Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ

970 25 43
                                    

ΜΑΡΤΙΟΣ 1966

<<Ωραία είν' η νύφη μας, ωραία τα προικιά της

Ωραία κι η παρέα της που κάνει την χαρά της.

Ένα τραγούδι θα σας πω απάνω στο ρεβίθι

Χαρά στα μάτια του γαμπρού που διάλεξαν την νύφη...>>

Η Ουρανία έβαλε μία τελευταία γαζιά στο νυφικό της Ελένης, που χαμογελούσε ντροπαλά, καθώς άκουγε το τραγούδι από τα στόματα των συγχωριανών της. Οι γυναίκες ήταν μαζεμένες στο ραφτάδικο, παραμονή του γάμου, πίνοντας καφέ και βοηθώντας όπως μπορούσαν την μοδίστρα που πνιγόταν στη δουλειά. <<Έτοιμο. Βγάλτο>> είπε η Ουρανία και της άνοιξε βιαστικά το φερμουάρ. <<Υπέροχη είσαι Λενιώ μου. Μόλις πάω σπίτι, θα σε ξεματιάσω με λάδι γιατί θα σε βασκάνουμε σήμερα>> ανακοίνωσε η Ρίζω και ήπιε μια ρουφηξιά από τον καφέ της. <<Άντε κορίτσι μου, έφτασε η μέρα. Δεν πιστεύω να έχεις άγχος;>> ρώτησε η Παγώνα. <<Ε όσο να ναι. Να πάνε όλα καλά>> απάντησε, ξεφυσώντας. <<Όλα καλά θα πάνε καλέ, τι δεν θα πάει καλά; Όλα έτοιμα είναι. Κανένα άγχος να μην έχεις. Δεν βλέπεις τον Λάμπρο; Έχει αφήσει τον Φανούρη και τον Μιλτιάδη μου να τρέχει κι αυτός είναι μία χαρά ήρεμος>> συμπλήρωσε η Βιολέτα. <<Εγώ πάντως παιδιά, να μη σας ντραπώ, περιμένω πως και τι να γίνει αυτός ο γάμος και την επόμενη μέρα, δίνω ρεπό στον εαυτό μου. Έχω λιώσει πάνω στη ραπτομηχανή δύο εβδομάδες. Το νυφικό τελευταία στιγμή το τελειώσαμε, βλέπετε. Κουστούμι ο γαμπρός, κουστούμι ο κουμπάρος, κουστούμι ο Μιλτιάδης, κουστούμι ο Ευτύχης, φουστάνι η Βιολέτα... Η Ασημίνα να φανταστείτε, μόνη της έραψε τη φούστα της. Για την Ανέτ, μη με ρωτάτε, δεν ξέρω τι έκανε. Θα πήγε στη Διονυσία, στη Λάρισα>> είπε με απελπισία η Ουρανία και η Ελένη της έτριξε φιλικά το μπράτσο. <<Σε ευχαριστώ Ουρανία μου. Σε τρέξαμε πολύ η αλήθεια είναι. Εγώ είπα στο Λάμπρο, να βάλει ένα από τα κουστούμια που είχε ήδη και να του έραβες μόνο πουκάμισο αλλά...>>, <<Θεός φυλάξοι καλέ. Γαμπρός με παλιό κουστούμι; Ντροπής πράγματα>>, <<Πάντως το νυφικό, έκτακτο το έκανε Ουρανίτσα μας. Θα αρέσει και στο Λάμπρο>> την παίνεψε η Παγώνα. <<Α να με συμπαθάς αλλά δεν πέφτει λόγος στο γαμπρό για το νυφικό. Δύο πράγματα τον αφορούν: να το πληρώσει και να το βγάλει τη πρώτη νύχτα. Του αρέσει, δεν του αρέσει, δικό του πρόβλημα>> της απάντησε η μοδίστρα και όλες γέλασαν με το χωρατό. <<Ότι και να φόραγε το Λενιώ μας, θα του άρεσε του Λάμπρου. Κι έτσι να πήγαινε, με τη φούστα και το πουλόβερ, θα την παντρευόταν>> διαπίστωσε η Βιολέτα. Η Ελένη χαμογελούσε γλυκά. <<Να πηγαίνω εγώ. Έχω ένα σωρό δουλειές, η Δρόσω είναι μόνη στο σπίτι...>>, <<Να πας κορίτσι μου, να πας. Καλό δρόμο και μην αγχώνεσαι>> της είπε η Ουρανία. Η Λενιώ έβαλε το παλτό της, φορτώθηκε το νυφικό και το κουστούμι του Λάμπρου κι έφυγε για το σπίτι. Η Βιολέτα σηκώθηκε με τη σειρά της, να προβάρει το καινούργιο της φουστάνι, δώρο του Μιλτιάδη για το γάμο. Εκείνη και ο πατέρας του γαμπρού, ανέλαβαν το γλέντι στο καφενείο και ο Φανούρης διοργάνωσε τα πάντα. <<Τέλειωνε Ουρανία γιατί θέλω να πάω και από το καφενείο. Τρέχουν οι δουλειές, ο άντρας σου κάνει πρόβες το κλαρίνο και είναι μόνος του ο Παναγιώτ. Ούτε θέλω να ξέρω τι γίνεται>>

ΕυγενίαΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα