ရှဲ့ဟယ်ရဲ့ ဖြူဝင်းလှတဲ့ အသားအရေကြောင့် လက်ဝါးရာနီနီရဲရဲကြီးက သာမာန်ထက်ပိုထင်ရှားနေတယ်...မျက်နှာမပြရဲလောက်အောင် ရှက်နေမိတဲ့အတွက် မျက်နှာကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီး အဆောင်မှူးရုံးခန်းဆီအမြန်ပြေးသွားခဲ့တယ်...လမ်းတစ်လျှောက်လုံးမှာ မရေမတွက်နိုင်လောက်တဲ့ ရွံရှာစက်ဆုပ်ဖွယ်အကြည့်တွေကို လက်ခံရရှိခဲ့တယ်....
အဆောင်မှူး ရုံးခန်းရှေ့ရောက်တာနဲ့ တံခါးခေါက်လိုက်တယ်...အထဲကနေ ဝင်ခွင့်ပြုသံကြားတော့မှ တံခါးဖွင့် ဝင်သွားလိုက်တယ်....
အဆောင်မှူးရဲ့ အကြည့်တွေထဲမှာလဲ ရွံရှာစက်ဆုပ်တဲ့အရိပ်အငွေ့တွေ မြင်နေရပေမယ့် ရာထူးဂုဏ်ပုဒ်ကြောင့်သာ မသိသာအောင်ထိန်းနေရပုံပေါ်တယ်....
"ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာမဲ့တဲ့ ဒီဖြစ်ရပ်အကြောင်း ကျောင်းဘက်က ဆွေးနွေးပြီးကြပြီ.... ဆရာတစ်ယောက်အဖြစ် လက်ခံဖို့မသင့်တော်တာကြောင့် မင်းကို တာဝန်ကနေ ရပ်စဲလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ....ဒီလအတွက် လစာကြိုထုတ်ပေးလိုက်မယ်...အဆောင်ကနေ သဘက်ခါနောက်ဆုံးထားပြီး ပြောင်းရွေ့ပေးပါ...ကဲ..အခုပြန်ပြီး အထုပ်ပိုးတွေ သိမ်းလိုက်တော့..."
အဆောင်မှူးကို မကြည့်ဝံ့တာကြောင့် ရှဲ့ဟယ်တစ်ချိန်လုံး ခေါင်းငုံ့ထားတယ်....
"ဟုတ်..."
ပြီးတာနဲ့...တိတ်တဆိတ်ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်...
သူ့မှာ ဘာတစ်ခုမှမရှိတော့ဘူး....
တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ဖို့ ခွန်အားသတ္တိတောင် မရှိတော့ဘူး....
ဝိညာဉ်လွင့်နေသူတစ်ယောက်ပမာ ရှဲ့ဟယ် ငေးငေးငိုင်ငိုင်နဲ့ လမ်းလျှောက်နေတုန်းမှာ တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ဝင်တိုက်မိပါလေရော...ထိုလူက သူ့အခန်းဘေးကပ်ရပ်မှာနေတဲ့ ဆရာလွီ....ဆရာ့လွီက ပိန်ပိန်ပါးပါးနဲ့ လူယုတ်မာရုပ်ပေါက်နေတဲ့သူ...ဆရာလွီ့ မျက်ဝန်းထဲမှာ ယုတ်မာချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေ ဖြတ်ကနဲ လင်းလက်လာပြီး ရှဲ့ဟယ်ရဲ့တင်ပါးကို လက်နဲ့ လှမ်းစမ်းလိုက်တယ်...
ဒီလိုသိက္ခာမဲ့တဲ့လုပ်ရပ်မျိုးကို ရှဲ့ဟယ်ဘယ်နည်းနဲ့ သည်းခံနိုင်ပါ့မလဲ???ထိုလူကို လှမ်းဆွဲဖို့ လုပ်လိုက်ပေမယ့် မထင်မှတ်ဘဲ အရိုက်ခံလိုက်ရတာကြောင့်ရှဲ့ဟယ် ကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်စလက်ခတ်လဲကျသွားတယ်....
YOU ARE READING
ငါးဆားနူအထက်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကိုဖြားယောင်းခြင်းနည်းဗျူဟာ
General Fictionဝင်ဖတ်ကြည့်ပါ။အားမနာတမ်းဝေဖန်ပေးပါ။
