Seni dinliyorum"

"Şey ben ve Bora tanışmaya karar verdik yani iyi biri hem de Ezel'in abisi." O an içtiğim su boğazımda kaldı gerisini tükürdüm Ferda sırtımı sıvazlarken

" İyi misin Gece n'oldu?" sesleri duyan Bora mutfağa geldi.

"N'oldu iyi misiniz?"

"Evet iyiyim sadece su boğazımda kaldı." cümlemi bitirmemle zilin çalması bir oldu bu sefer ki Nefes olmalıydı yani öyle umuyordum.

"Ben bir kapıya bakayım." Diyerek mutfaktan çıkıp kapıyı açtım karşımda tüm şirinliğiyle Nefes vardı. Sımsıkı sarıldık birbirimize içeri davet ettim saati göstererek;