— kana.
Of course.
Of course kasama sya.
Duh, he's friends with Jay after all.
Binuhat ko ang bag ko para ilagay sa likuran ng sasakyan, pero may pumigil sakin.
Hinawakan ni Heeseung ang balikat ko at kinuha ang bag ko na walang imik, madali nya itong binuhat at maayos na inilagay sa likod.
"Thank you" I said, Heeseung paused before looking at me with a small smile. Wala syang sinabi at umalis na.
Ang sakit lods.
"Tapos ka na?" Tanong ni Mina saakin, tumango ako bago sumunod sakanya sa loob ng sasakyan, it was a van large enough to fit all of us.
Tumingin ulit ako kay Heeseung, kinakausap nya si Jake bigla kong napigilan ang pag hinga ko noong makita ko syang tumawa sa sinabi ni Jake.
I miss him.
"Wah! ang ganda" Sabi agad ni Mina noong makalabas kami ng sasakyan, tinulungan kong ilabas ang gamit ng pinsan ni Jay, mahina nya akong pinasalamatan.
The trip was long and we arrived just in time before the sun was about to set, It feels nice.
I took my phone out and started taking pictures of the sun, painting the sky with beautiful hues of orange. "amazing.." Bulong ko sa sarili ko.
Heeseung reminds me of the sun,
ang sakit nya sa mata.No but seriously.
He reminds me of the warm feeling you get as you stand under the sun, and how perfect it is everytime it bids its goodbye for the day.
Lee Heeseung is beyond perfect, and I don't deserve him.
:) 🔒 @heecret
1sShe beats the view.
💬 🔄 ❤
BINABASA MO ANG
rival ₊˚ ﹆ • lee heeseung
Fanfiction"ulol nakuha mo lang naman yung part dahil sipsip ka" "awe pag inggit pikit" :¨·.·¨: '·. WHEREIN you and lee heeseung are rivals, arguing on a daily, until lee heeseung suddenly asked to reconcile. ↻┊completed ©heeongz