ဝုန္း!!!
" ဆရာ .. ကြၽန္ေတာ္ ရွီရႈံးဆီ မသြားေတာ့ဘူး .. "
ရုတ္တရက္ႀကီး ဝင္လာသၫ့္ တပၫ့္ျဖစ္သူေၾကာင့္ ဟန္ရဲ့သည္ အာရံု ပ်ံ့လြင္သြားၿပီး ေဆးေဖာ္စပ္မွု က်ရႈံးသြားခဲ့သည္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ျပာမ်ား အျပၫ့္ ျဖစ္သြားသၫ့္ ပံုစံက ရယ္ခ်င္စဖြယ္ ။။
" ေသစမ္း!! ဘယ္သူေသလို႔ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲေနတာလဲ .." ဟန္ရဲ့ သည္ ထခုန္လိုက္ကာ ေလာ့ကြၽင္းအား ေတြ့ရာပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ေကာက္ေပါက္လိုက္သည္ ။
ဟန္ရဲ့၏ ဆံုးမစကားေျပာျခင္း အစီအစဉ္အား စတင္မိလိုက္သည္ကို သတိထားမိကာ ေလာ့ကြၽင္းက မ်က္လံုးကို လွန္လိုက္ေတာ့၏ ။ ရႈပ္ပြေနသၫ့္အခန္းတြင္းမွ ခံုတစ္ခုအား ဆြဲထုတ္ယူရန္ ပ်င္းရိလြန္းလွကာ ဝတ္ရံုစကို မလိုက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔ဆရာ ဆံုးမစကားမ်ားေျပာေနစဉ္ ျဖတ္ေျပာႏိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္သျဖင့္ တေရးတေမာ အိပ္ရန္သာ ျပင္လိုက္ေတာ့သည္ ။ ထို ရိုက္သတ္ခ်င္စရာေကာင္းလွေအာင္ ေလးစားလြန္းသၫ့္ အျပဳအမႈေၾကာင့္ ဟန္ရဲ့ သည္ အဓိပၸာယ္မဲ့စြာ ၾကၫ့္လိုက္မိသည္ ။
" ဒီနွစ္လအတြင္း .. ဒီေခြးေကာင္ေလး ၿငိမ္ေနလို႔ .. ငါက ေအးခ်မ္းတဲ့ ရက္ေလးေတြ ေရာက္လာၿပီလို႔ ထင္ေနတာ .." သူ႔အၾကၫ့္က ျပာမ်ားကို ႏွေမာတသျဖစ္စြာ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ " ငါ အဆင့္ေလး ေဆးဆရာ ျဖစ္ေတာ့မဲ့အခြင့္အေရးကို .. တစ္ခ်က္တည္း ဖ်က္စီးသြားတယ္ .."
သည္အခ်ိန္တြင္ ေလာ့ကြၽင္းက လက္ေထာင္လိုက္ကာ ဝင္ေထာက္လိုက္သည္ ။ " စိတ္မပူပါနဲ႔ ဆရာ.. ဆရာ အဆင့္ေလး ေရာက္ဖို႔ အေဝးႀကီး လိုေသးတာ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္ "
ဟန္ရဲ့ :"..." မင္းရဲ့ ပါရမီကို တျခားေနရာမွာ အသံုးခ်စမ္း!!!
အျခားဆရာမ်ား ပါရမီရွင္တပၫ့္ လက္ခံရာတြင္ ဘယ္လိုေနသလဲ သူမသိေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ေတာ့ အလြန္ဒုကၡမ်ားေပသည္ ။ ဟန္ရဲ့က အေတြးထဲတြင္ စားပြဲအား လွန္ေမွာက္လိုက္ကာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္ ။
' ဒီေသနာေလးေတြက ငါ့ကို မေလးစားဘူးေလ '
သူ႔တြင္ရိွသၫ့္ တပၫ့္ႏွစ္ဦးသည္ တစ္ေယာက္မွာ ေရခဲတမ်ွေအးစက္စက္ျဖင့္ ဘယ္သူမွ ေသာက္ဂရုမစိုက္သၫ့္ မ်က္ႏွာေဘးအား ေဆာင္ယူကာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တတ္သည္ ။ အျခားတစ္ေယာက္မွာ အခ်ိန္မေရြးေပါက္ကြဲႏိုင္သၫ့္ စြမ္းအင္တစ္ခုအလား ေရာက္ရာအရပ္တြင္ ျပႆနာအႀကီးႀကီး ရွာတတ္သည္ ။ ျပႆနာက သူ႔အား မရွာလ်ွင္ သူက ျပႆနာအား လိုက္ဖမ္းေနသၫ့္ လူမ်ိဳးပင္ ။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
