ေဂဟာထက္ပင္ ႀကီးမားသၫ့္ အေဆာက္အဦးသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္ ။ လူတိုင္း အံ့ဩဝမ္းသာလို႔ မၿပီးခင္မွာပင္ ေဂဟာမွဴး နဲ႔ သက္လတ္ပိုင္း လူတစ္ေယာက္တို႔ အေပးအယူလုပ္ေနသည္ကို ေၾကာင္စီစီျဖင့္ ၾကၫ့္လိုက္ၾကသည္ ။
" ဒီေနရာက မင္းတို႔ရဲ့ အိမ္အသစ္ဘဲ .. တသက္လံုးေနရာမဲ့ အိမ္ေပါ့ " သက္လတ္ပိုင္းလူက ၿပံဳးကာေျပာလိုက္ေသာ္လည္း ထိုသူ၏ အၿပံဳးက အႀကံအစည္မ်ား ျပၫ့္ေနသၫ့္အၿပံဳးနဲ႔ တူေန၏ ။
Zen က ဦးစြာ ထြက္လာကာ " တသက္လံုး ?? ဆိုတာ ဘာသေဘာလဲ .. ေနာက္ႏွစ္ဆိုရင္ ထြက္သြားမွာ !! "
ေျဖာင္း!!!
သက္လတ္ပိုင္းလူႀကီး၏ အၿပံဳးက ပိုလို႔အသက္ဝင္လာကာ Zen ၏ ဗိုက္အား ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးျဖင့္ ကန္ထၫ့္လိုက္သည္ ။ " ေနာက္တစ္ခါ ထြက္သြားမယ္လို႔ ၾကားရင္.. ငရဲထက္ဆိုးတဲ့ ေနရာကို ပို႔ပစ္မယ္ .."
မ်က္စိေရ႔ွက ရိုက္ႏွက္သၫ့္ျမင္ကြင္းက လူတိုင္းကို ေၾကာက္လန႔္စိတ္သြင္းေပးလိုက္သလိုပင္ ။ Andoshi ပင္ Shun ၏ အေနာက္သို႔ ဝင္ပုန္းလိုက္မိသည္ ။ သူက Shun တိုက္ခိုက္ႏိုင္မွန္းသိရာ ထိုအခ်က္အား အမိအရ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ ။ ' မျဖစ္မေနဖက္ရမဲ့ ေျခသလံုးေလး '
" ေနာက္ကလိုက္ခဲ့စမ္း!! ထြက္ေျပးမယ္မႀကံနဲ႔ .. ဒီေနရာပတ္ဝန္းက်င္မွာ ငါ့လူေတြ ဝန္းရံထားတယ္ .. အေယာက္တိုင္းက Mana စြမ္းအင္ပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္ .."
Mana စြမ္းအင္ ဆိုသၫ့္ စကားက သူတို႔အား ပိုလိုေၾကာက္ရြံ႔သြားေစသည္ ။ သူတို႔ ထြက္ေျပးႏိုင္ရင္ေတာင္ ထိုသူမ်ားက လ်င္ျမန္စြာ ျပန္ဖမ္းမိမည္ပင္ ။ လူတိုင္း ေငြထုပ္ကိုင္ထားသၫ့္ မိနိးမႀကီးအား ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။
Dia က ႏွာေခါင္းရႈံ႔လိုက္ၿပီး " ဟမ့္ .. ငါက နင္တို႔ကို ေကြၽးေမြးထားတာဘဲ .. ေက်းဇူးတင္သင့္တယ္ .. မတရားခံရသလိုလုပ္မေနနဲ႔ ငါသာမကယ္ထားရင္ အသက္ေတာင္ရိွမဲ့လူေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မွတ္ထား .."
ထိုစကားအတြက္ Shun က မွန္သည္ဟု ဝန္ခံရေပမည္ ။ ေလာကတြင္ ဘယ္အရာမွ အလကားမရေပ ။
Andoshi သည္ ထိတ္လန႔္ကာ တုန္ယင္၍ပင္ ေနေလသည္ ။ " Shun မင္းေျပာတာ တကယ္ႀကီး " Andoshi ၏ အသံသည္ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္မ်ိဳခ်မိထားသလိုျဖစ္ေနသည္ ။ " ဝမ္းသာစရာသတင္းေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့ .."
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
