အခန်း - ၄၆

78.8K 5.4K 1.4K
                                    

Unicode //

The next day,

နေ့လယ်စာစားချိန်ဖြစ်သည်မို့ အာဏာတစ်ယောက် ခွဲစိတ်ခန်းမှထွက်လာလာချင်း သန့်စင်ခန်းဆီသို့ ခြေဦးကိုတည်လိုက်သည်။ လက်ဆေးပြီးသည်နှင့် ဆေးရုံရှေ့ရှိစားသောက်ဆိုင်သို့သွားရမည်။ နေ့လယ်စာအတူစားရန် ကြည်နူးနှင့်ချိန်းထားပြီးဖြစ်သည်မို့ ယခုချိန်ဆို ကြည်နူးလည်းရောက်နေမည်မှာအသေအချာပင်။

ကြည်နူးက ထိုကဲ့သို့သောလူစားဖြစ်သည်။ သူနှင့်ချိန်းထားတိုင်း ဦးစွာရောက်ရှိနေတတ်သည်။ တစ်ခါသော်မျှ နောက်ကျသည် မရှိခဲ့ဖူးပေ။

လက်ရှိအချိန်တွင် သူ့ခေါင်းထဲ၌ ကြည်နူးကိုပြောရမည့်စကားများအား စာစီနေမိသည်။ နားလည်လွယ်သည့်ကောင်လေးမို့ ပြောရမခက်လောက်မှန်းသိသော်ငြား တစ်ဖက်လူအားမထိခိုက်စေမည့် စကားလုံးများကို ရွေးချယ်နေမိသည်။ နားလည်မှုတို့နှင့်တည်ဆောက်ထားခဲ့သောဆက်ဆံရေးသည် မကြာမီအတောအတွင်း၌ နားလည်မှုတို့နှင့်သာ အဆုံးသတ်ရပေတော့မည်။

စိတ်ကိုရှင်းရှင်းထားလိုက်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်မိပြီးနောက် သန့်စင်ခန်းဆီသို့ဦးတည်နေသည့်ခြေလှမ်းတို့အား အနည်းငယ်ပို၍ကျဲလိုက်မိ၏။

သန့်စင်ခန်းဝင်ပေါက်သို့ရောက်သည့်အချိန်တွင် အထဲသို့ခြေဆက်လှမ်းရန်အပြု...

"မြန်မြန်လုပ်...လူလာတော့မယ်"

"....."

ထွက်ပေါ်လာသည့်အသံကြောင့် ခြေလှမ်းတို့ကတုံ့ခနဲရပ်သွားပြီး ဆက်ပဲသွားရမလို၊ပြန်ပဲလှည့်ရမလိုနှင့် တစ်ယောက်တည်း အတွေးများနေစဉ်...

"အောက်ကအင်္ကျီကိုနည်းနည်းဆွဲချဦး"

ထပ်မံ၍ ထွက်ပေါ်လာသည့် ရင်းနှီးသောအသံကြောင့် အံ့ဩသွားမိသည်။

"အကုန်လုံးကိုချွတ်လိုက်ရမလား"

"တစ်လုံးပဲထပ်ဖြုတ်တော့...အင်း ရပြီ"

"အင်း အဆင်ပြေလား"

"ရတယ်...ခုမှအသည်းအသန်ဘာဖြစ်နေတာလဲ...ဘယ်သူမှမြင်ရတာလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့"

တည်Where stories live. Discover now