part 3.8(end)

12.7K 1.1K 20
                                    

တီတီ

" ေဒါက္တာ လူနာႏွလံုးခုန္လာၿပီး "

" ခြဲခန္းအသင့္ျပင္ "

တစ္ဖက္တြင္ေတာ့ ဂူဂြၽန္စူးတစ္ေယာက္
ကားေနာက္က ႐ုပ္ပ်င္ေနတဲ့မိန္းမကိုသံႀကိဳး
တန္းလန္းျဖင့္ ေျမေအာက္ခန္းသို႔ဆြဲလာသည္။
အသက္ျပင္းတဲ့ ဂင္အာရာဟာလံုးဝမေသေသး
ေပ။

" ဘုန္းး"

"အ "

" ေသလိုက္ နင့္ေၾကာင့္ ငယ္အခုလိုျဖစ္ရတာ"

ဂြၽန္ဟာက မီးကင္ထားတဲ့သံေခ်ာင္းျဖင့္သူမ
ပါးကိုထိုးေဖာက္လိုက္သည္။

" အားးး.. ပူတယ္"

" ဟက္... နာလား ဗိုက္ထဲသံေခ်ာင္းဝင္တာေရာ
ခံစားၾကည့္လိုက္အံုး"

ပါးကသံေခ်ာင္းကိုဆြဲထုတ္ကာ ဗိုက္ကိုထိုး
​ေဖာက္လိုက္တာေၾကာင့္ ဂင္အာရာမွာ
ငါးရ႕ံဆားထိသလို ျဖတ္ျဖတ္လူးေနသည္။

ထိုခ်ိန္ ဖုန္းဝင္လာတာေၾကာင့္

" ဟယ္လို...ဘာာ...ငါအခုလာၿပီး "

ဂြၽန္စူးဖုန္းခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ အာရာကို သံေခ်ာင္း
တန္းလန္းျဖင့္ထားခဲ့ကာေဆးရံုသို႔ထြက္လာ
လိုက္သည္။

( Host ရယ္ က်ေတာ္ျဖင့္လန္႔သြားတာဘဲ )

( ငါလဲလန္႔သြားတာ )

( ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးသတိျပန္ရလာတာလဲ)

( မသိဘူး ငါျမင္တာကငါ့ကိုဖက္ငိုေနတဲ့
ဂြၽန္စူးရယ္ၿပီးေတာ့ ဂြၽန္စူးကေဒါသတႀကီး
ဂင္အာရာကို ကားေနာက္မွာခ်ီၿပီးထြက္သြား
တာရယ္ေၾကာင့္ ငါသတိရလာတာ ငါသူမကို
မသတ္ရမခ်င္း မေသခ်င္ဘူး)

(ဇာတ္လိုက္မကေသေတာ့မွာ)

ဂူဂြၽန္ဟာေဆးရံုေရာက္လာၿပီးလူနာခန္းဝင္
ေတာ့ ႏွာေခါင္းပိုက္တန္းလန္းျဖင့္လွဲေနသည့္
ထယ္ေဂ်ာင္နားသြားကာ ဒူးေထာက္လိုက္
သည္။

" ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ္အသံုးမက်တာ
ကိုယ္မကာကြယ္ႏိုင္လိုက္ဘူး"

ခြပ္..ခြပ္

ဂြၽန္စူးက ၾကမ္းျပင္ကိုလက္သီးျဖင့္ထိုးေနတာ
ေၾကာင့္ သနာျပဳေတြဝင္ဆြဲလိုက္ရသည္။
တစ္ပတ္အၾကာတြင္ ဂြၽန္စူးႏိုးလာခဲ့ၿပီး
လမ္းေလ်ာက္ရန္အဆင္မေျပေသးတာေၾကာင့္
ဝွီးခ်ဲႏွင့္သာ ေဆးရံုဆင္းခဲ့သည္။

ဇာတ္သိမ္းကိုေျပာင္းျပန္လွန္မယ္ / ဇာတ်သိမ်းကိုပြောင်းပြန်လှန်မယ် (Completed) Where stories live. Discover now