Save to Heart (Student Series #2)

Chapter 4

Chapter 4

First day ng klase at in-assign ako ni Ma'am Sarmiento na maningil para sa soup mamayang recess. Pinapalista pa ni Ma'am iyon kaya may dala rin akong papel at ballpen. 

"Magkano nga ulit?" 

"Tres lang," sagot ko kay Justine na nagbibilang ng pera sa kanyang wallet.

Naglabas siya ng fifty pesos. Napakamot ako sa ulo.

"Wala ka bang barya?"

"Wala, e. Ikaw? Meron?"

"Meron."

"Bayaran mo muna 'yong akin," aniya at ngumisi.

"Utot mo. Balikan kita mamaya!" sabi ko at pumunta na sa likuran nilang row.

"Joke lang, Asia. Ito na nga..."

Nilista ko na ang pangalan niya pagkatapos tanggapin ang bayad. Alam ko namang may barya siya dahil kumakalansing sa wallet niya habang hawak iyon. 

"Split ka muna," tumatawang sambit ng isa kong kaklase.

"E, kung i-split ko 'yang mukha mo sa tatlo?"

Ang hirap pala maningil sa mga kaklase kapag ganito sila. Magbabayad lang para sa goto, gusto pa akong nag-e-exhibition? Buti kung ako ang babayaran nila mismo kapag ginawa ko 'yon. Baka pumayag pa ako. Pero dapat, payment first at isang daan kada talent na ipapakita sa isang tao.

"Tres para sa goto," sabi ko nang nasa tapat na ni Raghnall habang nakalahad ang palad ko.

Nakasandal siya at parehong nakapatong ang mga siko sa arm rest niya at sa kay Celine. Inabot niya sa akin ang isang malutong na bente pesos. Si Celine naman ay fifty pesos na buo ang pera. Nang bilangin ko ang baryang hawak ay kulang ang panukli. Puro buo ang pera, e.

"Dito mo na ibawas ang sa kanya," ani Raghnall at sinulyapan ang katabi.

"B-bayaran ko na lang mamaya," si Celine. 

"'Kay." Nagkibit-balikat ako.

Pinatong ko ang papel sa arm rest at yumuko para magsulat. Kumunot ang noo ko at bahagyang napatunghay kay Raghnall nang napansing nakatitig siya sa akin at salubong ang kilay.

Binelatan ko siya at pumunta na sa tapat ni Axasiel. Buti pa ang isang 'to, kahit tahimik ay ngumingiti. 'Di tulad ng isa diyan. Naalala ko tuloy si Mrs. Asturias at Ate Izzy na palaging nakangiti. Mukhang sa tatay nagmana itong si Raghnall.

"Sukli ko?" tanong ni Raghnall nang lagpasan ko siya.

Napabalik tuloy ako at nagbilang ng sukli bago ibinigay sa kanya. Lihim akong ngumisi. Tigpipiso talaga ang ibinigay ko para mabigat sa bulsa niya. 

Sinulyapan niya lang iyon at muling tumingin sa akin. "Sobra ang sukli mo..."

"Huh?"

Inabutan niya ako ng tres. "Dalawa ang binayaran ko, isa lang ang kinuha mo."

"Huh?"

Umirap siya. Tinanggap ko ang binibigay niya habang lutang. Paano niya nabilang agad 'yong tigpipiso sa isang sulyap lang? At hindi man lang siya nagreklamo na puro barya ang ibinigay ko?

Ibinigay ko na ang nakolekta kay Ma'am nang dumating siya ulit ng room. Hindi na rin nabago ang seating arrangement namin sa sumunod na klase kaya hindi ako mapakali sa upuan. Paano ba naman, ang tahimik nitong si Axasiel sa tabi ko. Itong nasa kaliwa ko naman, kinakausap lagi ni Celine.

Tahimik 'yang si Celine, ah? Bakit biglang naging madaldal? Ay teka, bakit ba ako naghahanap ng kausap, e, nagtuturo 'yong nasa harapan namin. Science pa naman 'to. Isa sa nahihirapan ako. Pero 'yong topic pa naman namin ngayon ay natatandaan ko. Tungkol sa matter.