In the Midst of the Crowd (Loser #1)

Chapter 13

Days swiftly passed by. Walang palya ang sampung minutong pag-uusap namin ni Kobe araw-araw, at kung noong una ay iniisip kong imposible ang pagkakaroon ng kakaibang nararamdaman para sa kanya dahil sa kakarampot na oras, ngayon, hindi ko na alam kung mabubuo ang araw ko nang hindi siya nakakausap.

On our next date, he took me to a flower farm. He rented the entire area, similar to what he did at the private beach resort, so we could stroll around without being photographed. Ibinili niya pa ako ng mga bulaklak at halaman na pwede ko raw ilagay sa maliit na terrace namin. We ate dinner at his unit with Kuya Enzo, and he allowed me to take some food for my friends. Inihatid din nila ako pauwi lalo at late kami natapos.

"Where do you want to go next?" tanong niya habang magkatawagan kami.

"Kahit saan," I answered almost instantly. "P'wede ngang sa kotse mo lang tayo habang nagkukwentuhan, eh."

He chuckled. "You can ask for greater things, Karsen."

Napangiti rin ako. "Hindi pa ba great ang lahat ng napuntahan natin? 'Yong restaurant sa Tagaytay, 'yong resort kasama 'yong prod team, 'yong unit mo, 'yong private beach resort at miski 'yong flower farm!" Napaisip ako. "May nakalimutan pa ba ako? Hindi ko na isinali 'yong apartment namin. Hindi naman bongga 'yon."

"It is," he uttered. "But, what's your ideal date? Sigurado naman akong may gano'n ka."

I pouted. "Hindi mo maibibigay sa akin 'yon!"

"Try me."

Niyakap ko ang throw pillow at nagbuntong-hininga. "Corny, eh."

"Let me hear it."

"Uhm... 'di ba uso 'yong school romance?" Nag-init ang mukha ko. "Iniisip ko dati na kapag schoolmate ko 'yong naging boyfriend ko, manonood kami ng school events, kakain kami sa canteen, tatambay kami sa bakanteng room, tapos magngingitian kami kapag nagkasalubong..."

Tahimik lang siya sa kabilang linya kaya nagpatuloy ako.

"Feeling ko kasi nakakakilig 'yon." Tumawa ako. "Tipong aasarin kami ng mga kabarkada niya... tapos aasarin din siya ng mga kaibigan ko."

He heaved a sigh of relief. "Thank God you don't like Marcus."

"Ikaw ang iniisip kong kasama ko noon," tawa ko ulit. "Sa imagination ko..."

Hindi ulit siya nakapagsalita. Sandali kaming natahimik lalo at hinihintay ko ang reaksyon niya... na hindi naman dumating.

I cleared my throat. "F-Favorite kasi kita, 'di ba? Kung fan ka, maiintindihan mo 'ko... kasi si Eddie nga, ini-imagine niyang ka-date niya si Chris Evans!"

Pakiramdam ko ay sinisilaban ng apoy ang buong katawan ko. You should really know when to shut up, Karsen! Mapapahiya ka lagi sa ginagawa mo!

I closed my eyes. Huwag naman sanang dumating sa puntong masabi ko sa kanya na siya ang ini-imagine kong kukuha sa first kiss at first sex ko!

"You imagined a date with me," he paraphrased, disbelief dripping from his voice. "What other plans do you have for us?"

"W-Wala na!" agap ko. "W-Wala na akong ano..." Rinig na rinig ang taranta sa boses ko. "Ibang iniisip! Promise! Malinis ako!"

He chuckled. "You're blushing."

"Hindi mo naman ako nakikita!"

"I just know," tawa ulit niya.

"Ikaw, ha!" I bit my lower lip to suppress a smile. "Iniisip mo 'ko, 'no?!"

"How can you say so? Hindi mo naman nakikita ang laman ng utak ko."