Taming A Beast (Passion Series #1)

Chapter 11

Chapter 11. Time

Gumising na lang ako kinaumagahan at napangiwi nang maramdaman ko ang hapdi sa pang-ibabang bahagi ng katawan ko. Masakit na parang pang-unang beses lang nangyari ito pero kapag tumagal ay alam kong masasanay rin ako.

I took a deeply sigh and shifted my eyes on the door when it suddenly opened. I arched a brow when I saw Treice wearing an apron. Pumasok siya sa silid at hinakbang ang pagitan naming dalawa. Naisipan ko na lang na bumangon at umupo sa kama nang tuluyan na siyang nakalapit sa akin.

"You're awake now..." he stated the obvious. "I cooked something for you. Get up and let's eat."

"Treice... Treice Von Evans..." I uttered his name.

"What?" He chuckled.

"Your name sounds good and unique, I love it." I said in a dreamy voice.

Humalakhak siya. "But it sounds better if you scream it again, baby."

I glared at him. "Alam mo... buwesit ka. Seryoso ang usapan tapos ilalabas mo talaga 'yang kahalayan mo."

"Tagal na nating nagsasama, bakit ngayon ka lang nagkumento sa pangalan ko? Iyon ang pinagtataka ko." Tumawa siya.

Inismaran ko siya. "Siyempre, napaisip lang. Bawal bang mapaisip? Bobo mo naman." I trash talked him.

"Heto naman, namemersonal ka na talaga, Maris."

Umirap ako. "Ewan ko sa 'yo. Anyway, where's my clothes?"

"Aw! Nilabhan ko. 'Yong binili ko na lang ang gamitin mo." He sounded cool as he responded. "Kukuhanin ko muna 'yon. Huwag ka munang tumayo, alalayan pa kita."

Tumayo siya at dumiretso sa isang tokador. Binuksan niya iyon at naglabas ng iilang mga damit. Dress ang damit na nilabas niya bago ang bra at sunod naman ay 'yong undies. Matapos 'yon ay bumalik siya sa akin at inabot sa akin ang mga iyon.

"Oh, hayan..." aniya at mabilis na tinanggap ko naman ang kaniyang inabot. "Kasyang-kasya 'yan sa 'yo panigurado. Hindi ka naman siguro tumaba, hindi ba?"

I rolled my eyes. "Hindi ako tumaba, 'no. 'Tsaka, wala ka bang shorts na binili?"

"You don't need it. Dress is enough, baby. Huhubarin din naman natin 'yan, eh."

Sinapak ko siya. "Ang gago mo talaga! Sumusobra ka na!"

We ended up arguing again. Kinalaunan ay naisipan kong magbihis na lang. Treice helped me. Hinayaan ko rin naman siyang tulungan akong suotin ang damit ko dahil ramdam kong nananakit ang buong katawan ko. Yesterday night was so wild! Hindi naman siguro palagi sasakit ang pagkababae ko pagkatapos ng sex namin, hindi ba? Luluwag din naman siguro ako 'pag tumagal kaya hindi bale na nga lang.

I finally done eating when I saw Treice watching television. His full attention is on the screen. Mabilis akong lumapit patungo sa kaniya at umupo sa kaniyang tabi. Sumulyap lang siya saglit sa akin bago nagpatuloy sa panunuod.

"Ano ba 'yang pinapanood mo at bakit focus na focus ka riyan?" tanong ko sa kaniya at sinundot siya sa tagiliran niya.

He shrugged. "Zombies. All of us are dead is the title. Sikat 'to kaya naisipan ko ring panoorin ito ngayon."

"Treice..."

"Hmm?" he hummed.

"Treice..." I called him again but he keeps focusing on the TV screen. "Treice, huwag mo 'kong punuin! Tumingin ka sabi, eh!"