ေစာေဖာ့ေဖာင္တစ္ေယာက္ သူ႔မ်က္သူအိုးမဲ
သုတ္အနာခံၿပီးလက္ကိုဆီပူထဲႏွစ္ထားကာ
သနားကမား႐ုပ္ေလးလုပ္ေနသည္။
"ဝက္ဝံေလး ! ဒါ..ဒါဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
"ဟင့္...ဟန္သီက ညစာတြက္ က်ေတာ့ကို
ခ်က္ခိုင္းတာေမာင္"
"ဘာ!"
ဟန္သီကလဲ မ်က္လံုးျပဴးကာ...
"မ..မဟုတ္ဘူး သူလိမ္တာ"
" ငါ့ေယာက်ာ္းကမလိမ္တက္ဘူး ထြက္သြားစမ္း
ငါ့အိမ္က"
" ငါ့ေခြၽးမကိုငါေခၚလာတာ ဘာလို႔ထြက္သြား
ခိုင္းေနတာလဲေႏြဦးေမာင္"
"အေမ! အေမဘာလာလုပ္တာလဲ ကြၽန္ေတာ့
အိမ္ကမႀကိဳဆိုဘူး "
"ဟမ့္ လင္မ်က္ႏွာနဲ႔အေမ့ကိုေတာင္ေမာင္း
ထုတ္ရဲတယ္ေပါ့ ဟဲ့ ဟိုေကာင္မ်က္ရည္က်မ
ေနနဲ႔ညစာစားဖို႔ျပင္စမ္း!"
" မျပင္ရဘူး! သူတို႔ဘာသာသူတို႔စားခ်င္တာ
လုပ္ဟားပါေစ ကိုယ္တို႔ဒီညသြားစရာ႐ွိတာ
သြားမယ္ ညစာကိုအျပင္မွာလိုက္ေကြၽးမယ္ "
" ဟုတ္ ေမာင္"
ဟန္သီက
"ကို ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"မင္းငါ့ကို အဲ့လိုေခၚစရာမလိုဘူး ဟန္သီ
ငါ့ေယာက်ာ္းငါပြဲထုတ္မလို႔အဲ့ဒါဘာျဖစ္လဲ"
"သား အေမေျပာမယ္ အဲ့ေကာင္ထက္စာရင္
ဟန္သီေလးကိုေခၚသြားပါလား "
"ဟမ့္ ဗိုက္ႀကီးသည္ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နဲ႔
တြဲတက္ရမွာမ႐ွက္ဘူးလား"
"...."
"ထားပါ ျပန္လာရင္မျမင္ခ်င္ဘူး ႏွစ္ေယာက္
လံုးထြက္သြားပါ...လာဝက္ဝံေလး ကိုယ္တို႔
သြားျပင္ဆင္ၾကမယ္"
ေႏြဦးေမာင္တို႔ထြက္သြားသည့္ေနာက္သို႔
ဟန္သီတစ္ေယာက္အၾကည့္စူးစူးေတြပို႔ေန
သည္။
ေႏြဦးေမာင္နဲ႔ေစာေဖာ့ေဖာင္တို႔လဲ ျပင္ဆင္ၿပီး
ပါတီပြဲသို႔ထြက္လာလိုက္ၾကသည္။
"ဟာ..ေႏြဦးေမာင္လာၿပီး မင္းအမ်ိဳးသားလဲပါ
လာတာကို"
"ဟုတ္တယ္ ငါ့ေကာင္ေရ ငါ့ေယာက်ာ္းကိုပြဲ
ထုတ္တာေလ "
YOU ARE READING
System Hobi (Completed)
RomanceVmin (owncreation) Starting -4.12.2021 Ending-9.2.2022 တစ္စံုတစ္ရာ တိုက္ဆိုင္သြားရင္စားေရးသူရဲ့ အမွားပါ။ မေက်နပ္တာမ်ား႐ွိလာရင္စာေရးသူကို တိုက္႐ိုက္လာေရာက္ေျပာျကားႏုိင္ပါသည္။ လူထဲကလူဘဲမို႔ အသံုးႏႈန္းအနညး္ငယ္တူႏိုင္ သည္။ တစ်စံုတစ်ရာတိုက်ဆိုင်သွားရင်...
