အရန်ဇာတ်ကောင်တစ်ယောက်၏အသက်ရှင်သန်ခြင်းနည်းလမ်းပေါင်းချုပ်(complete)

Chapter 5

ဒီလိုနဲ့ပဲ ဇာတ်ကြောင်းကြီးရှေ့ဆက်မသွားခင် သုံးလလောက်ဟာ သာယာငြိမ်းချမ်းတဲ့ ဘဝလေးဖြစ်ခဲ့တယ်။ တကယ်တော့ 'သာယာငြိမ်းချမ်းတဲ့ဘဝ' ဆိုတဲ့ စာလုံးမျိုးက ဇာတ်လိုက်ဆိုတဲ့ လူမျိုးနဲ့ လုံးဝမအပ်စပ်ဘူး။ သူရဲကောင်းမှန်ရင် စစ်ပွဲတွေ၊သတ်ဖြတ်မှုတွေနဲ့ဖရိုဖရဲ၊ ပရမ်းပတာအခြေအနေတွေကြားမှာပဲ ကြီးပြင်းလာရမှာ။ ဒီတော့ ဒီမှာလည်း ဒီနည်းအတိုင်းပဲ။ ဂိုဏ်းတွေတိုင်းမှာ တပည့်လေးတွေ ဟိုတယောက် ဒီတယောက်နဲ့ ပျောက်ပျောက်လာတယ်။ဂိုဏ်းက အကြီးအကဲတွေတောင် သတိထားမိတဲ့အထိ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပျောက်နေတဲ့ တပည့်အရေအတွက်အရမ်းများလာတယ်။ ဒီတော့ အကြီးအကဲတွေက စုံစမ်းစစ်ဆေးဖို့ ဂိုဏ်းအသီးသီးကလူတွေလွှတ်ကြတယ်။ ပုံမှန်ဆိုရင်တော့ ကျုကျွယ်က ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘာမှလုပ်စရာမရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် အေးခဲတောင်ထိပ်ဂိုဏ်းရဲ့ တပည့်ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ငါက ဒီစုံစမ်းစစ်ဆေးမှုရဲ့ တစ်ထောင့်တစ်နေရာကနေ ပါဝင်ရမယ်။ ပြီးတော့ ဒီအချိန်အတွင်းမှာပဲ ကျုကျွယ်က ဒီကိစ္စက သူ့ရဲ့ထူးဆန်းတဲ့အမေနဲ့ ပတ်သက်ဆက်နွယ်နေတယ်ဆိုတာ ဘယ်ကမှန်းမသိ သ်ိလာပြီး စုံစမ်းရေးအဖွဲ့ထဲ ပါခွင့်ရဖို့ တောင်းဆိုလိမ့်မယ်။ အခုဆိုရင်တော့ ကမ္ဘာတလွှားပြေးလွှားစုံစမ်းစစ်ဆေးကြမယ့်အဖွဲ့ထဲမှာ ဇာတ်လိုက်လည်း ပါလာပြီ။ အကြီးအကဲတွေအနေနဲ့ စုံစမ်းနေချိန်အတွင်း လိုက်နာရမယ့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ ၊တောင်းဆိုချက်တွေကို ငါ့ကိုပြောပြနေပေမယ့် တကယ်တမ်း ဘယ်သူကမှ အရေးကြီးတယ်လို့မသတ်မှတ်ကြဘူး။ ပျောက်သွားတဲ့တပည့်တွေအကုန်လုံးက ဟိုးလှေကားထစ်အောက်ဆုံးနားက အစွမ်းအစသိပ်မရှိတဲ့သူတွေချည်းပဲလေ။ ဒီအဖြစ်အပျက်က ဇာတ်လမ်းအတွက် အစပျိုးနေပြီဆိုတာ အားလုံးသိထားကြပေမယ့် ဘယ်သူကမှ ထုတ်ပြောမှာ မဟုတ်ဘူး။

ကျုကျွယ်က မြင်မြင်သမျှအရာအားလုံးကို စိတ်ဝင်တစားဖြစ်နေပြီး ဟိုဟာကို ထိုးကြည့်လိုက် ဒီဟာကို ဆိတ်ကြည့်လိုက်၊ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့။ တစ်ဆယ့်လေးနှစ်ဆိုတဲ့ အရွယ်က တကယ့်ကို ချစ်စရာကောင်းပြီး နှစ်သက်စရာဖြစ်နေတဲ့အပြင် ရုပ်ရည်ရူပကာပေါ်အခြေခံတဲ့ ဒီလောကကြီးမှာ ကျုကျွယ် ဟိုထိုးဒီထိုးလုပ်နေတာအပေါ် ဘယ်သူကမှ အပြစ်မမြင်ကြဘူး။ အခုချိန်ထိ ကျုကျွယ်ရဲ့ မျက်နှာက နူးနူးညံ့ညံ့လေးဖြစ်နေပြီး မရင့်ကျက်သေးပုံပေါ်တယ်။ ဒါက အရင်က အာဟာရချို့တဲ့ခဲ့လို့ဖြစ်နိုင်တယ်။ နောက်ပြီး ငါ ဖြည်းဖြည်းချင်းသူ့ကို အစာပမာဏတိုးတိုးကျွေးနေတော့ အရင်ကလောက် အရမ်းမပိန်တော့ပဲမျက်နှာလေးမှာလည်း အသားတွေပြည့်လာပြီး ဆွဲဆန့်လို့တောင်ရလာပြီ။ ဒါပေမယ့် သူ့နံရိုးတွေကို မြင်နေရတုန်းပဲ။ ကြွက်သားတွေလည်း မရှိသေးဘူး။ အခုတော့ ကျုကျွယ်ကသေးနေတုန်းပဲဆိုပေမယ့် သူလူပျိုဖော်ဝင်ချိန်ရောက်ခါနီးနေပြီ။ အဲ့ဒီအခါကျရင် သူက မြန်မြန်ဆန်ဆန် ကြီးထွားလာမှာပဲ။ ငါ ချိုးယွီကို 'ကလေးထိန်း'လုပ်ခဲ့ရတဲ့ နှစ်တွေကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်မိတယ်။ ကလေးတွေက ကြီးပြင်းလာပြီဆိုရင် ငါ့စကားကို ဆက်နားထောင်ပါ့မလားဆိုတာ ဘယ်သူသိနိုင်မလဲ။ ပုန်ကန်ထကြွတတ်တဲ့ အရွယ်လေးတွေက တကယ်ကြောက်စရာကောင်းတယ်။