Kabanata II

56.3K 816 287
                                    

HUMUGOT ako ng malalim na hininga nang sa wakas ay maisalansan ko na ang aking panghuling damit. Ininat ko ang aking likod para maibsan ang pagkangawit. Inabala ko muna kasi ang sarili sa pag-ayos ng aking closet. I like to get things done immediately.

Tumingin ako sa suot na relo. Alas tres na ng hapon. Napatingin ako sa bintana. Ang ganda ng sikat ng araw, hindi masyadong mainit.

Tumayo ako para mas makita ang kaganapan sa labas ng bintana. Mula rito ay natatanaw ang kalsada sa harap ng gusali, ibig sabihin ay natatanaw din mula rito ang katabing unibersidad.

Sa tapat ng gusaling 'to ay naglapana ang mga fast food restaurants, maging mga drugstores ay marami, hindi rin kalayuan dito ang palengke at iba pang grocery stores. Gitnang-gitna talaga ng lungsod.

I mean, Olongapo is also a city, pero doon, sa residence area kami nakatira. Ngayon ay sa gitna ako ng commercial area, kaya naman talagang nakakapanibago. Siguro ay mas magandang sanayin ko muna ang sarili sa bagong kapaligiran. After all, that's the reason why I moved here so early.

I changed my outfit to a more appropriate one. Mag-iikot na muna ako sa buong area.

Lumabas na ako ng kwarto, hahanapin ko pa lang si ate Edith para magpaalam pero kaagad ko rin naman siyang nakasalubong sa labas.

"Iha, ito nga pala ang spare key ng pinto." Nakangiti niyang inabot sa akin ang susi.

Ngayon ko pa lang siya mas natitigan. I think she's in her 40s. Kulot ang buhok niya, at may pagkakulubot na rin ang balat. Her vibe is very motherly.

Nakangiti ko rin namang inabot ang susi. Napatitig pa ako ro'n nang makitang may kasama iyong keychain. Napakurap ako. It's a small wooden keychain shaped into a... penis?

"Madaming ganyang souvenirs dito. Kung hindi ka sanay sa maliliit ay may malalaki rin naman." Kaswal niyang wika habang nangingiti.

"Okay lang po, ayos na po sa akin itong maliit." Aanhin ko naman kasi 'yong malaki?

"Naku naku, huwag gano'n. Hindi dapat tayo nagse-settle! Tignan mo ako matanda na wala pa ring asawa. Hirap kasing makahanap ng malaki."

"Po?" Natanga ako sa kanyang sagot.

"Malaki ang takot sa Diyos," paglilinaw niya.

"Ahh," Napatango-tango naman ako. Relihiyoso pala ang nais niya.

She proceeded on reminding me about the rules of this dorm. I can say it's manageable. Pets, distractible noises, and boys are all not allowed inside. May curfew din na 12:00am.

I listed everything in my head. Tingin ko ay hindi ko naman malalabag ang mga 'yon.

Nang matapos ay dumiretso na ako palabas ng gusali. Maraming sasakyan ang humaharurot, malimit din ang mga jeep at taxi. Panigurado ay palaging trapiko dito tuwing rush hour. Buti na lang ay hindi ko na kailangang magcommute para pumasok ng unibersidad, para kumain, at maging para bumili ng pangangailangan. Tabi-tabi lang naman kasi. Hindi nga kalayuan dito ay maaabot mo na ang Burnham Park. Doon ako patungo ngayon.

Dinadama ko ang lamig ng paligid habang naglalakad. Hindi pa ganoon karamihan ang tao ngayon. Pero aasahan ko nang pagdating ng pasukan ay dadami rin ang mga nagsisilipana rito. Kailangan ko na yatang ihanda ang sarili para ro'n. I'm not used with big crowds.

Pagkarating ko sa Burnham ay naglibot-libot na muna ako. Surprisingly, hindi rin ganoon karami ang tao rito. I was expecting loads of tourists, but I guess seasonal din talaga ang pagdagsa ng mga turista rito.

The Psychiatrist's Insanity Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon