Taming A Beast (Passion Series #1)

Chapter 22

Chapter 22. Costumer

The days went fast. Habang tumatagal ay mas lalo kong nare-realize na hindi ko pinagsisihan na binigyan ko ng pagkakataon si Treice na mahalin ako. Hindi ko pinagsisihan na binigyan ko ng pagkakataon ang sarili ko na mahulog pa lalo sa kaniya.

"Thank you!" I mouthed to him after he handed to me the starbucks we bought earlier. "Anyway, try kaya nating laruin 'yong question or confession game." I suggested and winked at him.

He chuckled. "Hindi ko alam 'yan. Ano bang klaseng laro 'yan?"

I laughed. "Bobo! Common sense na lang. Question or confession, Treice. We need to spin a bottle at kung kanino matutok ang bottle ay siya 'yong pipili kung question o confession ba."

He nodded. "Okay, I got it, babe. Napagsabihan pa tuloy akong bobo."

Humalakhak pa siya kaya inirapan ko siya. Sanay na siya siguro sa akin kaya mukhang hindi naman siya na-offend. I always keep throwing harsh words to him but it was okay with him though. Well, being harsh is one of my attitudes. I have my own flaws but good thing that Treice understand me.

Later on, we finally reached his condo building. Dito na ako tumutuloy, live-in na kaming dalawa at ayos lang naman dahil nasa tamang edad naman kami. Nagpaalam na rin ako sa kina mommy na kay Treice ako titira at sinabi ko rin na sa mansyon na muna si tito Gio para makasama niya si mommy.

I always caught how he stared at my mother. Saksi ko ang pagmamahal sa kaniyang mga mata. Ramdam ko rin ang gaan sa dibdib ko kasi nakita ko na totoong mahal talaga ni mommy si tito Gio. Now... I witnessed that love really exist. Love is not about the age anyway. Kahit may anak na si mommy ay hindi iyon naging hadlang sa pagmamahal niya para kay tito Gio.

About him, I don't have any trust issue against him. Mabait siya at sa mga nakalipas na mga araw ay parang isang anak talaga ang turing niya sa akin. Hindi siya katulad ng iba. Ayos na sa akin na mag-live-in silang dalawa ni mommy dahil ramdam kong mahal talaga nila ang isa't-isa. Tito Gio never failed to make me smile, laugh and feel contented. Akala ko pa noong una ay pagsisihan ko kung bakit ko siya hinayaan kay mommy pero nagkamali pala ako.

He is better than I expected. Hindi siya nagkulang kay mommy at sa akin. He's wealthy also. Last time, I heard him and my mother talking about his businesses. Sabi niya, ilalagay niya raw sa pangalan ni mommy ang pondo niya at ang kaniyang mga pinagmamay-arian. Hindi ko alam kung pumayag ba si mommy kasi umalis na kaagad ako matapos kong marinig iyon.

I hope, daddy will be their guide for their love. Alam kong masaya na rin si daddy kung nasaan man siya ngayon.

"Hey!"

I was sunk in my thoughts but suddenly slipped out on my mind when I heard Treice. He almost startled me. Inismaran ko lang siya bago dumiretso. Tumunog na ang lift, hudyat na nasa tamang palapag na kami ng unit ni Treice. Nauna na ako at ramdam kong hinabol niya ang hakbang ko bago inakbayan ako.

"Babe... you're into it again." aniya sa mababang boses.

"Ano? Into what? Pinagsasabi mo riyan? Utak mo yata may sayad, eh."

He laughed at me. "Okay, sorry na, hmm? Baka magtaluhan pa tayo rito, eh."

Hindi natagalan ay natahak na namin ang condo unit niya. He opened the door for me and I stepped in first. Sinuyod ko ang kabuuhan ng unit niya at mabuti na lang ay malinis ito. The things are placed well. Dumiretso lang ako sa couch at umupo roon. Si Treice ay sumunod din at binagsak ang kaniyang sarili sa aking tabi.