Zümra

7. Oyun

Merhaba ballarım

Keyifli okumalar...

Mert bıkkın bir nefes verip kollarını yukarıya kaldırdı. "Tamam pes ediyorum kardeşim, her şeyi anlatacağım." Dediğinde ölüm fermanımın yazıldığını hissettim. Kesinlikle bu kadın beni öldürecekti.

🖤

Mert, Hazan ve ben yan yana dizdiğimiz sandalyelerde otururken İsmini öğrendiğim Valide Hanım karşımızda dikilerek bize bakıyordu. Neredeyse yarım saattir sessizce doktorum Demir'i kontrol etmesini beklemiştik.

Demir'in sağlık durumu gayet iyiymiş. Sadece bir hafta yaralarını ıslatmaması, ilaçlarını düzgün kullanması, yaralarının temizlenmesi ile kendini fazla yormaması gerekiyormuş. Doktor ile yanındaki genç hemşire odadan çıktıklarında Adnan Bey de onları yolcu etmek için arkalarından çıkmıştı. Şimdi ise Adnan Bey'in odaya gelmesini bekliyorduk.

Ben, Demir'in hemen yanında oturmuşken, Mert yanımda, Hazan ise Mert'in yanında oturmuştu. Valide Hanım karşımızda duran tekli koltuğa oturunca, bakışlarımı bize gülerek bakan Demir'e çektim. Yüzündeki gülümsemeye sinirle bakarken, bana alayla bakıp yerinden kıpırdandı.

"Mert, bana bir el at da doğrulayım biraz." Mert anında ayağa kalkıp Demir'e yardım etti. Sırtını yavaşça yatak başlığına yaslarken Demir'in dudaklarından küçük bir inleme kaçtı. Ağzının içinden sinirle homurdandığıunda tekrar göz göze geldik. Mert tekrar yerine geçerken, Adnan Bey de içeri girdi.

Valide Hanım, Adnan Bey'e bakıp, "Gel oğlum. Gel de sakladıkları kişiyi bulalım." Dediğinde, Adnan Bey annesinin yanındaki diğer koltuğa oturup, bakışlarını bize çekti. Adnan Bey'le göz göze geldiğimizde, "Anne Zümra bir şey bilmiyordur. Kızı ilk günden sıkmasan mı?" Bana mahcup bir şekilde bakarken Demir'e baktım. Şu an her şey onun elindeydi. Ya benim yaptığımı söyleyecekti, ya da, ya da yok yok. Bana sinsice bakıyordu ve bundan anladığım kadarıyla söyleyecekti. Kesinlikle söyleyecekti.

Şimdi yandın Zümra!

Hâlâ aptal gibi sırıtarak bakıyordu ve bu sinirlerimi bozmaya başlamıştı. Elini bana uzatırken, "Sevgilim..." deyip Valide Hanım'a baktı. "Babaanne," duraksayıp bana döndü.

"Yanıma gel." Dedi fısıltıyla. Gözlerim kocaman açılırken oynadığı oyunu anlamamıştım. Elini biraz daha havaya kaldırdığında sandalyeden kalkıp, yavaşça yanına geçip elinden tuttum. Beni yatağın kenarına oturtup, elimi sıkıca tuttuğunda göz kırpıp babaannesine baktı. "Zümra zaten çok korktu. Bir de sen korkutmasan mı? Hı?" Bakışlarımı Valide Hanım'a çektiğimde bize sinirle bakıyordu, zaten sinirliydi şimdi ise sinirden gözleri kocaman açılmış, birbirine kenetlenmiş ellerimize bakıyordu.

Mert'e baktığımda rahatlamış bir şekilde bize bakıyordu, Hazan ise aynı rahatlığını koruyordu. Şaşkınlıkla ona bakmaya devam ederken, dudaklarına bakakalmıştım. Kuruyan dudaklarını ıslatırken, "Bunun kim yaptığını biliyorum. İstanbul'daki ihaleye girmemi istemeyen biri yaptı. Bana göz dağı vermek içindi." Dedi, yalancıi katil parçası Demir Arslan!

Valide Hanım sinirle bize bakıp, "Demir sana o ihaleye girme demiştim! Neden bir kere de beni dinlemiyorsun?!" Diye konuştuğunda Adnan Bey'e döndü. "Adnan hemen o ihaleden çekiliyoruz! Ve sen Demir! Bir süre şirkete gitmeyeceksin!" diye sertçe konuştu.