Lucid Dream

Eighth Dream

Eighth Dream

"So, ano nang plano niyo sa college?" tanong ni Owen sa amin.

Nandito kami ngayon sa park na nasa likod ng Raver High Academy. Kasama ko sina Lilian at Amanda at kasama naman ni Owen ang dalawa niya pang kabarkada na sina Howard at Gerald.

Si Howard 'yung lalaking itinuro ni Lilian nung basketball game nila. 'Yung lalaking moreno na gwapo na matangkad na may dimple sa kaliwang pisngi.

Si Gerald naman, hindi siya kasali sa basketball team pero madalas ko siyang makitang kasama ni Owen dati. Matangkad din si Gerald, mukhang foreigner at color brown ang kulay ng mata.

Kanina lang, nakasalubong namin silang tatlo nang pauwi na kami. Nagyaya sila na magmiryenda muna saglit. Nagulat nga ako na kumakain pala ng streetfoods ang mga 'to.

Kaya kami nandito ngayon sa park at kumakain ng chicken balls na libre nila habang nagkukwentuhan.

"Itong si Angelique, nag-apply siya ng scholarship sa isang magandang university!"

"Wow, really?" tanong ni Gerald. "What course are you planning to take?"

"Ah architecture sana kung papalarin akong makakuha ng scholarship."

"Architecture, wow, ang hirap nun Angelique ah?" sabi naman ni Owen. "Pero pag-isipan mo rin. 'Yung kuya ko kasi, architecture ang course niya at ilang beses siyang nag-repeat sa ilang subjects niya. Lalo na ikaw, may kailangan ka pang i-maintain na grades para sa scholarship mo."

"Kayang-kaya ni Angelique 'yan!" sabi ni Amanda at umakbay sa akin. "Running for salutatorian kaya 'tong kaibigan namin na 'to."

Napangiti na lang ako.

"That's nice Angelique! Well, I'll pray na makuha mo 'yung scholarship!" sabi naman ni Owen.

Nagkwentuhan pa kami ng kung anu-anong bagay doon. Actually, halos hindi na rin ako nagsasalita. Naisip ko kasi 'yung sinabi ni Owen.

Alam kong mahirap ang Architecture. Alam kong susugal ako pag ayun ang kinuha kong course. Hindi pwedeng mawalan ako ng scholarship dahil hindi namin afford ang tuition. At hindi rin madaling i-maintain ang grades na mataas sa course na 'yan.

Oo, nakakatakot talaga at alam kong nagpapakapractical lang din si Owen.

Pero buo na dati ang loob ko.

Kaso ngayon, medyo nagda-doubt na ako.

Kakayanin ko kaya? Kaya ko ba?

~*~

"So wala kang ibang gagawin dito sa panaginip mo kundi ang lumamon? Ayaw mong mag-travel ulit sa ibang panaginip? Ayaw mong maglaro tayo. Ayaw mo ring magsalita. Tititigan na lang ba kita hanggang sa tumaba ka?" tanong ni Caleb habang kinakain ko ang isang strawberry shortcake.

"Hindi ako tataba dahil hindi naman totoong pagkain ang kinakain ko kundi imagination lang."

"E di tataba ka sa imagination ko. Ano kaya ang itsura mo 'no? Mukha ka sigurong baboy. Ang cute!" at humagalpak ng tawa si Caleb.

Tiningnan ko siya nang masama.

"Ay napikon," tatawa-tawa pa rin niyang sabi. "Ano ba kasing problema mo?"