Trajikomik ; Aden

~18~

İyi okumalar!

~•~

Baştan aşağıya simsiyah ve sert duruşlu adam hiç tepki vermedi. Sadece sağ kaşının havalandığını gördüm.

"Bora karabey mi?" Sert ve keskin ses tonu hafif tırsmama neden olsada gülümsemeye çalıştım.

"Şey... yani. Sevdiğimiz birisidir." Sesim içime kaçtığından olsa gerek boğazım kurudu. Beni baştan aşağıya taradıktan sonra yeniden konuştu.

"Çekilecek misin artık?"

"Neden?" Dudağının sağ tarafı birkaç saniyeliğine sadece bir kaç saniye kıvrıldı ama hemen geri eski haline döndü.

"Evi soyacağım. Ondan."

"Soymak mı? Ama ben evdeyim." Karşımda benim 3 katım olan bir adam varken ve evde tek iken kimse düzgün cümle kurmamı beklemesin bence.

"Senin sıkıntı olacağını sanmıyorum. Bağlarım."

Benimle alay mı ediyordu yoksa planını mı anltıyordu bilmiyorum.

"Anlıyorum... bence siz başka zaman soymaya gelin hem o zaman Uraz abim falan evde olur iki dövüşürsünüz. Böyle basit soyarsan evi zevksiz olur hem."

Ciddi olup olmadığımı sorgulamak için yüzüme eğildi biraz.

"Hasta mısın sen?"

"Ben mi?" Dedim işaret parmağımı kendime doğrultarak.

"Evet sen."
Dedi keskince.

"Olabilir. Biraz."

Kafasını salladı. "Çekilecek misin artık?"

"Ben mi?"

"Evet,sen."

"Neden?"

"Içeriye gireceğim."

Alt dudağımı gergince ısırdım. Evi soyar mıydı ki?

"Evi mi soyacaksın? Bence bugün olmaz. Hem bak saat da geç oldu başka zaman gelin siz hırsız bey." Kapıyı tüm gücümle ittirip kapattım.

Ya da kapatmaya çalıştım. Tek eliyle kapıya kuvvet uygulayıp engelledi beni.

"Kimsin sen?" Dedi aynı ifadesiz suratıyla.

"Ben mi?" Kaşları çatıldı.

"Evet. Sen." Yutkundum.

"Aden... yani ismim Aden."

Bir kaç saniyeliğine duraksadığını gördüm. Ardından da derince yutkundu.

"Aden..." dedi kısık bir tonda. Kendi kendine tekrar ediyormuş havası vardı. Kaşları hızla çatıldı ve öncekine nazaran daha da sertçe konuştu.

"Kimsin sen? Ayrıca Uraz'a abi dedin?"
Korkuyla bir adım geriledim. Gözlerinden ateş fişkırıyordu resmen.

"Çünkü abim... siz kimsiniz?"

"Abin?..." dedi tekrarlayarak. Gözlerini sıkıca kapatıp kafasını arkaya yatırdı.

"Abin...Aden..." dedi kısık tonlarda. Sanırım bir psikopata rastlamıştım.

NEREDEYDI BU KORUMALAR

Gözlerini yavaşça aralayıp bana doğru bir adım attı.

"Tam ismin ne?"

"Hı?" Kalbim korkuyla atarken dudaklarını yalayıp tekrar konuştu.

"Tam ismin diyorum... hemen söylesen iyi edersin " dedi üzerime yürüyüp.