13122021 ~ 1901
~~~
- Flashback -
"Gözlerin kan çanağına dönmüş iyi olduğuna emin misin?"
Gon'un ona uzattığı yeşil çayı iterken kafasını olumsuz anlamda sallamıştı Chanhee. Kütüphanede oturmuş camdan görünen karın yağışını izliyordu.
"Kahve istemişim."
"Biliyorum."
Gon pembe saçlı bedenin ittiği bardağı bu sefer önüne bırakırken arkadaşının hemen yanına oturarak kollarını göğsünde birleştirmişti. Kar bir süredir aralıksız yağıyordu. Noel tatilinden önce okul süslenmiş yıl sonu partisi için spor salonunda ciddi hazırlıklar yürütülmüş ve okul bahçesindeki tüm ağaçlar süslenmişti. Şimdi yağan beyaz kar ise ikiliye eşsiz bir manzara sunuyordu.
"Ama yeşil çay daha sağlıklı. Dinlendirir ve uykunu getirir. Hiç uyumamış gibisin."
"Başım çatlıyor."
"Uykusuzluktan."
"Sarhoş gibiyim."
"Uykusuzluktan."
Verdiği cevaplar pembe saçlıyı pekte memnun etmiş görünmüyordu. Arkadaşı izlediği manzaradan kafasını hızla Gon'a çevirdiğinde gamzeli arkadaşı çoktan söylenmişti.
"Kes öyle bakmayı. Haklı olduğumu biliyorsun."
Haklı değildi. Chanhee'nin bu halde olmasının tek nedeni Juyeon'du. Özgürlüğüne ve kendisine düşkün olan Chanhee için bu kabullenmesi zor bir durumdu.
"Ne oldu sana birden? Başkanlık görevini yerine getirdiğini ve artık okula aşina olduğumu söyleyip beni terk etmemiş miydin?"
"Alerjimin olmadığı tek havyan sensin Chanhee iyilik yapıp arkadaşlık edeyim dedim."
Soğuyacak olan yeşil çayı bu sefer inatla arkadaşının gözüne kadar soktuğunda Chanhee pes ederek karton bardağı parmakları arasına almıştı.
"Çok kibarsın."
"Juyeon sordu seni. Çocuk ulaşamıyormuş sana."
"Neden sordu beni?"
"İki haftadır ortalıkta yoksun. Normal değil mi?"
Chanhee ses etmeden önüne döndüğünde Gon pembe saçlı bedenin bu tuhaf durumuna yavaş yavaş anlam vermeye başlamıştı.
"İnsanların senin için endişelenmesi, seni merak etmeleri ya da seni sevip seninle arkadaşlık etmelerini neden bu kadar tuhaf karşılıyorsun?"
"Ne kadar tuhaf?"
Gon gülüp kollarını kocaman açarken Chanhee'de gülmüştü. Chanhee tek taraflı sevgiye alışmış gibiydi. İnsanlardan geri dönüş alınca bunu yadırgıyordu.
"Juyeon'a uğrayıp nefes aldığın haberini versen iyi olacak."
"Onu neden bu kadar umursuyorsun?"
"Çünkü onu tanıyorum. Senin gibilerle işi bile olmaz normalde. Dürüst olmak gerekirse okula ısınma süresi dışında şu an da seninle konuşuyorsam bunun nedeni Juyeon.
Çocuğunlukla bencil ve egoist biri gibi görünüyorsun. Zengin ve kimseyi dengi görmeyen tiplerden. Uyuzsun yani. Dedeni falan saymıyorum hiç. Jet hikayelerini falan."
