9.2(U)

2.7K 398 9
                                    

ရီဟွိုင်က ဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"ကျွန်တော် အဲဒီညက အဲ့ကိုရောက်တော့
သခင့်မှာ အဝတ်တွေကင်းမဲ့နေပြီ"

သူ့မျက်လုံးတွေမှိတ်လိုက်တာတောင် အဲဒီနေ့က
မြင်ကွင်းတွေကို မှတ်မိနေတုန်းပင်။

"ရီဟွိုင် ဆက်ပြီးလုပ်ရဲရင် မင်းနောင်တရသွားစေရမယ်"

ရီဟွိုင်က အရူးတစ်ယောက်လို ရယ်လိုက်ရင်း......

"သခင့်ကို မပိုင်ဆိုင်တာကမှ ကျွန်တော်နောင်တအရဆုံး အရာပဲ"

ထို့နောက် သူက ချန်လီကောရဲ့ နဖူးကိုနမ်းလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လည်ဇလုတ်လေးကို အပေါ်အောက်ရွေ့လျားလိုက်ပြီး တိုးတိုးညည်းလာခဲ့သည်။

"ကျွန်တော်တကယ်ပဲ သခင့်ကို နဖူးကနေ ခြေဖျားထိ နမ်းချင်လာပြီ"

သူ့သခင်ရဲ့မျက်နှာကတော့ ဖြူဖျော့လျက်

"တိရစ္ဆာန်ကောင်!!!"

"သခင်က ကျွန်တော့်ကို တိရစ္ဆာန်လို့ ပြောမှတော့
ကျွန်တော်က ဘာလို့ဆက်မမှားနိုင်ရမှာလဲ"

ပြောပြီးတာနဲ့ သူက ချန်လီကောရဲ့ နဖူးကနေ ခြေဖျားထိ နမ်းလာသည်။

#အောက်ပါအကြောင်းအရာများကို ၁၈နှစ်မပြည့်ရင် မဖတ်ပါနဲ့#

ရီဟွိုင်က ချန်လီကောရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်းကနေ သူ့ရဲ့ရင်ဘတ်ဖြူဖြူလေးတွေပေါ်သို့
ရွေ့လျားလာခဲ့ပြီး ထို့နောက် ဗိုက်သားကျစ်ကျစ်လေးနှင့် ထို့နောက်မှာတော့ သူ့ရဲ့ ခြေချောင်း
သွယ်သွယ်လေးတွေဆီသို့ ပြောင်းနမ်းလာခဲ့သည်။

တဖြည်းဖြည်းချင်း ရှန်းယွီချန်ကို အရသာခံပြီး ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီတိုင်းကို အရသာခံကြည့်နေသည်။

ရှန်းယွီချန်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက တောင့်ထားပြီး မျက်နှာပေါ်မှာလည်း သည်းခံခြင်းအရိပ်တွေနဲ့ပြည့်နေခဲ့သည်။ သူ့တင်ပါးရင်းနားလေးရောက်တော့ ရီဟွိုင်နမ်းတာ ရပ်သွားတာကို သူသတိထားမိလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ရီဟွိုင်က သူ့တင်ပါးရင်းရှိ အထိမခံနိုင်သည့် အသားနေရာလေးကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် စုပ်လိုက်သည်။

Perfect Destiny Arc7 မြန်မာဘာသာပြန်Where stories live. Discover now