10. Yardım Çığlıkları

20K 1K 856
                                    

Merhaba bebeklerim

Keyifli okumalar 💜

Demir, cebinden çıkardığı küçük şişeyi parmaklarının arasına alıp, şırınganın ucunu şişenin plastik kapağından içeriye koydu. Zehri yavaşça ve sabırla iğnenin içine çekerken, Zümra yüreğine yuva kuran korkuya sığınarak zehri izledi.

Zümra içindeki korkuya kaybolan çocuk gibi sığınmıştı. O çocuk öksüz ve yetimdi. Kimsesizdi.

Demir şırıngayı dudaklarının arasına alıp şişeyi cebine koyduğunda, hiç acımadan genç kızın sol kolunu sıyırarak, koluna batırdı.

Zümra yüzünü acıyla buruşturup ağlamamak için dudaklarını birbirine bastırdığında kendini sıktı. Demir ciddiyetle şırınganın içindeki zehri Zümra'nın damarlarına bırakırken, içindeki ateşin dinmesini istedi. Şırıngayı kızın ince derisinden çıkartıp, genç kızın yüzüne baktı. Zümra bakışlarını kolundan çekip Demir'e baktığında, "Geçti mi?" Diye sordu. "İçindeki ateş söndü mü? Biraz olsun bile rahatladın mı?" Sesi titreyen genç kız gözlerini bir an bile kara gözlerden çekmedi.

Demir onu cevapsız bırakırken, odadan çıkıp gitti.

İçindeki ateş sönmüş müdür?

Biraz bile olsa rahatlamış mıdır Demir?

🖤

Zehrin etkisi vücudumda halsizlik yapmaya ve terlememe neden olmuştu.

Gerçekten içi rahatlamış mıydı?

Terlemem arttıkça vücudum alev alev yanmaya başlamıştı. Çözümü soğuk duş almakla bulmuştum. Soğuk su sıcak bedenimi biraz rahatlatırken, üşümeme de neden olmuştu.

Yarım saat boyunca küvete doldurduğum soğuk suda sessizce bekleyip, vücut ısımın normalleşmesini bekledim. Sanırım artık her akşam soğuk su ile duş alacaktım. Çünkü vücuduma enjekte ettiği zehre karşı bedenim savunmasızdı.

Zehir ile başa çıkmam için vücudum dirençli olmalıydı.

Zümra sakın bu günü unutma! 17 Aralığı sakın unutma! Acımadan koluna batırdığı iğnenin acısını, gözlerindeki nefreti sakın unutma!

Söz unutmayacağım.

Küvetten çıktığımda, havluyu bedenime dolayıp banyodan çıktım. Zehrin etkisi biraz dinmişti ama uykum geliyordu ve ben uyumaktan korkuyordum. Sabaha gözlerimi açmamaktan, yenilmekten korkuyordum.

Buraya gelmeden önce, bütün evi temizlemiş ve evden eşyalarımın yarısını buraya getirmişlerdi.

Gardıroba ilerleyip, içinden yeni bir pijama takımı ile iç çamaşırlarımı elime aldığımda gözüme ilişen kırmızı geceliği elime alıp ağzım açık bir şekilde geceliğe baktım.

Fazla açıktı. Sadece tül parçasıydı işte, iğrençti. İğrenerek dolaba fırlatıp kapıyı hızla kapattım. Pijamalarımı giyip saçımı kurutmadan yatağa oturdum. Son bir hafta zihnimde canlanırken, yanağıma sıcak bir yaş düştü. Ben bunları hak etmiyordum. Göz göre göre ölmeyi hak etmiyordum. Demir bana bunu yapmaya hakkı yoktu.

ZümraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin