In the Midst of the Crowd (Loser #1)

Chapter 18

“Kobe, hindi ko gusto ang concept ng music video mo,” pag-amin ko habang nakaakbay siya sa akin. “Hindi naman ganoon ang past videos mo, pero naging hit pa rin. Kailangan ba talagang maghalikan kayo?”

His chest heaved. “The title of the song is “Car Nostalgia,” and it depicts a young and passionate love that turned poisonous. There’s no other way to shoot it, Karsen, pero kakausapin ko mamaya si Carly.”

Kahit nahihiya ay umiling ako. “Hindi ko talaga gusto... sorry.”

“Don’t apologize. Naiintindihan ko dahil ayoko ring makitang kasama mo ang kapatid ni Eddie.” His jaw clenched. “I hate that he’s making his move, but I couldn’t do anything because he was closer to you... and I wasn’t your boyfriend yet.”

“Makaiba naman ‘yon, eh.” Sumimangot ako. “Nakipaghalikan ka, Kobe. E, si Marcus, ni hindi pa no’n nahahawakan ang kamay ko.”

“I never became intimate with Jennifer without the cameras,” he told me. “I will try to talk to the management about it. I’m... really sorry.”

Tumango ako at sumandal sa dibdib niya. Kahit naman ipa-delete niya ang scenes, hindi magbabago ang katotohanang nagdikit na ang mga labi nila. Wala na akong magagawa roon. Kasama ito sa trabaho niya at gaya ng paulit-ulit na sinasabi ni Ate Kat sa akin, kailangan kong tanggapin iyon.

Ang hindi ko lang maintindihan sa management ay ang sinasabi nilang bawal magkaroon ng kasintahan si Kobe, pero ipinalalabas nila sa mga tao na may namamagitan sa kanila ni Jennifer.

“M-May sex scenes pa kayo...” mahinang saad ko pa.

“What?” tanong niya, bahagyang lumayo sa akin. “Walang gano’n, Karsen. At mabilis lang ipapakita sa frames ang ilang sexy scenes. We’re not filming a movie.”

“Sex scenes,” giit ko.

He sighed. “Wala, Karsen. Puro kissing scenes lang.”

Sumimangot ako. “Nasa tent kayo kanina no’ng shooting! Kung hindi sex scenes, ano’ng ginagawa n’yo?”

Kumunot ang noo niya, parang napaisip. “Sinabi ni Direk na humarap ako kay Jennifer. We’re just talking and laughing.” He exhaled. “Marami akong listeners na teens. Hinding-hindi kami mag-i-include ng gano’ng scenes.”

Tumango na lang ako. Hindi ko rin naman kasi nakita ang nangyari sa loob ng tent. Hinusgahan ko lang agad dahil narinig ko sa mga babae kanina na may sex scenes. Nalulungkot ako dahil baka iyon ang maging least favorite kong kanta niya. Siguro ay hindi ko na lang panonoorin.

Maaga kaming umuwi ni Eddie kinabukasan. Inactivate ko na rin ang social media accounts ko dahil napagtanto kong tama si Eddie.

“Tama namang may label kayo, pero hindi ka ba mahihirapang itago n’yan?” tanong ni Mari nang aminin ko sa kanila ang relasyon namin ni Kobe. “Hindi pa rin ako agree sa hindi niya sinabi sa ‘yo ang scenes.”

Mill grunted. “Liberated ang mga kagaya ni Kobe, Amari. Malamang sanay humalik ‘yan, lalo at nasa gan’yan siyang industriya. No big deal kisses, pero ngayong nariyan na si Karsen, nalimutan niyang may responsibilidad pala siyang magpaalam.”

Matigas na umiling si Mari. “Still not a valid reason.”

“Nag-sorry ‘yong tao,” giit ni Mill. “Trabaho niya pati ‘yon! Kahit sabihing siya pa ang artist, hindi p’wedeng sumuway siya sa management!”

Mari scoffed. “No.”

“Palibhasa bitter na bitter ka!”

“Shhh,” suway ni Ate Kat. “Alam ni Karsen ang ginagawa niya. ‘Wag kayong magbangayan sa harap ng pagkain.”