ERICKA JOYCE SIBUG
"Hi"
Malamlam ang mata na tiningnan niya ko. Napangiti na lang ako para kahit papaano maitago ko ang sakit na nararamdaman ko.
"How's your feeling?" I sincerely asked.
Hindi ako bulag para hindi makita ang pagdaloy ng sakit sa mga mata niya. Kahit pa ngumiti siya sa'kin ngayon, alam na alam ko kung ano ang totoong nararamdaman niya.
Katulad ko, nasasaktan din siya.
"Nakaalis na ba sila?" pag-iiba niya sa usapan.
Napahinga na lang ako ng malalim at saka tuluyang lumapit sa kanya, umupo sa edge ng kama niya at seryosong nakatingin sa kanya.
"Hindi pa po, papaalis pa lang nila." I reached for her hand. "Gusto mo bang bumaba? Kain tayo."
But she just shooked her head. "I'm not hungry." she smiled at me. "Gusto kong lumabas Ecka."
Natigilan ako. Sunod-sunod din ang paglunok na nagawa ko. Ramdam na ramdam ko rin ang mabilis na pagtibok ng puso ko.
"Malamig sa labas. Malalim narin ang gabi." I took a deep breath. "Delikado para sayo ang lumabas pa."
She held my hand, caressing my palm. "Please Ecka." pagsusumamong sambit niya. "Ayaw kong dito na lang sa kwartong 'to mamata-..."
"Wag mong ituloy." I cut her off. "Ayaw kong marinig ang susunod mong sasabihin." dagdag ko pa.
Wala akong nakuhang sagot mula sa kanya, bagkus mariin lang siyang nakatitig sa'kin na para bang kinakabisado niya ang mukha ko.
Napahinga na lang tuloy ako ng malalim. "Ikukuha lang kita ng maiinom. Pagbalik ko dito, lalabas na tayo." marahan ko pang dinampian ng halik ang noo niya.
Tipid ang ngiting ginawad niya sa'kin. "Salamat"
Wala ng salitang namutawi sa'kin at agad ko na siyang iniwan do'n. Pigil-pigil ang sariling hindi ako mapaiyak ng makalabas ako ng kwartong kinauupahan niya.
Hinagod ko ang buhok ko gamit ang palad ko habang pilit na kinakalma ang sistema ko.
"Ecka?"
Napatuwid ako ng pagkakatayo ng makita siya. "Hey, Abby."
Ngumiti siya sa'kin. "Kamusta si Belle? Tulog na ba siya?"
I sighed. "Hindi pa." mahinang sagot ko sapat lang para marinig niya. "Actually gusto niyang lumabas." pagpapatuloy ko.
Hindi agad siya naka-imik. Seryoso lang ang tingin niya sa'kin. Pero di kalaunan ay pinili niyang ngumiti sa'kin. "Tara sa baba."
Hindi na ko umangal. Inakbayan narin niya kasi ako at sabay naming tinahak ang daan patungo sa sala, kung nasaan ang iba.
"Oh Ecka, kamusta si Belle?" Lara asked.
Sa hindi malamang dahilan, binalot ng kaba ang dibdib ko. Naiyukom ko tuloy ang kamao ko dahil do'n.
I gulped hard. "Gusto niyang lumabas." sambit ko dahilan para magsitahimikan silang lahat at ituon ang atensyon sa'kin.
