ဦးကို မုန်းခွင့်ရချင်တယ်.../ဦးကို မုန္းခြင့္ရခ်င္တယ္...[Completed]

Part(2)

         အပိုင်း(၂)

ဂျပန်နိုင်ငံ အိုဆာကာမြို့...

မနက်(၁)နာရီရောက်နေပေမဲ့ မှုခင်းတွေကို အထပ်ထပ်အခါခါပြန်ကြည့်နေသည့် စုံစမ်းစစ်ဆေးရေးမှူးကောင်းကင်သခင်...

ဂျပန်နိုင်ငံမှာ အကြံပေးတွဲဘက်စစ်ဆေးရေးမှူးအနေဖြင့် အမှုတစ်ခုကို ကူညီရမှာဖြစ်တဲ့အတွက် ဂျပန်ကို ခဏရောက်ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။

အဂတိလိုက်စားခြင်းလုံးဝမရှိဘဲ တည်ကြည်ဖြောင့်မတ်စွာ (..)မှာတာဝန်ထမ်းဆောင်နေသည့်  သခင်က အမှန်တရားကို မြတ်နိုးသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

ဒါပေမဲ့ သူ့ဘဝမှာ တစ်ခါတော့ အမှန်တရားကို ဖုံးကွယ်ခဲ့ဖူးပါတယ်။

"ခလွမ်း...."

ရုတ်တရက်ထရပ်လိုက်တာကြောင့် ‌စားပွဲဘောင်ပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့ သသနဲ့သူနဲ့ရိုက်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံပြုတ်ကျသွားခြင်းဖြစ်သည်။ စိတ်ထဲတစ်ချက်တော့ထင့်သွားသည်။

"ကွဲသွားတာပဲ နောက်ရက်မှ အသစ်ပြန်လုပ်ရမယ်...."

ဓာတ်ပုံသက်သက်ကိုကိုင်ကြည့်ရင်း အကြည့်တွေ့က သသဆီမှာ အဆုံးသတ်သွားသည်။

"အဟွန်း ဒီအချိန် စံအိမ်ထဲမှာ ကိုကို့ကိုစာင့်ရင်း အိပ်ပျော်နေလောက်ပြီ..."

သသရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကို အလွတ်ရနေသူပီပီ သူခန့်မှန်းတာ မလွဲဘူးဆိုတာ အသေအချာပင်။

"Ring>>>"

အိတ်ထောင်ထဲကနေ အချိန်မတော်ဝင်လာတဲ့ဖုန်းကြောင့် ထုတ်ကြည့်လိုက်တော့ သီဟသူ‌ဆီက...

"ဟဲလို..."

"သခင် Angleစံအိမ် မီးလောင်တယ်တဲ့ မင်းဒယ်ဒီနဲ့မာမီ ပြီးတော့ မင်းညီမလေး သသ.."

"မဖြစ်နိုင်ဘူး ငါ့တို့အိမ်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီးမီးလောင်တာဖြစ်မှာလဲ...မင်း အိပ်မရလို့ လာစနေတာလား သီဟ"

"မင်းမယုံနိုင်ဘူးဆိုတာ သိတယ် ဒါပေမဲ့ ငါအခု ဒီကိုရောက်နေတာ သတင်းမှာလဲ တက်လာတယ်...ဖွင့်ကြည့်လိုက်..."

ပါးစပ်ကနေ မယုံနိုင်ဘူးလို့ ပြောနေပေမဲ့ လက်တွေက အလိုလိုဖုန်းပေါ်ရှာဖွေနေမိသည်။