အပိုင်း (၇၆၅) - ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ဆရာပဲ

1.9K 238 1
                                    

Zawgyi

အပိုင္း (၇၆၅) – ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ဆရာပဲ

ဟာစြန္သည္ ေနာက္ထပ္ေန႔တစ္ဝက္ ပ်ံသန္းသည္။ ဝိဥာဥ္မိစာၦမ်ားႏွင့္ အေတာ္အသင့္ကြာေဝးသည္ကို ရီွမာယူယူသိေသာအခါ ေတာင္ၾကား တစ္ခုတြင္ရပ္ရန္ ေျပာလုိက္သည္။

ဟာစြန္သည္ တစ္လမ္းလံုးေတာက္ေလွ်ာက္ပ်ံသန္းလာရာ ပ်ံသန္းျပီး နာရီအနည္းငယ္အတြင္းတြင္ ကံေကာင္းစြာပင္ ေတာင္ၾကားတစ္ခုကိုေတြ႕ ေလသည္။ ထို႔အျပင္ ထိုေတာင္ၾကားသည္ က်ယ္ဝန္းသည္။

ရီွမာယူယူသည္ သူ႔ေနာက္ေက်ာကိုပုတ္ျပီး ကမ္းပါးတစ္ခုတြင္ ခ်ေပး ရန္ေျပာလုိက္သည္။

"ညီအစ္ကိုရီွမာ ဒီမွာဘာလို႔ရပ္တာလဲ" ခ်ီေဝႏွင့္ တျခားသူမ်ားသည္ နားမလည္ၾကေပ။

သူတို႔သည္ ဝိဥာဥ္မိစာၦမ်ားႏွင့္ ေဝးေနသည္ကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ပိုေဝးေအာင္ ထြက္ေျပးသင့္တာ မဟုတ္ဘူးလား။ ဘာလုိ႔ရပ္လုိက္တာလဲ။ သူတို႔က ဝိဥာဥ္မိစာၦေတြမွီလာတာကို ေစာင့္ရမွာလား။

"တစ္သက္လံုးေျပးေနတာက နည္းဗ်ဴဟာမဟုတ္ဘူး၊ ျပႆနာ အရင္းအျမစ္ကို အရင္ရွင္းရမယ္" ရီွမာယူယူသည္ ဟာစြန္ေပၚမွဆင္း လုိက္သည္။ က်န္ေသာလူမ်ားသည္ ေတြေဝေနေသးေသာ္လည္း ဆင္းလုိက္ ၾကသည္။

"ျပႆနာအရင္းအျမစ္ကိုရွင္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဝိဥာဥ္မိစာၦေတြကို သတ္ရံုအျပင္မရွိေတာ့ဘူး" က်ဴလန္ ေျပာလုိက္ရာ သူမ၏ ကေလးမ်က္ႏွာ ေလးသည္ လူသတ္မည့္အၾကည့္ေျပာင္းသြားသျဖင့္ မ်က္ႏွာႏွင့္ မလိုက္မဖက္ ျဖစ္သြားသည္။

"ဟုတ္တယ္ အဲဒီဝိဥာဥ္မိစာၦေတြကို မရွင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ ေဝးေဝးေျပးႏုိင္မွာလဲ၊ သူတို႔ကမွီလာမွာပဲ" ရွီမာယူယူသည္ ပတ္ဝန္းက်င္အား အကဲခတ္ရင္းေျပာေလသည္ "တကယ္ေတာ့ တိုက္ရိုက္အျဖစ္ဆံုးနည္းက သူတို႔ကိုထိန္းခ်ဳပ္ေနတဲ့လူကိုသတ္ဖို႔ပဲ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒါကမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ပံုပဲ"

"ဒါဆို ဘာလုပ္ၾကမလဲ" ယုခ်င္း ေမးလုိက္သည္။

"ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ေသာ့ခ်က္က အခြင့္အေရး၊ ေနရာနဲ႔လူပဲ၊ အဲဒါေတြ... တစ္ခုမွမရွိဘူး" သူမ စေျပာလိုက္ေသာစကားမ်ားကို နားေထာင္ျပီးေနာက္ အားတက္သြားေသာ္လည္း ေနာက္ေျပာလိုက္ေသာ စကား ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာထားမ်ားေျပာင္းသြားၾကေလသည္။

အလိုလိုက်အကြိုက်ဆောင်ခြင်းခံရသော သမီးပျို (ရှီမာယူယူ) Book 5Where stories live. Discover now