အိမ်မက်အလား ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အကြောင်းအရာတွေက လွန်းရဲ့ခေါင်းထဲ ရှုပ်ထွေးစွာအဆက်မပြတ်၀င်ရောက်လာ၏။
ချစ်ပါသည် မြတ်နိုးပါသည်ဟူ၍ တိတိကျကျ၀န်ခံခြင်းမရှိသေးသည့်ထိုအမျိုးသားက သူ့နှင့်အတူတစ်ညတာကုန်ဆုံးခဲ့တာမို့ ဟန်နရီရဲ့စိတ်နေစိတ်ထားကို လွန်းအနေဖြင့် ကောင်းစွာအကဲမခတ်နိုင်တော့ပေ။ယခုမနက်နိုးလာသည့်အချိန်တွင်လည်း ထိုအမျိုးသားက သူ့အနားတွင်မရှိတော့တာကြောင့် လွန်းကတိုးတိတ်စွာသက်ပြင်းချမိလိုက်သည်။ဟန်နရီဘက်သို့အနည်းငယ်ယိုင်လဲချင်မိနေသော စိတ်နှလုံးသားကို လွန်းအနေဖြင့်လျှင်မြန်စွာ ထိန်းချုပ်ရမှာဖြစ်၏။
'အာ့'
ခန္ဓာကိုယ်ကို အားပြုကာ ကုန်းထလိုက်တော့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းကာ နာကျင်ခြင်းဒဏ်ကိုခံစားလိုက်ရသည်။လွန်းက နာကျင်ဒဏ်ကြောင့်သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ရင်း ကုတင်ဘေးမှစားပွဲပေါ်လှမ်းကြည့်လိုက်၏။အဖုံးပိတ်ထားသော ပန်းကန်လုံးတစ်လုံးနှင့် စာရွက်အဖြူလေးက ထိုစားပွဲတွင် အချိန်ကိုက်နေရာယူထားတာမို့ လွန်းကထိုစာရွက်ကိုလှမ်းယူလိုက်သည်။လွန်ခဲ့သော အချိန်ကာလတစ်ခုက ယခုကဲ့သို့လက်ရေးစာစောင်လေးကို ဟန်နရီထံမှရရှိခဲ့ဖူးတာဖြစ်၏။
('ကိုယ်အလုပ်ကိစ္စလေးရှိလို့ လွန်းလေး မနိုးခင်ထွက်သွားပီနော် စားပွဲပေါ်မှာ လွန်းအတွက် မနက်စာနဲ့ ဆေးထားခဲ့ပေးခဲ့တယ် မနက်စာက ကိုကိုယ်တိုင်လုပ်ပေးထားတာမို့ အဆင်ပြေပါ့မလားတော့မသိဘူး အဆင်မပြေရင် မိလှိုင်တို့ကို လုပ်ခိုင်းလိုက်နော် ကျောင်းသွားရင်လဲ လုံလုံခြုံခြုံ၀တ်သွားနော် ကိုယ်ပေးထားတဲ့အမှတ်အသားလေးတွေကို တခြားသူတွေကို မမြင်စေချင်ဘူး အဟက်...ညကျ အိမ်မှာပြန်ဆုံမယ်')
ဘာရယ်မဟုတ်သော်လည်း လွန်းကထိုစာကိုဖတ်ရင်း မသိစိတ်ကလှုံ့ဆော်မှုကြောင့် သဘောကျစွာဖြင့်ပြုံးမိလိုက်၏။သို့ပေမယ့် လျှင်မြန်စွာပင် ထိုအပြုံးတွေကို ယုတ်သိမ်းရင်း လက်ထဲမှစာရွက်ကို သူ့လက်ထဲတင်းကျပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။အန္တရာယ်များသော ထိုအမျိုးသားအပေါ် ယခုထက်ပိုပြီး သဘောကျသွားလို့မဖြစ်ပေ။
