Isla Fontana Series #4: Ruthless Slave (COMPLETED)

Chapter 9 (Scared)

CHAPTER 9

DIRETSO ang dalaga sa papag na hinihigaan niya. Wala pang ilang minuto ay tulog na tulog na ito.

Kanina pa ba ito sa labas? Malamig sa labas lalo na tuwing madaling araw. Bakit hindi man lang ito kumatok kanina kung gusto nitong matulog dito sa bahay niya?

Napatitig siya sa dalaga. Niyakap nito ang sarili. Bahagya itong nanginginig.

Awtomatiko siyang humakbang at kumuha ng makapal na kumot. Lumapit siya sa dalaga at kinumutan ito. Ilang sandali siyang titig na titig sa mukha ng dalaga.

Gusto nitong matulog dito gabi-gabi. He even said yes. Pero sa loob-loob niya, hangga't maaari ay ayaw niyang nasa tabi niya si Seiranel. He will only hurt her if she's beside him.

"Kanina ka pa sa labas?" mahinang tanong niya nang maramdaman ang presensya ni Jaxon.

Inayos niyang muli ang kumot at hinarap ang personal bodyguard niya.

"I'm sorry. Kakabalik ko lang. Kung alam ko lang na nasa labas si Miss Seiranel ay gumawa sana ako ng paraan para hindi siya lamigin. I am very sorry, Sir," anito habang nakayuko.

"Saan ka galing?" tanong niya.

"Inayos ko ang bangka na ginagamit mo dahil may kaunting sira. You know that your safety is always my priority," Jaxon answered.

"You should go back to Manila. Kahit walang nakakaalam ng presensya mo rito sa isla, isipin mo pa rin ang kapakanan mo. Hindi mo ako kailangang bantayan sa lahat ng pagkakataon. I'll be okay," seryosong sabi niya.

"I'm just worried that you might hurt yourself again, Sir. Wala ako sa tabi mo para pakalmahin ka," anito at tumingin sa kaniya.

Awtomatiko siyang tumingin sa babaeng nakahiga sa papag niya.

"I will be okay, Jaxon," mahinang sabi niya habang nakatitig sa babaeng mahimbing na natutulog sa papag niya.

"I'll go back to Manila later, then, Sir," tugon ni Jaxon.

Nang muli niya itong tingnan ay nakita niyang nakatingin na rin ito kay Seiranel. Nang makitang nakatingin siya ay tumikhim ito at kaagad na yumuko.

"Do you still have money?" he asked.

"Yes, Sir. You paid me triple of my salary this month," tugon nito.

"Ayaw mo?" kunot-noong tanong niya.

"No, Sir. It was just...way too much," anito at napakamot sa ulo.

Nagkibit-balikat siya.

"You deserve it. Babalik ako sa Maynila by this week," aniya at namulsa.

"Okay, Sir. Ihahanda ko ang mga kakailanganin mo," anito at nagpaalam nang umalis.

Sinundan niya ng tingin si Jaxon. That man is too loyal and devoted. Simula nang dumating ito sa buhay niya ay pinagaan nito ang lahat. Ito ang klase ng tao na itataya pati sarili nitong buhay para lang sa kaniya.

Sinara niya ang pinto at bumalik sa tabi ni Seiranel. Kumuha siya ng upuan at tahimik na naupo roon. Mukhang hindi na siya makakatulog ulit kaya inabala na lang niya ang sarili sa pagtitig sa mukha ng babaeng nasa harapan niya ngayon.

Nang kumilos ito ay napatuwid siya ng upo at tumikhim. Dahan-dahang nagmulat ng mga mata ang dalaga. Awtomatikong nagsalubong ang mga mata nila.

Napakunot ang noo nito at ilang beses itong napakurap na tila ba inaalala kung bakit nasa harapan siya nito ngayon. Pabalikwas itong bumangon.

"Pasensya na, naabala kita. H-Hindi ako makatulog kaya pumunta ako rito at—"

"It's okay. Go back to sleep," he cut her off.