ေက်ာပိုးအိတ္တို႔ ေသာ့တို႔မွာခ်ိတ္ဖို႔ ကြင္းကေလးတန္းလန္းနဲ႕ ေသးမႊားပိစိေသာ အ႐ုပ္ကေလးေတြကစကာ ... လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ဖက္လို႔ပင္မဆံ့ေသာ လူတစ္ေယာက္စာထက္ပင္ႀကီးမားခ်င္ေသးသည့္ အ႐ုပ္ႀကီးေတြအထိ ... အ႐ြယ္အစားအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕အ႐ုပ္ေတြကို ခင္းက်င္းထားတဲ့ စင္ေရွ႕ကေန ခ်မ္းတစ္ေယာက္ မခြာနိုင္ေအာင္ သေဘာက်ေနရ၏။တခ်ိဳ႕အ႐ုပ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာမခင္းက်င္းထားပဲ စင္ေတြေပၚ စားပြဲေပၚမွာ ဖရိုဖရဲပုံစံေပါက္ေအာင္ တမင္တကာ ေနရာခ်ထားတာကလည္း မ်က္လုံးထဲမွာ ပိုၿပီးလိုခ်င္ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေနရသည္။ဆိုင္ကေလးက သိပ္မက်ယ္ေပမယ့္ သူ႕ေနရာနဲ႕သူ အထားအသို အျပင္အဆင္ အဆင္ေျပလြန္းတာမို႔ ပစၥည္းေတြ မ်ားေပမယ့္ က်ပ္သိပ္က်ဥ္းက်ဳပ္မေန.... အမ်ိဳးအစားကေတာ့ တကယ့္ကိုစုံလင္သည္။အလွျပင္ပစၥည္းေတြ အိတ္ေတြ... ၿပီးေတာ့ နားကပ္တို႔ ဆြဲႀကိဳးတို႔လို accessories ေတြ...
တျခားဟာေတြကေတာ့ စိတ္မဝင္စားလွ.... ႀကိဳးမည္းမည္းေလးနဲ႕ ပုတီးေစ့ေလးေတြ ေက်ာက္ကေလးေတြ စီတန္းသီထားေသာ ဟန္းမိတ္ လက္ေကာက္ႀကိဳးေပ်ာ့ေလးေတြကိုေတာ့ သေဘာတက်ၾကည့္ေနမိသည္။တစ္ခုေလာက္ဝယ္ရေကာင္းမလား.... စဥ္းစားေနတုန္းမွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္သိုက္က ပိက်ိပိက်ိနဲ႕ တြန္းထိုးစကားေတြမ်ားရင္း....လက္ေကာက္ေတြထည့္ထားတဲ့ ေကာင္တာေရွ႕ေရာက္လာတာမို႔ ေနာက္ကိုဆုတ္ေရွာင္ေပးရင္း... အ႐ုပ္တန္းေရွ႕ကို အလိုလိုျပန္ေရာက္သြားရ၏။ေစာေစာထဲက သေဘာက်ေနတဲ့ Baymax ပုံစံတူအ႐ုပ္အႀကီးႀကီးရဲ႕ ေပ်ာ့အိအိ ဗိုက္ေနရာကို တစ္ခ်က္ျဖစ္ညွစ္ရင္း... ခ်မ္းက ဆိုင္အေရွ႕ဘက္ကိုတစ္ခ်က္ကဲၾကည့္လိုက္မိသည္။
အေရွ႕ဘက္က မုန႔္ဆိုင္ကေလးရဲ႕ အမိုးကုပ္ကုပ္ထီး႐ြက္အႀကီးႀကီးေအာက္က စားပြဲကေလးမွ မဏိက ထိုင္ေနၿပီး....သူ႕ေရွ႕မွာက ... ျဖဴသြယ္သြယ္ ပိန္ပါးပါးနဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေနသည္။ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ... စကားေတြေျပာမကုန္ၾကေတာ့မယ့္ပုံပဲ။အေရွ႕က အေအးခြက္ေတြလည္း ေအးရာက ျပန္လည္ပူေႏြးေနၾကေလာက္ပါၿပီ။စားဖို႔ေသာက္ဖို႔လည္း သတိမရၾကေတာ့ ဘူးထင္ပါရဲ႕။အင္းေပါ့ေလ.... အခ်ိန္အၾကာႀကီးေနမွ..ခဏတျဖဳတ္ပဲေတြ႕ၾကရတာကိုး.... မဏိေကာင္ေလး ေကာင္းထက္က ေဆးေက်ာင္းတက္ေနတာ.... ေက်ာင္းပိတ္ရက္....ခဏျပန္လာတုန္းပဲ ေတြ႕လို႔ရတာမို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆုံခ်ိန္မွာ အေအးေလးေသာက္ဖို႔အခ်ိန္ေတာင္ဖဲ့မေပးခ်င္ဘူးေနမွာ...။
