Director Xiao and Actor wang(Complete)

Part31

Xiaozhanတစ်ယောက် ၀ရန်တာရပ်နေတုန်း ချင်းဖန်ကရောက်လာသည်။
"မင်းစိတ်ကိုနားလည်ပေမယ့် ဒီလိုတော့မလုပ်သင့်ဘူးလေ"
"........."
"သူက ခုမှ နိုးလာတာ မင်းကိုချစ်လို့ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာလေ"
"ငါသိပါတယ်"
"သိတယ်ဆို သွားလေ ဟိုမှာငိုနေတယ်"
လို့ ကျန်းချန်‌ကရောက်လာပြီး ပြောလိုက်သည်။
"မင်းကလဲ"
"မင်းကလဲ မလုပ်နဲ့ သွားအခု"
"အေး အေး သွားမယ် သိလား"

Xiaozhanလဲ အခန်းထဲရောက်လို့ wangပိုးကို ကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းကိုမှောက်ပြီး ငိုနေသည်။သူလဲ အနားသွားလိုက်ပြီး
"Wangပိုး"
သူခေါ်လိုက်တော့ wangyiboကမော့ကြည့်လာသည်။
"Zhange"
"ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ ခေါင်းကိုက်တော့မယ်"
"ဟင့် zhangeက ဘာလို့ကျွန်တော့်ကို စိမ်းကားသွားရတာလဲလို့ ဟင့် ခုမှသတိရတာကို ပြန်မတွေ့ရတော့ဘူးမှတ်နေတာကို ဟင့်"
"Geက မစိမ်းကားပါဘူး မင်းကို အပြစ်ပေးတာ"
"ဘာလို့လဲ"
"Geအစား ဘာလို့၀င်ခံလိုက်ရတာလဲ ဟမ်"
"Geကို ထိခိုက်မယ့်အရာမှန်သမျှ ကျွန်တော် ရှင်းမှာပဲ အာ့ကြောင့်"
"ဒါဆို geကရော မင်းကို ကာကွယ်လို့မရဘူးလား"
"ခုကစပြီး ကာကွယ်လေ ကျွန်တော်က ခု..."
လို့ပြောပြီး သူ့ခြေထောက်ကို သူပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဘာမှပူမနေနဲ့ ခြေထောက်ကပြန်ကောင်းမှာပါကွာ
လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရင်ရပြီ"
"ဟုတ်"
"ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"
"ဟီး ဗိုက်ဆာတယ်"
"အင်း ခဏနော် ကျန်းချန်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်ဦးမယ်"
"ဟုတ်"
"ကျန်းချန်ရေ ငါ့ကို ဆန်ပြုတ်၀ယ်ပေးဦး"
"မင်းက မ၀ယ်ဘူးလား"
"ငါက wangပိုးလေးနား နေရဦးမယ်လေ"
"အော် တရားကျဖို့ကောင်းလိုက်တာနော် ခုနကတော့တစ်မျိုး မပြောချင်ဘူး"
"မင်းကလဲ မြန်မြန်လုပ် wangပိုး ဗိုက်ဆာနေပြီ"
"အေးဟေ့အေး ခဏစောင့်"

ခဏကြာတော့ ကျန်းချန်ကရောက်လာပြီး
"ကဲ ရော့စားလို့ရပြီ"
"ကျေးဇူးပဲ အကိုကျန်းချန်"
"ရပါတယ်ကွာ ဟိုကောင်မင်းငါ့ကို ကျေးဇူးတင်စကားလေးတောင်မပြောဘူး"
"ပြောစရာလား ကဲ သွားတော့ အလုပ်ရှိသေးတယ်မလား"
"မင်းးးးး"
"Zhangeကလဲ အဲ့လိုမပြောပါနဲ့"
"ရပါတယ် wangပိုးရာ လာသောက် ဆန်ပြုတ်"
"ဆန်ပြုတ်ကြီးလား"
"အင်းလေ"
"မစားချင်ဘူး"
"မင်းကနေမှမကောင်းတာ ဒီနေ့တော့ ဒါလေးပဲ စားလိုက်နော်"
"......."
"စားပါကွာနော် geကို မချစ်ဘူးလား"
"ချစ်တယ်လေ"
"အာ့ဆို စား"
"ပြီးရော geကို ချစ်လို့နော်"
"အင်း အင်း စားနော်"
"ဟုတ်"
"မင်းကမသွားသေးဘူးလား"
"ဟမ် ငါလား"
"အေးလေ ဘာလုပ်နေတာလံ ခုထိ"
"......."
"ဘာလဲ ငါတို့နှစ်ယောက်ကို ထိုင်ကြည့်ချင်လို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူး သွားပြီ ဟွန့်"
ဆိုပြီး ထွက်သွားသည်။
"Zhangeကလဲ အကိုကျန်းချန်ကို အားနာစရာကြီး"
"အားနာစရာမလိုပါဘူး သူနဲ့ကအဲ့လိုပြောနေကြလေ"
"အင်းပါ ဒါနဲ့ အဲ့တုန်းက zhangeကိုပစ်လိုက်တဲ့သူက
ဖေးရီလား"
"ဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ဒီလိုပဲ သိတာ"
"ပြောပြ မရဘူး"
"သူ ကျွန်တော်ဆီကို ရောက်လာသေးတယ်လေ zhangeရဲ့ ရည်းစားဟောင်းဆိုတာပါပြောသွားသေးတယ်"
"အော်"
"သူရော"
"သူ့အကြောင်းမပြောနဲ့တော့"
"အင်းပါ"
"မင်းငါ့ကို မပြောရသေးတဲ့ အကြောင်းရှိသေးတယ်လေ ပြော"
"ဘာအကြောင်းလဲ"
"မင်းသိမှာပေါ့"
Wangyibo စဉ်းစားကြည့်သလောက်ကတော့ ဘာမှမရှိ။ဖေးရီနဲ့တွေ့တဲ့ ကိစ္စလဲ သိသွားပြီဟာကို။ဒါဆို ဟိုကိစ္စများလား
Zhangeက ပြောဆိုတော့ သိနေတယ်ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။
"Zhange သိသွားတာလား"
"........."
"ကျွန်တော်မပြောတာက"
"ငါ့ကို စိတ်မဆင်းရဲ‌ေစချင်လို့,လို့ပြောမှာမလား"
"ဟုတ်တယ်လေ"
"မင်းအဲ့လိုဖြစ်ရင်ရော ငါက စိတ်ချမ်းသာနိုင်ပါ့မလား"
"ဒါပေမယ့် သူက ge fanလေ"
"သိတယ် သူနဲ့လဲ တွေ့ပြီးပြီ"
"ဘာပြောလိုက်သေးလဲ ဟင်"
"တောင်းပန်ပါတယ်တဲ့လေ ငါလဲ မင်းကိုတောင်းပန်လို့ပဲ ပြောလိုက်တယ်"
"အော်"
"ခုတော့ သူတို့တွေက မင်းကိုအမြဲတမ်း လက်ဆောင်တွေပို့ပေးနေကြတာ နေ့တိုင်းပဲ ချင်းဖန်က လာပေးတာ လက်ဆောင်တွေကို အိမ်မှာပဲ ထား,ထားတယ်"
"အင်းပါ"
"ကဲ ခုတော့ အိပ်တော့"
"ဟုတ် ဒါနဲ့ မားရော"
"ဟင် အာ နောက်မှတွေ့ပါ မားအနားယူနေတယ်"
"နေမကောင်းလို့လား"
"အသက်ကြီးလာရင် ဒီလိုပါပဲ ကဲ အိပ်တော့လို့"
"ကျွန်တော့်ဘေးမှာ လာအိပ်လေ"
"မအိပ်ချင်ပါဘူး"
"လုပ်ပါနော် အိပ်ပါ"
"အင်း အင်း ပြီးရော ဘေးဖယ်"
"ဟုတ်"
Xiaozhanလဲ wangပိုးဘေးနားဝင်အိပ်လိုက်တော့
သူ့ကို ဖက်လာသည်။
"အား ခုမှ zhangeကိုယ်သင်းနံ့လေးရတော့တယ် တစ်သက်လုံးပြန်မတွေ့ရတော့ဘူး ထင်နေတာ"
"ခုတွေ့နေပြီလေ"
"အွန်း ဒါနဲ့zhange အလုပ်တွေကရော ဘယ်လိုလုပ်လိုက်လဲ"
"အင်းးးးနားလိုက်ပြီ မလုပ်တော့ဘူး မင်းရော geရော"
"ဘယ်လို"
"ဟုတ်တယ် မင်းအဲ့လိုဖြစ်တဲ့နေ့ကတည်းက geကြေညာလိုက်တာ စိတ်ဆိုးသွားတာလား geကမင်းကို ထပ်ပြီး မထိခိုက်စေချင်တော့ဘူး"
"မဆိုးပါဘူး ကိုယ်ကြိုးစားလာရတဲ့အရာဆိုတော့ နဲနဲပဲစိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်zhangeနဲ့အတူတူရှိနေရရင်ပဲ ကျွန်တော်ကျေနပ်တယ်"
"အင်းပါ ဟုတ်ပါပြီ မင်းကောင်းသွားရင် ငါတို့ ခရီးထွက်မယ် ဘယ်လိုလဲ"
"Good idea 👍"
"အိပ်တော့"
"ဟုတ်"