Hedgehog And Tiger [Myanmar Translation]

|90|

[Unicode]

ဟယ်ရှင်းချွမ်က သိုးသားဟင်းပွဲကိုမှာစားခဲ့တယ်။သို့သော်လည်း၊ အသားရဲ့ညှီနံ့ကြောင့်ကောင်းကောင်းမစားနိုင်ခဲ့ဘူး။
သပ်ရပ်စွာလှီးဖြတ်ထားတဲ့ အမဲသားကင်Steakပန်းကန်ဟာ၊ သူ့ရှေ့ရောက်လာခဲ့တယ်။
ယန်ထန်က သူ့ပန်းကန်နဲ့လဲပေးလိုက်ခြင်း။
"ဒီဟာစားလိုက်၊ မင်းပန်းကန် ငါ့ကိုပေး"

အမဲသားကင်က အနေတော်လေးရယ်။
လှီးဖြတ်ထားပုံက အသားရဲ့နူးညံ့မှုကိုပေါ်လွင်စေပြီး၊ စားချင်စဖွယ်ကောင်းလှတယ်။

စားပွဲပေါ်မှာ ဟင်းပွဲများစွာရှိနေပေမဲ့၊ ဟယ်ရှင်းချွမ်အကြိုက်တွေ့တာတော့ နည်းပါးလွန်းပါတယ်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေ၊ သူ့ညီလေးဟယ်ရှင်းလျန်က ပျော်ရွှင်နေရတာပဲဟာ။
အခု မွေးနေ့ကိတ်မုန့်ခွဲဖို့ပဲကျန်တော့တယ်။

"ရှင်းလျန်၊ ထပ်စားချင်တာရှိသေးလား?"

"တော်ပြီ မစားချင်တော့ဘူး၊ ကိတ်မုန့်ခွဲကျမယ်လေ!"

ဟယ်ရှင်းလျန်ရဲ့မွေးနေ့အစစ်အမှန်ကို ဟယ်ရှင်းချွမ်မသိဘူး။
ခေါ်ယူလာခဲ့တဲ့နေ့ရက်ကိုပဲ မွေးနေ့အဖြစ်သတ်မှတ်ဖြစ်ခဲ့တာ....နှစ်တွေတောင်အတော်ကြာခဲ့ပြီပဲ။

ငေးကြည့်နေသူအစ်ကိုကြောင့်၊ ကိတ်လှီးနေတဲ့ဟယ်ရှင်းလျန်က အမေးစကားလှမ်းမေးလာတယ်
"ကိုကို! ဘာတွေစိုက်ကြည့်နေတာလဲ?"

"ဘယ်မှာကြည့်လို့လဲ? မကြည့်ပါဘူး!"

"ကြည့်နေပါတယ်နော်! မသိရင် နောက်ထပ်မတွေ့ရတော့မှာကျနေတာပဲ!"

ဟယ်ရှင်းချွမ်အပြုံးတွေဟာ ချက်ချင်းပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။

ယန်ထန်ကပါ မျက်ခုံးတွေတွန့်ချိုးသွားရင်း၊ ဟယ်ရှင်းလျန်ကို ကိတ်မုန့်ပန်းကန်ပေးလိုက်ကာ
"မင်းရဲ့အတန်းဖော်လေးဆီ ကိတ်မုန့်သွားပို့လိုက်"

"...သူမအားဘူးလို့ ပြောခဲ့တယ်မလား?"

"ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ လူကိုလိုက်မလို့လား? တုံးလိုက်တာ!"

ယန်ထန့်စကားက သူ့ကိုလှုပ်နှိုးလိုက်သလိုပင်။
ဟယ်ရှင်းလျန်က မုန့်ပန်းကန်ကိုင်လျက်၊ သူ့ရဲ့အတန်းဖော်လေးဆီ ပြေးသွားလေရဲ့။