Six Months Agreement with Mr. Arrogant (Completed)

Kabanata 6

KABANATA 6 :: LIMOUSINE

Kumpletong kolerete sa mukha ang ibinigay sa akin ni Roy, ang isa sa sandamakmak na men in black na nagkalat sa bahay ni Kleindro.

Pinaghahanda ako para sa kasal na dinaig pa yata ang bullet train sa sobrang bilis. Tinawanan ko lamang si Kleindro nang sabihin niyang magpapakasal kami ngayon dahil akala ko'y nagbibiro siya pero heto at totoo pala.

Suot ang dirty white terno, inayos ko ang pagkakapony tail ng aking buhok. Natural na alon-alon iyon kaya pinlantsya ko para mas magmukhang pormal.

Matapos masigurong maayos ang buhok ay sunod kong inayos ang aking mukha. Wala akong ibang inilagay kundi ang kulay maroon na lipstick at manipis na eyeliner para hindi naman ako mukhang zombie sa mata ko.

Tipid ang naging pag ngiti ko sa harap ng salamin matapos makita ang kinalabasan.

Sa wakas hindi ko na kailangang umaktong kagaya ng ibang tao.

"Are you done?"

Napapitlag ako ng maramdaman ang labi ni Kleindro sa aking leeg.

Sa sobrang okupado ng aking isip ay hindi ko napansin ang pagpasok at paglapit niya.

Nakadukwang si Kleindro sa aking likod at ang labi ay naglalaro sa sensitibong bahagi ng leeg ko.

"Hmm... Ang bango. Handa ka na?"

Gulantang akong napatango matapos niyang patakan ng isang maagang halik ang labi ko.

Wth?

"Tara na kung ganon."

Para pa rin akong nakalutang habang sabay kaming naglalakad pababa sa hagdan. Muntik pa akong mahulog nang magkamali ako ng pagtapak, mabuti na lamang at nakakapit ako sa staircase handle.

Lihim akong napamura nang tuloy-tuloy ang pagbaba ni Kleindro, hindi man lang napansin na kamuntikan na akong mahulog sa hagdan dahil abala sa kung ano mang binabasa sa cellphone.

Padabog akong nagmartsya pababa ng hagdan para masundan siya.

"Ma'am ayos lang po kayo?"

Mabuti pa yung bodyguard, napansin.

Nginitian ko si Roy nang makababa ako ng tuluyan at makalapit sa kanyang puwesto habang si Kleindro ay talagang abala.

"Ayos lang. Salamat nga pala sa make up kit kanina, Roy."

Namula ang kanyang pisngi at agad na nag-iwas ng tingin.

"W-Wala pong anuman. Tungkulin ko po iyon."

Mahina akong natawa at humalukipkip sa harapan ni Roy.

Bahala si Kleindro sa buhay nya! Edi yung cellphone ang pakasalan.

Ibubuka ko pa lamang ang bibig para biruin si Roy sa kanyang pamumula ay dumagundong na sa buong kabahayan ang tila kulog na boses ni Kleindro.

"VANILLA LETICIA!"

Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay. Pilit nagkukunwaring unbothered kahit buhol-buhol ang utak pati rin yata ang pagtibok ng aking puso.

Inilang hakbang niya ang pagitan naming dalawa at marahas akong hinila palabas.

Minumura ko siya habang nagpupumiglas habang papalabas kami sa bahay. Nakontento lamang siya nang maisakay o mas tamang sabihin na naibalibag na niya ako pasakay sa limousine.

Padaskol akong umayos nang pagkakaupo at pilit pinipigilan ang sarili na layasan siya dito sa kotse.

Kung may choice lang, hindi ako papakasal sa damuhong ito.