Sunshine In The Dark

Chapter 12

Chapter 12

"MY GIRL"

"W-what?" naguguluhang tanong ko. For f*ck'  sake! I've just met him earlier sa canteen! I was surprised. I am really surprised. Wow. A STRANGER JUST CLAIM THAT I'M HIS GIRL! THE F*CK?! BUTI SANA KUNG SIYA SI CHRIS EVANS O SI CHRISTIANO ROLANDO O DI KAYA AY SI ANTHONY EDRADA... Oo na aaminin ko na crush ko siya. Crush lang naman eh. Char!

I was about to talk again when Brandon talk. Tumingin ako sa mga kalalakihan, eyes full of shame.

"Uy, natameme naman kayo diyan... 'wag kayong magalala..." ha? Ano daw? "Ganyan din ako nung una ko siyang makita."

Hala siya! Kahiya 'to tao na 'to. Pero totoo naman kasi, enebe. Eto naman.

"Ang ganda diba... Mala dyosa ang ganda..." sabi niya at mas lumapit sa akin. "Ang kanyang itim at unat na buhok, na wari'y 'di madapun ng alikabok... Mapuputing kutis, na ni isa'y walang bakas ng anumang daplis. Mukhang kay amo, na walang kapareho, mga labi'y kulay rosas, ngiting walang kapares. Hanggang sa mga nagniningning na mga mata ika'y maakit, na paulit-ulit."bakas ang  paghanga sa kanyang boses. "Tunay nga! Na dito lang sa probinsya ng Ilocos matatagpuan gandang taglay ngnag-iisang Gabriella Guerrero... Na sa tingin ko'y  kokompleto na ng buhay kong ito." May pagmamalaki sa kantang boses. He's so sweet. I felt special in his words, but there is something missing, and hibdi ko alam kung ano 'yon.

Brandon has a flowery mouth. He's sweet, yeah. Hindi ko naman ipinagkakaila na ayaw ko siya pero medyo ganon nga, he's obviously a jerk and a bad boy. He can make a girl cry every second if he wants to. While on the other hand, Anthony, has bad boy aura but he's not a jerk and definetly not a bad boy. He's a gentleman and my safe place.  They both have this intimidating aura, bad boy look, rich and smart. They have some in commons but everyone has their own personality. Everyone is unique in their own way, yun ang pagkakaiba nila. Why Am I even compairing them?!

Nakabalik lang ako sa reyalidad ng may magsalita.

"Owww..." Kitang kita ko kung paano nagpalipat lipat ang tingin ng mga kalalakihan sa akin tapos kay Brandon, tapos sa akin ulit, tapos kay Anthony. Hindi ba sila nahihilo??

Tumaas ang kilay ko. Ako yata ang nahilo sa ginagawa nila. May kaguluhan sa kanilang mga mapangakit na mga mata.

Are they for real?!

Oh My Gosh! They are weird ass, but they look so intimidating, yung parang dumaan lang sila sa harapan mo tumarak na naman ang palaso ni kupido sa puso mong makupok. Haist. Naka score na naman si kupido ngunit ang hindi niya alam... Yun nalang pala ang natirang palaso, at Ikaw lang ang tinamaan at nasaktan hanggang dulo... Yung feeling na, ikaw lang ang nagmahal tapos—Enough with that drama drama.

Ang sakit kaya nun—Enough na nga diba?!

"—Na kung ako'y bigyan niya ng pagasa, mamahalin ko siya kahit saang kalawakan pa ako magmula, maparamdam ko lang ang tunay at walang kapantay na—" Patuloy ni Brandon but he was cut off when someone pulled me and an angry Anthony grab Brandon's colar.

"Hey, easy man, easy. HAHAHAHA.
.."  Brandon is enjoying the scene. Malakas siyang tumawa habang nakatingin sa galit namukha ni Anthony.

"F*ck off, you f*ckin' ailien d*ck." galit na sigaw ni Anthony sa mukha ni Brandon. May idinugtong pa siya ngunit sila lang ang kakarinig. Sa mukha ni Brandon kitang kita kung paano mas lumawak ang kanyang ngisi at mas nag-e-enjoy siya sa nangyayari. Susuntukin na sana siya ni Anthony pero mabilis na akong pumagitna. Ayaw ko namang magkasakitan pa sila, sayang mga mamahalin nilang mga mukha kung mabangasan. "Always remember that, man!" sigaw pa niya.

Malakas lang na tumawa si Brandon at akmang susuntukin ulit siya ni Anthony pero tinulak ko sila ng mas malakas pero ni sentimo di sila natinag. Malakas na yun ah. Ang hard naman.