34.Bölüm: Hazer'in İçindeki Çocuk

44K 3K 1.1K
                                    

Ben geldimm ❤️

Bu bölümü Çiçek okuyucularımdan birine , @civcivbenyha ya ithaf ediyorumm

Nasılsınız , nasıl gidiyor Çiçeklerim ?

Bölüme bir Çiçek bırakalım🌸

Bölüm içersinde yorum yapmayı unutmayalımm.

Birinci bölüm şarkısı: Katie Garfield- Gallows

İkinci bölüm şarkısı : James Arthur -Train Wreck (kesinlikle dinleyin)

Sarp ve Lâl ✨:

İyi okumalarr🌸

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


İyi okumalarr🌸

...

UMAY DEMİR

"Neredesin kurtçuk?!" diyerek ofladım.

Neredeydi bu köpek?

Hem kar yağarken köpek aramak zordu tamam mı?

Geceye kalmaz kar tutardı ben de çoğuşlarımı alır dışarıda içine taş koyarak kar topu oynardım.

"Umay , gelsene sokağa girelim oradaki insanlara sorarız hayatım" diyen kocama dönüp zıplayarak elimle bir dakika işareti yaptım.

"Ya bir dur ! Bir şey yapmaya çalışıyorum şurada!"

"Köpeği telepati yoluyla mı bulacaksın Allah aşkına?! Gel girelim şu sokağa!"

Başımı hızla iki yana salladım.

O sokakta kızımın işkence çektiği ev vardı biliyordum.

Rasim' in de oraya gitmek istemediğini biliyordum fakat her zamanki gibi benden daha güçlü bir tavır sergilemiş acıları o yüklemişti.

"Umay..." Rasim yanıma kadar gelip yüzümü avuçları arasına aldı ve gözlerimin içine baktı.

Manipülatif puşt.

"Bak...ben de oraya gitmek istemiyorum ama madem Lâl için bir şeyler yapacağız buna değer"

"Tamam" dedim uysal bir şekilde.

Her seferinde beni bir şeylere ikna etmesinden nefret ediyordum.

Beraber el ele tutuşarak o sokağa giriş yaptığımızda derin bir nefes aldım.

O orospu çocuğunun yuvası , benim kızımın işkence gördüğü ve Lale'nin içersinde öldüğü o ev , en büyük ve en güzel olarak diğer villalardan daha çok göz önündeydi.

Sarı saçlarımı arkaya attığım gibi sokağı turlamaya başladım.

O köpeği bulacaktım.

Umarım ölmemişsindir kurtçuk.

LALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin