Mafya'nın Aşkı

♧Gelen Kim??♧

Hellooo💕

Keyifli okumalar💚

EFTELYA

3 gün sonra:

Beni eve götürmek istedi. Ama emin değildim. 3 gün daha Esra'nın yanında kafamı dinlemek istedim. Sakin, sessiz, kimse de yok. Ama yine yalnız kalamıyordum. 2 saate bir Ömer, saat başı bir de Mert geliyordu. En sonunda pek de takılmadım. Zaten Ömer Esra için geliyor. Mert de içi rahat etsin diye geliyor. Bu aralar gerçekten psikolojim yerinde değildi. Hiç bir şeyden zevk alamıyordum. Hep mutsuzdum. Beni neşelendirmeye çalışıyorlardı. Ama mutlu olamıyordum.

"Eftelyam bir şey istiyor musun?"

"Yalnız kalmak istiyorum. Sen git işlerini hallet. Benim için gelip durma."

"Şimdi işlerin sırası mı?"

Kollarımdan kaldırıp, bana sarılmıştı.

"Babana mı canın sıkılıyor? Anlat güzelim anlat bana ki yardımcı olalım sana. Sen susarsan bir şey yapamam."

Omuzlarımı kaldırıp indirdim.

"Mert beni öldürecekler mi? Bana bir şey mi yapacaklar? Bana ne yapmak istiyorlar? Düşünüyorum ve bir girdaba giriyorum çıkamıyorum. Boğuluyorum. Korkuyorum."

Geri yattım arkamı döndüm. Akan göz yaşımı siliyordum.

"Güzel gözlüm bana bak bakalım. Sana kimse bir şey yapamaz unutma. Başta sen kendini koruyabilirsin. Kendine güvenmiyor musun?"

Kafamı hayır diye salladım.

"Artık güvenemiyorum."

"Ne yapmak istiyorsun? Bana onu söyle."

"Onu öldürmek, ölsün ki dünyadan bir pislik kurtulsun."

Tereddüt etmeden söylemiştim.

MERT

3 gündür canı daha da sıkkındı. Ağır bir depresyona girdi. Onu öyle görmeye dayanamıyordum. Çok korkuyordu. Konuşmuyor, yemek yemiyordu. Sadece yatağında yatıyordu. Zorla belki 1- 2 kaşık yediriyordum. Yanından ayrılmamaya çalışıyordum. Onu alıp eve de götüremiyorum.

"Güzelim çık şu yataktan bir şeyler ye."

Artık cevap bile vermiyordu.

"Hadi dedim."

Kısık sesi ile:

"İstemiyorum, ben çikolata cips istiyorum."

"Bunlardan ye, onları öyle veririm. Aç da kalsan vermem onları."

İkna ettim yedirdim. Odadan çıkıp, biraz dolaştım. Geri odasına çıktım.

Beni görünce ayağa kalktı, sarıldı. Bir şeyler mırıldanıyordu. Kafasını kaldırdı maviş maviş gözleri ile bana bakıyordu.

"Ne oldu Eftelyam?"

"Sen demiştin ya Amerika'ya gidelim mi diye? Hala geçerli mi teklifin?"

"Tabi ki güzelim."

"Gidelim. Burada kalmak istemiyorum. Benim için yeni bir hayat başlangıcı olur, sen benim yüzümden buraya gelip, işlerini bozmazsın."

Açıkçası şaşırdım.

"Bu kararına çok sevindi Eftelyam. Emin misin?"

"Evet eminim gidelim."

"Ben gidişimizi her şeyimizi ayarlayacağım. 1 hafta içinde gideriz. Buradaki şirketi toparlarım. Sana söz veriyorum orada daha mutlu olacağız."