လမင္းသခင္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းအလကၤာ
အပိုင္း ( ၃၁ )
အိမ္တြင္းတိုက္ပြဲ
“ ကိုး.. အကို စာေမးပြဲေအာင္တယ္..”
ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းသြားၾကည့္ေသာ ေသာ္တာနိုင္က အိမ္ထဲေျပးဝင္လာၿပီး ေအာ္ေျပာတဲ့အခါ.. ဦးထြန္းၿမိဳင္က မိန႔္မိန႔္ႀကီးၿပဳံးသြားသည္။ ေဒၚခင္ေအးကလည္း တေဟးေဟးျဖင့္ ထခုန္သည္။ သားအလိမၼာေလးကေတာ့ျဖင့္ မိဘႏွစ္ပါးအား ေက်ာ္ခ်သြားၿပီး ကိုးဆီကိုသာ တည့္တည့္မတ္မတ္ႀကီး ေျပးသြားကာ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းမ်ားအား မွ်ေဝေနေလေတာ့သည္။
ကိုးက ဂုဏ္ယူဝံ့ႂကြားစြာ လက္မႏွစ္ဖက္ကို စုံေထာင္ျပရင္း..
“ အကို ေအာင္မယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ အစကတည္းက ယုံၿပီးသား..”
ထိုစကားႏွင့္အတူ ႏွစ္လိုဖြယ္ ၿပဳံးျပေနေသာ ကိုးအား ေသာ္တာနိုင္တေယာက္ ေျပးမဖက္မိေအာင္ မနည္းထိန္းလိုက္ရတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သားၾကားက ညီအကိုမဟုတ္ေတာ့ေသာ ဆက္ဆံေရးအား မိဘမ်ားမသိေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားၾကဖို႔ သေဘာတူထားၾကၿပီးသားမို႔ အတတ္နိုင္ဆုံး ပုံမွန္အေနအထားျဖစ္ေအာင္ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ၾကရတာေပါ့။
“ တရပ္ကြက္လုံးကို ဒန္ေပါက္ခ်က္ေကြၽးမယ္.. ငါ့သား ဆယ္တန္းေအာင္တယ္ေဟး..”
ေဒၚခင္ေအးဧ။္ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း ႀကဳံးဝါးသံေၾကာင့္ တအိမ္လုံး ရယ္သံေတြ ဆူညံသြားေလေတာ့သည္။
“ ေမာင္ေသာ္တာတို႔ကေတာ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားႀကီး ျဖစ္ၿပီဗ်ာ..”
ဦးထြန္းၿမိဳင္က ေသာ္တာနိုင့္ပုခုံးကို ခပ္ဆဆ ပုတ္ကာ ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ကိုးဘက္လွည့္ကာ..
“ မင္းေရာ ၉ တန္း မေျဖေတာ့ဘူးလား..”
“ ေတာ္ပါၿပီ အေဖၿမိဳင္ရာ..”
“ ေသာ္တာ စာျပန္ျပေပးရင္ ေအာင္ခ်င္ေအာင္မွာေပါ့.. မင္းကလည္း.. ယုံၾကည္ခ်က္ထားစမ္းပါကြ..”
“ မေျဖေတာ့ပါဘူးဗ်ာ.. ကြၽန္ေတာ္က စာဘက္မွာ ပါရမီမပါတာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္သိၿပီးသားပါ.. စာတပုဒ္က်က္ရမွာထက္စာရင္ ကြၽန္ေတာ္က ခ်ီေကြးပဲ လိုက္ဆင္းလိုက္မယ္..”
