Lerwick

Chapter 11 - Treyning (Part 5)

Sebastian Lerwick's POV

Sunod naming binalingan ng tingin si Duchess na mukhang may tinataguan. Mabilis pero marahan ang mga kilos nito na para bang ihip ng hangin lang upang walang makarinig sa bawat hakbang niya.

Galing kasi siya sa isang bi ay pi rum kanina dahil tulad ng ibang bata ay nangangalap din siya ng impormasyon. Mukhang naghiwalay muna sila ng landas ni Raven na kasama niya lang kanina dahil tulad nga ng napapanood namin ay mag-isa na lang siya ngayon.

Kasalukuyang nagtatago si Duchess sa likod ng isang pader. Pinapakiramdaman kung malapit na ba sa kaniya ang tinataguan niyang tatlong armadong lalaki na hinahanap siya dahil nahuli siyang nagpuslit ng ilang pirasong papel na galing sa opis na pinaggalingan niya kanina.

Inilibot niya ang kanyang paningin upang humanap ng magagamit na armas dahil malapit na talaga sa kaniya iyong mga lalaki. Binubuksan nila ang mga kuwartong nadaraanan nila upang tingnan kung nandoon iyong bata pero wala siya roon.

Nandoon si Duchess sa kaliwang pader sa may intersekyon ng hallway.

Nakakita si Duchess ng isang bakal na tubo sa gilid. Agad niyang kinuha iyon at pinosisyon ang sarili niyang nakaabang sa pagliko ng mga lalaki.

Malas lang nila dahil imbis na sa kaliwa ang tahakin nila ay kumanan sila. Hindi tuloy nila napansin ang tahimik na pagsunod ni Duchess sa likod nila.

Unang tinumba ni Duchess gamit iyong tubong hawak niya iyong pinakahuling naglalakad. Hinampas niya ito nang malakas sa batok kaya nawalan ito ng malay.

Hindi naging matagumpay si Duchess na masalo ang katawan nito dahil alam niyang mas mabigat pa ito sa kaniya. Nagkaroon tuloy ng malakas na kalabog kaya napalingon pa iyong dalawa. Bago pa man nila malapitan si Duchess ay nauna nang sumugod iyong bata.

Hinampas ni Duchess nang malakas iyong nauna niyang sinugod at nang matamaan iyon ay saka nilagpasan at mabilis na pumunta sa likod n'ong isa pa at saka pinalo sa likod. Parehas na ininda n'ong dalawang lalaki iyong mga palo ni Duchess kaya hindi na nag-aksaya pa ng oras si Duchess. Ginamit niya ang natitirang lakas niya para hampasin iyong dalawa sa mga batok nila para mawalan ng malay.

"Sorry po, he-he," rinig naming sabi ni Duchess at binitawan ang hawak na tubo. Nagtawanan naman kami dahil nag-sori pa iyong bata pagkatapos ng ginawa.

Maya-maya ay may narinig si Duchess na yabag ng mga paa. Isa iyong kopol na papunta sa kung nasaan si Duchess ngayon. Sa takot na makita ang ginawa niya ay mabilis siyang nagpakita sa dalawa at humarang sa dinaraanan nila.

Agad niya itong nilapitan at hinawakan sa braso ang babae.

"Hello po, I'm a bit lost. Can you help me get back to the lounge?" mahinhing sabi nito sa dalawa at saka nagpakyut.

"Oh, hi! Of course, sweetheart. Let's go this way," nakangiting aya ng mga ito kay Duchess. Mukhang babalik na nga sa pinanggalingan nila at nakalimutan yatang may pupuntahan dapat.

Napalingon ako sa mag-asawang sina Cassandra at Lionhart na nakangiti lang sa isang tabi at masuring binabantayan ang mga galaw ng unika hija nila.

"Sher yor tots, Lionhart. Puwede naman," pabirong sabi ko na ikinailing naman niya.

"She moves quickly but with grace, just like her mother," sabi nito bago masuyong tiningnan si Miss Cassandra na ngumiti lang sa kaniya at binalik na ulit ang paningin sa iskrin.

"Dito tayo," rinig kong sabi ni Mikaela sa kasama niyang si Duke kaya napatingin ako sa kanilang dalawa.

Tinuturo nito ang pinto na para bang sinasabi na roon sila dumaan pero tumutol si Duke.

"Hindi. Sa likod na lang tayo dumaan. Mahahalata tayo rito." Hinila nito ang kamay ng batang babae pero nagpumiglas ito.

"Ano naman? Invited naman tayo rito," iritang sabi ni Mikaela.