Saw Nay Say's Travel Blogger [ Completed ]

အပိုင်း { ၂၇ }

Unicode ။

" လုံဝမ်ရွာတပ်ခေါင်းဆောင်..ဦးဆောင်သူ စောနေစေး ဆိုရင်မင်းတို့ရဲ့သောက်ရေးမပါတဲ့ ဒီခြံစည်းရိုးကိုဖွင့်ပေးဖို့လုံလောက်လား!! "

" ဦး...ဦးဆောင်သူ!"

အစောင့်တွေအားလုံး ဦးဆောင်သူဆိုတဲ့နာမနဲ့အတူ နေစေးရဲ့ခက်ထန်တဲ့မျက်နှာကိုတွေ့သွားချိန်မှာ သူတို့လုပ်လိုက်မိတဲ့အမှားအတွက် အရိုးထဲထိအောင်ကြောက်ရွံ့မှု့ကိုခံစားသွားရသည်။ သူတို့လက်ထဲက သေနတ်တွေကိုချက်ချင်းပင်ရုတ်သိမ်းကာ။

" ကျုပ်..ကျုပ်တို့တောင်းပန်ပါတယ် ဦးဆောင်သူခင်ဗျ "

ပြောပြီးနောက် အစောင့်တွေက ချက်ချင်းဂိတ်ထဲကိုဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

" ကျုပ်တို့ ကူးရယ်ဆီလမ်းပြပေးပါ့မယ် "

" မြန်မြန် !! ... ကျုပ်အချိန်မရှိဘူး !"

" ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ "

ထိုသို့နှင့် အစောင့်တစ်ယောက်ဟာ သူတို့ဘေးမှာအသင့်ရှိနေတဲ့ သုံးဘီးဆိုင်ကယ်ပေါ်တတ်ကာရှေ့ကနေမောင်းပြီးလမ်းပြသည်။ နောက်မှာ မြင်းကိုယ်စီနဲ့လိုက်လာတဲ့ နေစေးတို့အဖွဲ့ကိုကြောက်ရွံ့လျှက်ပေါ့။

သူတို့လိုအောက်ခြေတပ်သားတွေအတွက်မပြောနှင့် ကူးရယ်လိုနယ်မြေတစ်ချို့ဦးဆောင်မှု့ရှိနေတဲ့လူမျိုးကတောင် ဦးဆောင်သူကိုလျှင်ဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင်ကြောက်ရွံရိုသေရတယ်ဆိုတာ မသိသူမရှိပေ။ ဦးဆောင်သူဟာ သူ့ရဲ့ လုံဝမ်ရွာကထွက်လာပြီးအပြင်လောကမှာလျှောက်သွား​ခြင်းလည်ပတ်တာမရှိသည့်အပြင် သူ့အားမြင်ဖူးသူတွေလည်းရှားပါးသည်။ ဒါ့ကြောင့်မို့ အစောင့်တွေလည်းတစ်ခဏအသိလွတ်သွားရခြင်းဖြစ်သည်။

________________________

" ကူးရယ်.... ဗျို့ ကူးရယ်! "

" ဝေ့... ဘယ်သူကြီးတုန်း ကျုပ်အထဲမယ်ရှိပါ့ "

အစောင့်ရဲ့အော်သံက ကူးရယ်နဲ့အိမ်အနီးပက်ဝန်းကျင်မှာရှိတဲ့တပ်သားအိမ်တွေပင်စပ်စု၍ထွက်ကြည့်စေသည်။ ရွာထဲမှာရှိတဲ့ အိမ်ခြေတွေအားလုံးက တပ်သားအိမ်ခြေတွေမို့ အစောင့်တစ်ယောက်ရဲ့နောက်တွင် မြင်းကိုယ်စီ၊လက်နက်အပြည့်နဲ့လိုက်လာတဲ့ နေစေးတို့လူစိမ်းလူအုပ်ကြီးကိုတွေ့တဲ့အခါ ကူးရယ်တပ်သားတွေက နေစေးတို့အဖွဲ့အားအချိန်မရွေးတိုက်ခိုက်မယ့်ပုံစံမျိုးနဲ့တင်းမာတဲ့အခြေအနေနဲ့ကြည့်နေသည်။