တွယ်ကပ်ရန်ကူးပြောင်းလို့လာ[Completed]

အခန်း(၂၇)

<နှလုံးသားမှနှလုံးသားသို့>

"ဆရာတူအစ်ကို ကျွန်တော်တို့ဒီနေ့အကျိုးရ
လဒ်ကြီးကြီးမားမားကိုဖမ်းဆုပ်မိခဲ့တာပဲ"

ကျန်းရီကအားပါးတရပြုံးရင်းဝမ်ရွှမ့်နံဘေး
သို့လျှောက်လာခဲ့သည်။

"ဂိုဏ်းချုပ်ကမှော်ကျောက်တုံးတွေအများ
ကြီးပေးပြီးအစ်ကိုလိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေရဲ့
ဦးတည်ချက်ကိုတွေကိုလည်းအများကြီးလမ်းညွှန်ပေးခဲ့တယ် ပြီးတော့အကြီးအကဲချီရဲ့တပည့်ဖြစ်ဖို့အတွက်လည်းကြိုးစားနိုင်ခဲ့
တယ် အကြီးအကဲချီကကျွန်တော့်အပေါ်တ
ကယ်စေတနာရှိပြီးအတော်လေးကောင်းတဲ့တစ်စုံတစ်ခုကိုလက်ဆောင်ပေးလိုက်တယ်"

သူပြောနေသောဤစကားများပြီးဆုံးသွားသ
ည့်တိုင်ဝမ်ရွှမ်ကသူ့ကိုမမှိတ်မသုန်ငေးကြည့်
နေဆဲပင်။ကျန်းရီသည်တစ်ဖက်လူ၏အကြ
ည့်များကထူးဆန်းနေကြောင်းသတိထားမိပြီး
သူ့မျက်နှာကိုလက်ဖြင့်တို့ထိကြည့်ကာ

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

နောက်ဆုံးတွင် ဝမ်ရွှမ်သည်အတွေးလွန်နေ
ရာမှာအသိပြန်ဝင်လာပြီးသူ့အကြည့်များကို
အလျင်စလိုရုတ်သိမ်းလိုက်၏။

"ဘာမှမဟုတ်ဘူး"

သို့သော် ထိုစကားများကတော့သူ့နှလုံးသားထဲတွင်ပဲ့တင်ထပ်နေဆဲဖြစ်သည်။ထိုကိစ္စကို
မစဥ်းစားဘဲမနေနိုင်သည့်အတွက်သူ့ကိုယ်သူ
လည်းထပ်ခါတလဲလဲကြိမ်းမောင်းနေမိ၏။
ဤစကားများသည်ကျန်းရှောင်ချင်းထံမှမှတ်
ချက်တစ်ခုသာဖြစ်ပြီးဘာကြောင့်များသူဒီ​
လောက်လွယ်လွယ်ယုံပစ်ရမည်နည်း?

သူသည်ယောကျာ်းတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်းပြော
စရာပင်မလိုသလိုဆရာတူညီလေးကျန်းက
လည်းယောကျာ်းတစ်ဦးဖြစ်၏။ယောကျာ်းတစ်ဦးနှင့်အခြားယောကျာ်းတစ်ဦးအကြား
ထိုကဲ့သို့ကိစ္စမျိူးဖြစ်လာနိုင်ပါ့မလား?

ဤအရာသည်ဝမ်ရွှမ့်အတွက်တော့လုံးဝက
မ္ဘာအသစ်တစ်ခုဖြစ်နေပြီး၎င်းကိုမည်သို့နား
လည်ရမှန်းမသိနိုင်ဘဲသူ့အတွေးများကိုဝရုန်း
သုန်းကားပြန့်ကျဲသွားစေခဲ့သည်။