Ikasiyam na Bahagi

14 1 0
                                    


******

Siguro nga nawala na ako sa tamang pag iisip dahil sa gagawin ko ngayon. I never imagined that I would turn out to be like this but what can I do? I just want to save Thalia, I just want to save my best friend because it feels like it's my fault that she's suffering.

Hindi na ako nag dalawang isip pa sa gagawin ko at determinadong tumingin sa harap ng salamin.

"Stanley, from now on, you're not the Stanley they've met before. You're not Stanley anymore,"I said while looking into the mirror.

I wear my black cap and black hoodie jacket before I pick up my backpack and my baseball bat. Napatingin ako sandali sa baseball bat na hawak ko. Thalia and Arise's name is engraved on it and I smiled while starring at it but soon after, I remove the smile on my lips and proceed to my business.

I pick up my phone and texted Tita Amenda.

To: Tita Amenda

Tita, please prepare Thalia for her operation, I already found a heart donor for her. I'm sorry...

After sending the text message, I turn off my phone and get ready to hunt my prey.

Dahan-dahan at hindi napapansin ang bawat paghakbang ko habang sinusundan ko ang isang babae. Wala siyang kamalay malay sa kung ano ang pwedeng mangyari sa kaniya ngayon. Huminto siya sa paglalakad kaya napahinto rin ako. Lumingon siya sa kung nasaan ako at gulat na gulat ang kaniyang expression.

" B-Bakit m-mo ako sinusundan?!," nauutal at takot na takot na sabi nito.

Itinagilid ko nang kaunti ang ulo ko at pinagmasadan ko lamang siya bago ko mahigpit na hinawakan ang hawak kong baseball bat.

"You shouldn't wondering outside especially when it's already midnight and the sky is dark. It's your fault. Bakit kailangan mo pa kasing lumabas?"

Pagkatapos kong sabihin yun ay mabilis kong hinampas sa ulo niya ang hawak kong baseball bat. Bumagsak siya sa sahig at duguan na ang kaniyang ulo. Biglang kumulog atsaka kumidlat habang walang buhay na nakatitig ako sa katawan ng babaeng ito at sa kaniyang ulo hanggang sa biglang bumuhos ang malakas na ulan.

Binuhat ko ang katawan ng babae atsaka ako dumiretso sa isang abandonadong warehouse.

Doon, iginapos ko ang pareho niyang kamay at paa in case na manlaban pa siya at magising. Nakabalot nang plastic ang buong lugar upang mabilis na linisin ang mga kakalat na dugo sa paligid. Nag suot ako nang plastic na apron atsaka nagbota para hindi rin kumapit sa akin ang mga dugong kakalat.

Matapos kong mag ayos, lumapit ako sa isang table kung nasaan ang aking biktima atsaka pinulot sa stainless tray ang isang scalpel.

Walang buhay lamang akong nakatingin sa babaeng ito at pinilit ko ang sariling huwag maawa. Nanginginig ang kamay kong may hawak na scalpel habang papalapit ko iyung inilalapit sa kaniyang dibdib upang kunin ang kaniyang puso.

I was about to cut the part of her chest when I heard her spoke.

"What a loser. Is this your first time killing someone? Huh! Aish!"

Napatingin ako sa babaeng ito at sinamaan siya nang tingin.

"Uyy, loser. If you want to kill me, do it without a remorse. Do you think you'll become a famous serial killer kung tatanga tanga ka? Huh!"

Hinawakan ko nang mahigpit ang hawak kong scalpel habang nakatingin sa kaniya.

"Serial killer? I don't want to be like that! I just want your heart. I've done my research about you. You and My Thalia are match. She can have your heart and after I killed you? I will surrender myself to the police," I said.

VLOG IT! (Until The Moment Comes) COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon