Feng Mang (BL)

37

"Yine de bizimle bir sözleşme imzalamak ve şov dünyasında da ilerlemek istemediğini açıkça belirtti." dedi Er Lei.

Bu, Wang Zhong Ding'in beklentisinden farklıydı.

"Nedenini söyledi mi?"

Er Lei başını salladı, "Söylemedi."

Akşam, Wang Zhong Ding arabasını bir kez daha Han Dong'un kaldığı yere sürdü. Geçen sefer aceleleri vardı ve kapıyı kilitlemek için zamanları yoktu, ama zaten çalacak bir şey de yoktu. İki gece sonra tekrar geldiğinde, odada, buruşmuş, şekli seçilemeyecek kadar ucuz, şişirilmiş bir şilte vardı. Şiltenin üstü kıyafetlerle, günlük ihtiyaçlarla, yarısı yenmiş atıştırmalıklarla doluydu... Bu çöp yığınının içinde özellikle göze çarpan bir kutu vardı.

Wang Zhong Ding onu açtığında, içindekilerin oldukça düzgün bir şekilde yerleştirildiğini gördü.

Kutunun içinde, hemen hemen her türden eğlence dergisi, ilk sayısından son sayısına kadar çıkış tarihine göre düzenlenmiş bir şekilde yerleştirilmişti. Bir tanesi bile eksik bırakılmamıştı. Tekrar gözden geçirdiğinde, profesyonel oyunculuk için kitaplar da gördü, her sayfasında işaretler vardı. Sonunda, Wang Zhong Ding içeriden eski, rengi atmış Üç Yüz Tang Şiiri Kitabı'nı* çıkardı.

(*Üç Yüz Tang Şiiri Kitabı, Çin'in en ünlü şairlerinden Du Fu, Li Bai, Bai Juyi ve Wang Wei'nin şiirlerinin derlemesi olan bir kitap)

Kitabın üstünde şöyle yazıyordu: 'Kız arkadaşımın hediyesi, ilk aşk.'

Kitabın halini inceleyince, çok eski olduğunu, içeriğindeki saflık ve masumiyet derecesinden, erken yaşta aşık olunduğunu, bir sapığın doğuştan böyle olduğu görünüyordu.

Kısa zaman sonra, Wang Zhong Ding, dışarıda bırakılan bir dergi buldu.

Bu dergi, kapağında onun olduğu dergiydi. Kapağındaki yüzün her yerinde dağınık karalamalar vardı, ama bu yaramazlık için yapılmış gibi değil, aksine her türlü garip işaret ve sembolle doluydu.

Aynı zamanda, Wang Zhong Ding, Han Dong'un çok uzakta olmayan fotoğrafını da aldı, o da bu şekilde karalanmıştı.

Wang Zhong Ding dergi kapağını yırttı ve Han Dong'un resmiyle birlikte çantasına koydu. Ondan sonra Han Dong'un bilgisayarını açtı.

Han Dong'un bilgisayarı, odasının minyatür bir versiyonu gibiydi, içinde her türlü dağınık dosya ve ikon vardı, ancak "performans" adlı klasörü açtığında, içindeki sınıflandırma çok düzenli ve titizdi.

Bir alt klasörde yüzlerce video vardı, son beş yılda katıldığı tüm filmleri ve TV şovlarını içeriyordu, çoğu Zhong Ding Film ve Televizyon Şirketi tarafından yapılmış projelerdi. Ancak Wang Zhong Ding, Han Dong'un bu projelerde yer aldığını hiç bilmiyordu.

Bu videoların tümü, 12′15″—12′17″, 47′33″—47′34″... gibi tek tip bir şekilde adlandırılmıştı. Hepsi bu şekildeydi. Bu belirtilen süreler Han Dong'un projede göründüğü anlardı.

Wang Zhong Ding gibi bir numara meraklısı için, sadece bir bakışla, Han Dong'un toplam görünme süresi hesaplanabilirdi.

Beş yıl —— baş aktörün bir filmde göründüğü zamandan daha az.

Ve bunların arasında, akıllıca 1, 2 saniye uzatılanlar da vardı, pratik bir şekilde bakıldığında, gerçekten göz ardı edilebilirdi.

Böyle bir aptalı hayal etmek zordu, nasıl bu kadar ısrarcı olabilirdi? Anlaması daha da zor olan şey ise, oyunculuğa bu kadar takıntılıyken, büyümek için eline gelen bu büyük fırsatı neden geri çevirdiğiydi?

Wang Zhong Ding başka bir alt klasör açtı, içinde Han Dong figüranlık yaptığı sıralarda çekilen fotoğraflarının yanı sıra ünlülerle birlikte çekilmiş birkaç fotoğrafı da vardı. Fareyi aşağıya kaydırdığında, beklenmedik bir fotoğraf Wang Zhong Ding'in gözüne takıldı.

Han Dong ve Li Shang'ın fotoğrafı!

Kollarını birbirlerinin omuzlarına dolamış, Pekin Stüdyosu'nun kapısında duruyorlardı, fotoğraf tam olarak Liang Jing'in başrol seçmelerine katıldığı gün çekilmişti.

Resimde Li Shang aptalca gülümsüyordu, Wang Zhong Ding'in onu ilk gördüğü halinden çok farklıydı.

Wang Zhong Ding, bu fotoğrafı da sabit diskine aktardı.

Ayrılmadan önce, Wang Zhong Ding kapı koluna bağlı bir ip buldu; bu, Han Dong'un ağlayıp bağırırken kendini bağlamak için kullandığı desteğiydi. Sıradan bir kenevir ipiydi, onu tamamlamak için birkaç ip daha sarılmıştı. Han Dong bir o yana bir bu yana savrulurken ortadaki ip biraz gevşemişti ve içeriden bir şey fırlamış gibiydi.

Wang Zhong Ding, kenevir ipini sökmek için parmaklarını kullandı ve bir parça kağıt çıkardı."

En sevdiğim Dongzi'm."

Bunun bir erkek el yazısı olduğu çok açıktı.

Wang Zhong Ding, aniden Han Dong'un ağladığı ve kendini bağladığı geceyi hatırladı...

Yedi gün içinde kimse keşfetmeseydi? On günde? Çok değil en fazla bir ayda, bu kağıt içeride çürüyüp gidecekti. Çok şanslıydı, birisi bu sırrı bulmuş ama aynı zamanda çok şanssızdı, çünkü onu bulan kişi Han Dong değildi.

Wang Zhong Ding kağıdı çıkardı ve daha sonra geri yerleştirmedi, onun yerine kendi cebine koydu.

Ardından da kapıyı sıkıca kapattı.