ＶＩＣＴＯＲＩＡ［ COMPLETED ］

１ ［ Z + U ］

စိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္ ကားအား ေတြ႕သည့္ေနရာမွာ အတင္းထိုးရပ္ကာ Taehyung ဆင္းလာခဲ့သည္.....
ဟန္ျမစ္ကမ္းေဘးရွိ သူထိုင္ေနၾက ခုံတန္းေဟာင္းေလးတြင္ ေနရာယူရင္း ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီးအား ေငးေနမိျပန္သည္.....
မ်က္ရည္စတို႔သည္လည္း ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီးအား ျဖတ္တိုက္လာေသာ ေလေအးေအးတို႔ၾကားတြင္ ‌ေျခာက္ေသြ႕သြား၏။
ဒီေနရာေလးက တိတ္ဆိတ္ေပမယ့္ သူ႔အတြက္က သီးသန္႔ကမာၻငယ္ေလးတစ္ခုလို.....
စိတ္ရွိလက္ရွိ ငိုခ်ပစ္ႏိုင္ေသာ ေနရာ.....
ရင္ဖြင့္စရာစကားမ်ားအား တစ္ေယာက္တည္း ေျပာႏိုင္ေသာ ေနရာ.....
ေငးရင္း ေဆြးရင္းျဖင့္ အခ်ိန္အတန္ၾကာထိုင္ေနမိသည္.....
၀တ္ထားေသာ အက်ီပါးပါးေလးမွာလည္း ေလမ်ားတိုးတိုက္သျဖင့္ ပ်ံ႕လြင့္ေနဆဲ.....
‌အေအးဓာတ္နဲနဲမ်ားလာေသာ္လည္း သူမမႈ.....
အနားရွိ ကုတ္အက်ီကိုလည္း မ၀တ္ဘဲ အနားတြင္ အသာအယာခ်ထားသည္.....

" ေညာင္..... "

သူ႔ထိုင္ခုံနားဆီသို႔ အသံေပးကာ ေရာက္လာေသာ ေၾကာင္ေပါက္ေလးတစ္ေကာင္.....
ပထမေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲေနမိေပမယ့္ ေရွ႕သို႔ေရာက္လာေသာ ေၾကာင္ေလးေၾကာင့္ Taehyung အၾကည့္ေရာက္သြားမိ၏။
ေသြးသံတရဲရဲႏွင့္ ေၾကာင္ေပါက္ေလးက သူ႔အား အကူအညီေတာင္းေနဟန္.....
Taehyung ‌ေသြးမ်ားျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲ ထိတ္သြားမိသည္.....
မ်က္လုံးမ်ား အသာမွိတ္လိုက္စဥ္ ျပန္ျမင္လိုက္ရေသာ အတိတ္က ျမင္ကြင္းတစ္ခ်ိဳ႕.....
မီးေလာင္ခါနီးေနပီျဖစ္ေသာ ကားထဲမွ သူႏွစ္ဦး.....
ထိုႏွစ္ဦးလုံး၏ မ်က္ႏွာမ်ားတြင္လည္း ေသြးအလူးလူးျဖင့္.....

" သားေလး မလာနဲ႔ေနာ္.... အေမတို႔ဆီ မလာနဲ႔... ေျပးေတာ့.... ေျပး ေျပး.... "
" အေဖတို႔ သားေလးကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အၿမဲတမ္းယုံထားေနာ္.... အေဖတို႔..... "
" ဝုန္း.....!!! "

သူ႔ေရွ႕မွာတင္ ကားက ေပါက္ကြဲကာ တစစီျဖစ္သြားေသာ ျမင္ကြင္းအား Taehyung ဆက္ၾကည့္ေနဆဲ.....
ဒီအျဖစ္အပ်က္က ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးအတြက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အိမ္မက္‌ဆိုးႀကီး ျဖစ္ေနခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္လား....
မ်က္လုံးမ်ားအား အသာဖြင့္ကာ သူ႔ေရွ႕မွ ေၾကာင္ငယ္ေလးအား အသာေကာက္ယူလိုက္၏။