Asker Kız:Fırtına

1

Sonunda yeni görev yerim belli oldu. Allahım çok özledim o dağları, taşı, toprağı.

10 gündür izindeydim yeni tayinim çıkacaktı ve çıkmıştı. Bu izinde ailemin yanına Ankara ya gelmiştim.

- Anneeee. Babaa. Yeni görev yerim belli oldu. Yaşasın be gidiyorum tekrar. Vallaha gittiğim gibi toprağı koklayacağım.

Aslı- Sakin. Sakin.

İkiside hızlıca odama gelip yatağıma oturdular.

Aslı- Ee neresi çıkmış?

Ferit- Hanım asıl sen sakin.

Aralarında hafif tartışma çıkarken onlara gülümsedim.

-Hakkari.

Bi an duraksamışlardı annemin gözleri dolmuştu babam ise sadece bakıyordu.

Aslı- Kızım orası çok sınırda kalmıyor mu?

Yine aynı konu. Korkuyordu.

- Annem sınırda olsun nolucak?

Babam odadan çıkarken annemin gözünden bir damla yaş aktı.

- Anne bir şey olmayacak. Olursa da gurur duyun şehit ailesi olucaksınız.

Annem de odadan çıkarken sabır diledim. Yarın yola çıkacaktım bu yüzden dolabımın üstünde ki bavulumu indirdim.

Yarısını doldurduktan sonra sıkılıp salona doğru ilerledim. Meyve yiyip film izliyolardı.

- Oh siz keyif çatın burada ama beni çağırmayın.

Babam gülerken annem gel işareti yaptı. Sonra ne mi yaptı yanına oturduğum gibi ağzıma elma soktu.

Ferit- Aybar kızım kendine orada çok dikkat et.

Başımı sallarken derin bir nefes alıp verdim.

- Sizde kokuyu alıyormusunuz?

Aslı- Ne kokusu? Yemeği de yeni koydum ocağa.

-Yemek değil anacım. Leşlerin kokusu, kan kokusu.

Tekrar derin bir nefes alırken sırıtıyordum ki koluma terlik yemiştim.

Aslı- Manyak.

Kolumu ovalarken odama çıkmaya başlamıştım.

Bavulumu komple doldurduğumda kapatıp kapının yanına koydum. Yarın giyeceklerim de hazır dı.

Yatağa yattığım gibi uyumayı dilemiştim.

---

Alarmımın çalmasıyla saatin beş olduğunu gördüm. Hızlıca kalkıp eşofman altı üstü giydim ve sokağa çıktım.

Mahalle aralarında koşuyordum köşedeki fırında durup içeri girdim 2 ekmek alıp çıkmıştım. Oradanda sağa girmiştim ve anneannemin evi.

Zile durmadan basarken kapı açılmıştı.

Demet - Bir kere bassana kızım zile.

Kafamı sallarken içeri girdim her zaman ki gibi kahvaltı hazırdı ekmeği poşetten çıkartıp kopardım ve yemeğe başladık.

-Anneanne yerim belli oldu Hakkari.

Demet- İyi ya git azıcıkta oraları temizle torunum benim.

Anneannem işte favori insanım.

Saate baktığımda uçağa iki saat vardı anca yetişirdim.

-Hadi anneannem ben gideyim artık. Seni ararım sürekli aç telefonlarımı.

Başını sallarken sıkıca sarılmıştık birbirimize.

Eve geldiğimde annem açtı kapıyı.

-Anneannemdeydim kahvaltı yaptık.

Hızlıca odama çıkıp üstümü tekrar değiştirdim ve bavulumu aşağıya indirdim.

Annemle sarıldıktan sonra babamla arabaya bindik babam taksiciydi ve beraber havalimanına doğru yola çıktık.

Havalimanına geldiğimizde son kez babamla sarıldık konuşmuyordu çünkü konuşursa ağlardı. Bende ona gülümseyip içeriye girdim. İşlemler hallolduğunda uçağa yerleştim. İstikamet Hakkari.

----

Uçaktan indikten sonra taksiye binmiş ve şuan askeriyenin önündeydim. Askeri kimliğimi gösterip içeri girerken asker selam durmuştu.

-Rahat asker.

İçeriye geçerken birini durdurdum.

-Albayın odası nerede?

? - 1.katta en sağda.

Baş selamı vererek dediği yere doğru yürüdüm.

Kapının önüne geldiğimde üstüme başıma düzen verip kapıyı tıklattım.

Albay-Gel.

İçeriye girerken derin bir nefes aldım. İçeriye girip tam ortada durdum ve asker selamı durdum.

-Yüzbaşı Aybar Demir. Emret Komutanım.

Albay-Rahat asker.

Rahata geçerken albay bana bakıyordu.

Albay-Hoşgeldin yüzbaşı. Boş olan bir odaya yerleş, hazırlan ve yeni timinle tanışmak üzere tekrar buraya gel.

-Emredersiniz komutanım.

Dışarı çıkarsan boş denilen bi odaya girdim. Bavulumu içinden üniformamı ve postallarımı çıkarıp güzelce giydim.

Albayın odasının önüne tekrar geldiğimde kapıya vurdum.

Albay-Gel.

-Yüzbaşı Aybar Demir. Emret komutanım.

O sırada gözüm masaya kaydı Albay ın adı Ferhan Barış dı bana bi yerden tanıdık geliyordu bu isim.

Albay-Yüzbaşı yan tarafımdaki ler senin timin, silah arkadaşların.

Onlara dönerken baş selamı verdim onlarda bana vermişlerdi.

Albay- Çıkabilirsiniz.

Sıra ile çıkarken ortak alana gitmiştik.

Can-Hoşgeldin yüzbaşım.

-Hoş buldum.

Koltuklara otururken hepsi karşı koltuğa oturmuşlardı biri hariç galiba onunla aynı rütbedeydik.

-Sizleri tanımak isterim. Ve üstümüz yokken bana komutanım demenize gerek yok adımla seslenin. Adım Aybar.

Can- Ben teğmen Can. 23 yaşındayım.

Can kumral dı. Gözleri elaydı.

Ali- Teğmen Ali. 22 yaşındayım bende.

Ali sarışındı gözleri masmaviydi.

Efe- Teğmen Efe. 24 yaşındayım.

Efe esmer siyah saçlı biriydi.

Yusuf- Üstteğmen Yusuf. 26 yaşındayım.

Yusuf da Efe gibiydi.

Mert- Yüzbaşı Mert. 30 yaşındayım.

Mert de esmerdi.

- Tanıştığıma çok memnun oldum bundan sorna hep beraberiz.

Hepsi iyi insanlara benziyordu. Kanım onlara hemen ısınmıştı. Beraber sohbet ederken çay içip kaynaşıyordukta.

Hepsi değişik değişik ti. Efsane bi tim olmuştuk.

Akgün Tim i.

Eveet. Yeni hikaye ilk bölüm.

Uhhh. İnşallah beğenirsiniz.

Sizleri seviyorum.