Ευγενία

Η ΑΠΟΒΟΛΗ

Ο Σέργιος κάπνιζε το τσιγάρο του και χάιδευε τη γυμνή πλάτη της Κατερίνας, που ήταν ξαπλωμένη πάνω στο στέρνο του. Εκείνη τράβηξε το χέρι του προς το μέρος της, και έκλεψε μια ρουφηξιά. <<Σου έχω πει, δεν θέλω να καπνίζεις μπροστά μου>> της είπε αυστηρά. Εκείνη τον φίλησε παθιασμένα και ακούμπησε τα δάχτυλα της στο πρόσωπο του. <<Απορώ καμιά φορά, τι θέλεις από εμένα>> τον ρώτησε παιχνιδιάρικα. <<Να με υπακούς>> απάντησε προκλητικά κι έκεινη γέλασε. <<Πώς τα έκανες έτσι ρε Σέργιο; Τόσο πολύ ερωτευμένος ήσουν μαζί της, που τη γκάστρωσες;>>. Ο άντρας ανακάθισε νευρικά. <<Ούτε ξέρω πως έγινε. Είχαμε πάει σε ένα γάμο ενός συμφοιτητή της, ήπια και...>>, <<Φτάνει. Δεν θέλω να ξέρω!>> τον διέκοψε αηδιασμένη. <<Καλή κοπέλα είναι αλλά δεν κάνει για μένα. Ωραία περνάμε, την συμπαθώ, την...>>, <<Την αγαπάς;>>. Ο Σέργιος την κοίταξε ψυχρά. <<Με τον τρόπο μου>>. Η Κατερίνα ξεφύσηξε αγανακτισμένα. <<Αυτός ο τρόπος σου πια. Ανάθεμα κι αν μπορείς να αγαπήσεις>>. Εκείνος την κατέβασε απότομα από πάνω του και γύρισε το κορμί του πάνω στο δικό της. <<Άκου, γκρίνιες στο κρεβάτι δεν γουστάρω, εντάξει; Αν ήταν, έμενα και με τη μάνα μου>>. Κόλλησε τα χείλη του στα δικά της και τη φίλησε ξανά. <<Τι θα κάνεις τώρα; Θα την παντρευτείς;>>, <<Μπορώ να κάνω κι αλλιώς; Δεν πρόκειται όμως να δεθώ σε ένα γάμο. Δεν ζούμε στο '50. Θα την παντρευτώ, θα περιμένω κανά χρόνο να ξεπεταχτεί το παιδί και μετά θα πάρω διαζύγιο. Κι ας κάνει ότι θέλει>>, <<Και το παιδί;>>, <<Το παιδί θα μεγαλώσει με χωρισμένους γονείς. Το πρώτο θα είναι; Χαλάει ο κόσμος με τα διαζύγια. Ας ειν' καλά ο Παπανδρέου που έβγαλε το συναινετικό>>. Η κοπέλα τον κοίταξε πικραμένη. <<Ωραία. Ωραίες σκέψεις κάνεις. Για μας; Σκέφτεσαι τίποτα; Θα βρισκόμαστε όποτε σου κάνει κέφι;>> τον ρώτησε στεναχωρημένα. Εκείνος τη φίλησε ξανά. <<Εμείς οι δύο, έχουμε άλλο δέσιμο. Αν μια γυναίκα με ξέρει και με δέχεται όπως είμαι, είσαι εσύ. Δεν μπορώ να σου πω τι θα κάνουμε γιατί δεν ξέρω. Αν θες να προχωρήσεις, προχώρα. Απλά φρόντισε να είσαι πολύ ερωτευμένη με τον αγαπητικό σου, γιατί θα μπεις σε πειρασμό όταν με δεις, κι εγώ δεν φημίζομαι για τις αντιστάσεις μου>> της απάντησε πονηρά. <<Όλα δικά σου τα θες>>, <<Πόσες φορές σου είπα να έρθεις στην Αθήνα; Κόλλησες στο χωριό. Να μη δεις άλλο πράγμα από τη Λάρισα. Δεν θα σε κυνηγούσα Μπέμπα. Προχώρησα κι εγώ>>. Η Κατερίνα ανακάθισε κι άφησε, επίτηδες το σεντόνι να πέσει από πάνω της. <<Ωραία προχώρησες κι εσύ>>, <<Γιατί;>> ρώτησε, κοιτώντας το στήθος της. <<Τι να πρωτοθυμηθώ ρε Σέργιο; Ως και το Πάσχα με έπρηξες να πω ψέματα στους δικούς μου, κι ενώ ήσουν σε μέλια με τη Νεφέλη, πήγαμε στο Πήλιο κι ούτε για Ανάσταση δεν βγήκαμε από το ξενοδοχείο. Τα ξεχνάς μου φαίνεται>>. Ο άντρας πέταξε το σεντόνι στο πάτωμα. <<Πες μας Μπέμπα ότι δεν σου άρεσε. Γιατί άλλα θυμάμαι εγώ>> της είπε και την τράβηξε πάνω του.