ေျကးအိုးထဲကသံတိုင္ေတြရဲ႕ေမာက္တြင္မိနး္မ
တစ္ေယာက္ေအာ္ဟစ္ေနသည္။
"လႊတ္ၾကစမ္း!ငါ့ကိုဘာလို႔ဖမ္းလာတာလဲ"
"ခ်ီခ်ီ"
"ဟင္...လီမင္အာ နင္မေသေသးဘူးလား"
"နင္မ်က္လံုးေတာ့ေကာင္းပါတယ္ေနာ္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲနင္ကမၾကာခင္ေသရေတာ့မွာ
ဧကရီေလာင္းလ်ာနဲ႔အိမ္ေ႐ွ႕စံကိုလုပ္ၾကံမႉနဲ႔ေလ"
"လႊတ္ေပးစမ္း!!"
"ရဲမတ္ေတြ အဲ့မိန္းမကိုခ်ဳပ္ထား"
ရဲမတ္ေတြကခ်ီခ်ီကိုေသခ်ာခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္။
လီမင္ေအာ္က မီးကင္ထားတဲ့သံျပားကိုယူ
ကာ ခ်ီခ်ီနားသို႔ေလ်ာက္လာသည္။
"နင္..နင္ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"ေအာ္ မ်က္ႏွာကိုမီးနဲ႔တို႔ရင္ဘယ္လိုခံစားရမလဲ
ဆိုတာနင္သိေအာင္လုပ္ေပးမလို႔"
"မလုပ္နဲ႔.. ဖယ္လႊတ္ၾက... အားးးး"
ခ်ီခ်ီရဲ႕အသံဟာ က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာ
ၿပီးပါးတစ္ဖက္တြင္မီးေလာင္ရာႀကီးေပၚလာ
သည္။ တစ္ဖက္က ေလာ့႐ွိက နန္းေဆာင္တြင္ မင္အာကိုမေတြ႔တာေၾကာင့္ အက်ဥ္းေထာင္
ဖက္ေရာက္လာသည္။
"မင္အာ "
"အ႐ွင္ ေရာက္လာၿပီးလား"
ခ်ီခ်ီက
"အ႐ွင္ က်မကိုလႊတ္ေပးပါ! "
"မင္းကမလုပ္သင့္တဲ့အမွားကိုလုပ္ခဲ့တာကို
မင္းအျပစ္ကဒီတစ္ခုထဲမဟုတ္ဘူးေနာ္
ငါ့အခ်စ္ဦးေနရာကိုခိုးယူထားတဲ့အျပစ္ေရာဘဲ"
"အဲ့ေကာင္က က်မထက္ဘာသာေနလို႔လဲ"
"ေျဖာင္းး...ဧကရီကိုမေလးမစားမဆက္ဆံနဲ႔"
"အားး..မေက်နပ္ဘူး အေစခံေကာင္ကဧကရီမ
ျဖစ္သင့္ဘူး"
(Hobi ဇာတ္လိုက္မက ႐ူးေနတာမဟုတ္ပါဘူး
ေနာ္)
(လူေတြကတစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး႐ူးၾကတာဘဲ
သူကအာဏာ႐ူးhostကလင္တ႐ူး)
(ဘာာ!မင္းေတာင္႐ူးစရာလင္႐ွိလို႔လား ဟမ့္)
( ေနာက္ဆံုးငါဘဲေျပာခံထိတာ🤧)
YOU ARE READING
System Hobi (Completed)
RomanceVmin (owncreation) Starting -4.12.2021 Ending-9.2.2022 တစ္စံုတစ္ရာ တိုက္ဆိုင္သြားရင္စားေရးသူရဲ့ အမွားပါ။ မေက်နပ္တာမ်ား႐ွိလာရင္စာေရးသူကို တိုက္႐ိုက္လာေရာက္ေျပာျကားႏုိင္ပါသည္။ လူထဲကလူဘဲမို႔ အသံုးႏႈန္းအနညး္ငယ္တူႏိုင္ သည္။ တစ်စံုတစ်ရာတိုက်ဆိုင်သွားရင်...
