"ကေလးလည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး အခုထိရန္ျဖစ္လို႔ ေကာင္းတုန္းလား"
စစ္နိုင္းက ေဆးပုလင္းဖြင့္ ေနရင္းျဖင့္ ေျပာေတာ့ ေဒါနက မႈန္ကုပ္ကုပ္ျဖင့္ ရွိေနၿပီးေတာ့မွ...
"အဲ့ေကာင္ေတြက အရင္လာစတာေလ..."
"လာစလည္း ခ်ိတ္ခ်ိတ္ခ်င္းမလို႔ ခ်ိတ္လို႔ရတာေပါ့..."
စစ္နိုင္းက ေဒါန၏ ပြန္းပဲ့ ဒဏ္ရာရခဲ့ေသာ လက္အား ဆြဲယူကာ ေဆးထည့္ေပးဖို႔ ဟန္ျပင္ရင္းျဖင့္ ေျပာေလသည္။ေဒါနက မႈန္ကုပ္ကုပ္ျဖင့္ ၿငိမ္ေနေတာ့ စစ္နိုင္းက လက္ကဒဏ္ရာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးထည့္ေပးသည္။စစ္နိုင္းက ေဆးထည့္ေပးေနရင္းျဖင့္ ဆူဆူပူပူ ေျပာေနေတာ့ ဒဏ္ရာနာတာကတမ်ိဳး နားပူတာကတမ်ိဳးျဖင့္ ေဒါန၏ မ်က္ခံုးေလးေတြ တြန္႔ကုပ္လာရကာ...
"ထိမိရင္ေတာ့ ၿငိမွာပဲ ေယာက္်ားခ်င္း ေသြးေၾကာင္ေနစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး.."
ေဒါန ဂ်စ္တစ္တစ္ေျပာေတာ့ စစ္နိုင္း အလိုမက်စြာ မ်က္ခံုးတြန္႔မိေတာ့သည္။စစ္နိုင္းက ေဆးရံုမွာ ညဂ်ဴတီက်ေနတာျဖစ္သည္။အဲ့ဒါကိုပဲ ေဒါနတို႔ ညဖက္ႀကီး ေရာက္ခ်လာတာေၾကာင့္ အံ့ၾသလို႔မွ မဆံုးေသး ဂ်ာကင္က္ုိ ဆြဲခြၽတ္ကာ ေဆးထည့္ေပးစမ္းပါတဲ့။ကလပ္မွာ ရန္ျဖစ္ခဲ့လို႔တဲ့ေလ။သူကေတာ့ ခံုကိုမွီ၍ စားပြဲေပၚ ေျခေထာက္တင္ထိုင္ရင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေျပာေနလိုက္တာ စစ္နိုင္းကေတာ့ လက္ဖ်ံတစ္ေလ်ွာက္ ရဲပေတာင္းထေနေသာ ေသြးမ်ားအား ၾကည့္ကာ မေပါ့ပါးနိုင္ ျဖစ္သြားရေလေတာ့သည္။
"လူမိုက္ဇက တခ်က္တခ်က္ ႂကြတယ္ေနာ္..."
စစ္နိုင္းေျပာေတာ့ ေဒါနက ဂ်ိဳၾကည့္ၾကည့္ေလသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔ အဲ့ဒီေလာက္ ေပေတေနမွန္း မသိဘူး လူဆိုးလူမိုက္လို႔ သတ္မွတ္ခံရတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းေနလို႔လား"
စစ္နိုင္း၏ စကားေၾကာင့္ ေဒါန နႈတ္ခမ္းကို တြန္႔မဲ့လိုက္ၿပီးေတာ့မွ
"အဲ့ဒီ ေစာက္ေရးမပါတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ဘယ္သူက ေစာက္ဂရုစိုက္ေနလို႔လဲ."
ေဒါနဆီမွ ခ်က္ခ်င္း ထီမထင္ေလသံေတြ ထြက္ေပၚလာေတာ့..
"ၾကည့္ ေျပာေနရင္းနဲ႔ကို လုပ္လာျပန္ၿပီ..."
YOU ARE READING
Green Eye(complete)
General Fiction!အမွန္ေတာ့ မင္းက က္ုိယ္အၿမဲတမ္း အမွတ္တရ သိမ္းထားခ်င္မိတဲ့ အစိမ္းေရာင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေလးပါ... Oct9.2021 !အမှန်တော့ မင်းက က်ိုယ်အမြဲတမ်း အမှတ်တရ သိမ်းထားချင်မိတဲ့ အစိမ်းရောင် ပျော်ရွှင်ခြင်းလေးပါ...! ...
