Epilogue

9.4K 105 5
                                    

Third Person POV

Nang makumpleto ang mga bisita ay agad nagsimula ang party. Simple lamang iyon pero puno ng pagmamahal at kasiyahan. Halos lahat ng naririto sa party ay pamilya nina Samantha at Ace, mas pinili naman ni Ace na h'wag na munang mag imbita ng mga business partners and investors ng kompanya. He wants to spend his time with his girlfriend and son.

Wala ng ginanap ng ceremony o kung ano-ano pa. They sang Peyton the birthday song, and let the children eat while watching the clown doing his things.

Samantha was more than happy and contented seeing his son happy. And that is all because of their love ones. Masaya naman ang mga nakaraang kaarawan nito ngunit hindi mapagkakailang mas masaya ito ngayon dahil sa wakas kasama na nito ang ama.

Samantha only want whats best and good for Peyton. Though that means losing her thrown as the Mafia Queen. Mafia has been part of her life. It was the most dangerous place she've entered. At wala siyang balak ipasok sa ganoong sitwasyon ang anak niya.

"What are you thinking?" Biglaang sulpot ni Ace sa likuran nito. Agad pumolupot ang mga bwaso nito sa maliit niyang beywang.

She felt safe in his arms. She won't ask for more. Si Ace at Peyton lang ay sapat na sa kanya.

Sa isang floatting cottage ginanap ang selebrasyon ng kaarawan ni Peyton. Malamig ang ihip ng hangin na siyang nakakapagrelax sa kanya.

"Hmm" she hummed while resting her head on his shoulder.

This felt more than home. Is she finally home? For so long she've been searching this kind of feeling. Because she know a years ago she lost it. Hindi niya alam kung sa mga bisig ba iyon ng mga magulang niya o sa piling ng lalaking akala niya'y sumira sa kinabukasan niya.

"I'm sorry" He whispered on her ear. Those husky voice makes her shiver. Damn. Even his voice sounds sexy.

"Bakit ka nagso-sorry?" Tanong nito kay Ace at agad itong hinarap.

Tumambad sa kanya ang malungkot nitong mukha. She's worried looking at him. She doesn't use to it. Hindi ito ang nakasanayan niyang Ace. He use to be that strong fiesty man, hindi mo makikita ang lungkot sa mukha nito. O talagang tinatago lamang nito ang sakit na nararamdaman.

Knowing Ace, he is not an emotional guy. He hides this kind of him. The soft one.

"I'm sorry if I'm not in your side when you're suffering carrying our son. I'm sorry if I ruined your youth. I'm sorry I've been an asshole before. I'm sorry for not being a good father to our son." Maemosyonal na wika ni Ace. Bakas sa mukha nito ang pagsisisi. Ni hindi alam ni Samantha kung ano ang dapat niyang maramdaman.

All she could do is embrace him in a tight hug. Walang ni isang salita ang gusto lumabas sa bibig nito.

Long time ago, she hate this man, she even wants him to die. But not any longer. She loves him, she only want him and their son to live with until their hair turns gray.

Funny isn't it? Hatred turns to love.

"You don't have to be sorry, hmm? Kahit sa kaunting panahon ay alam kong pinaramdam mo kay Peyton ang kalinga at pagmamahal ng isang ama. Kahit hindi mo hihilingin ang pagpapatawad ko ay kusa ko na iying binigay sa inyo. Before you asked it I already forgive you"

Nanatili silang nasa ganoong posisyon sa makalipas na ilan pang minuto. Magkayakap, dinadama ang malamig na simoy ng hangin. Unti-unting nilalamon ng dilim ang kapaligiran. Unti-unti na ring lumilitaw ang kabilogan ng buwan. Kay gandang pakititigan ang kislap ng bituin. What a perfect scenario.

"Bumalik na tayo roon, Mom is surely waiting for you" basag ni Ace sa katahimikan sa pagitan nila.

Muling naramdaman ni Samantha ang pamilyar na damdaming iyon. Nai-excite at kinakabahan. She's meeting Ace mother. And she cant help but to feel nervous.

"Calm down, love. Mom won't eat you" Ace told her and let out a chuckle.

Holding each other hand they walk on the soft white sand. Far from the floatting cottage they saw their love ones having fun. More than enough.

Nang marating nila ang cottage ay agad na dumako ang tingin ni Samantha sa ina ni Ace at ina nitong nagkakasiyahan, seryuso ang pinaguusapan ng mga ito. Sa isang bahagi naman ay ang mga kabataang naglalaro.

Hinagilap ng mga mata ni Samantha si Sandra ngunit hindi niya ito nakita. Nag-aalala ito sa kaibigan. Is she okay? Knowing Tom bring his woman with him. She feel pity for her.

"Oh there you two are, come here" Samantha's mom said. She's holding a wine glass with champagne on it.

Nakangiting sinalubong ng dalawa ang ina ni Ace. She smilling ear-to-ear. Samantha expected her to look on her with disgust like their first meet.

Niyakap ni Alana si Ace ganon din si Samantha.

"Mom this is Samantha, Peyton's mother, my wife" Ace introduce her.

Agad nagwala ang mga paru-paru sa tiyan nito. Masarap sa pandinig ang tawagin ito ni Ace ng 'my wife'.

"Such a pretty lady. Welcome to the family hija. I'm sorry for what I've done before. I really want to tell you my reason but not for now. I hope you understand" wika ni Alana habang hawak nito ang mga kamay ni Samantha.

"Naiintindihan ko po. Maraming salamat po"

Alana embrace Samantha in a tight hug.

Wala na siyang hihilingin pang iba. Sapat na ito. Masaya na siya, sobrang saya. She really never thought that the family she use to hate is now the one she dont want to lose.

She's finally home.

Authors Note:

Happy ending? Not sure. This is not over yet.

Really sorry for not updating for almost 1 month. Madami lang pong nangyari. Fow now ito na muna ang epilogue nila. But!

But stay tuned baka may part 2 to hindi pa tapos eh HAHAH. Baka after a month or two i-edit o i-reverse ko ito.

Hiding the Billionaires son Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon