Mafya'nın Aşkı

♧Maket Ev Seferberliği...♧

Selammm

Keyifli okumalar...

Oy verirseniz sevinirim💚💚

EFTELYA

3 gün sonra;

Mert, Bars ve Ömer benden önce bu evde beraber yaşıyorlarmış. Genelde Bars turnelerde olduğu için en fazla 2-3 ay kalıyormuş. Ömer zaten Mert'in sağ kolu. Ama ben geldiğim için Bars kendi özel evine çıkmaya karar verdi. Zaten Ömer'i evlendirecektim. O da gidecekti. Burası bizim evimizdi. Yavaş yavaş gitme planları yapıyorlardı. Ömer ama hala buradaydı daha gitmeyecekti.

O günden sonra çok bir bunalıma girmediler. Normal hayata devam ettiler hatta daha iyiydiler...

Mert ile Ömer şirkete gittiler. Bars ile biz evdeydik.

Bars o kadar sıcakkanlı ki sanki beni yıllardır tanıyor gibi çok rahat bir şekilde her şeyini anlatıyordu. Bu da herkesin bana güvendiği anlama geliyordu. Mert bile ilk tanıştığımız sıralar deli gibi güveniyordu. Benim yanımda rahat hissedebiliyorlar. Bana anlatılan bende kalırdı. Beni yengelerinden çok küçük kız kardeşi gibi görüyorlardı. Hem çok yakınlardı hem de beni koruyorlardı...

Bars' a çok rahat soru sorabiliyordum, çok rahat sohbetimiz ilerliyordu. Ömer ile zaten kankaydık😀

Ben derslerimi hallediyordum Bars müzik odasında beste yapıyordu, sonra canlı yayın açmıştı. Hayranları ile konuşuyordu. Sevgilim şirkete gitti. Akşam oldu sıkılmaya başladım. Kimse yoktu. Bugün ne güzel asistan bakacaktım. Mert beni evden çıkarttırmadı. Neymiş beraber bakacakmışız, kendi zamanı doluymuş şimdi vs. Daha asistan seçimini tek yapamıyorum, şirket kararlarını nasıl verecektim..

Ben kendi kendim ile cebelleşirken bahçede araba sesini duydum. Terasa çıktım Mert geliyordu. Hemen aşağı indim. Bahçede ona doğru koştum. Hemen kollarını açtı. Kucağına zıpladım.

"Dünyam, beni mi özledin?

Kafamı onun boynunun arasında;

"Çokkk.."

O da benim boynumdan öptü. Kucağından inmedim. Dolanarak arka bahçeye getirdi. Kafamı kaldırıp baktım.

"Niye beni aramadın hiç? Sen beni özlememişsin belli ki?"

"Özlemez olur muyum cennet kokulum, sadece işlerim yoğundu. Hemen bitirip yanına geleyim dedim."

Tekrardan öptü beni. Omzumu kaldırıp indirdim.

"Olsun bir kerecik arayabilirdin. Ben burada sıkıntıdan patladım. Sabah güneş doğmadan gitmişsin. Güneş battı yeni geldin."

Kucağından inip bahçede ki yemek masasına geçtim. Arkamdan sarıldı. Kafasını boynuma koydu.

"Özür dilerim güzelim. Eşeklik ettim aramamakla."

"Eşeklik ve hödüklük."

Bana güldü.

"Bir de hödük vardı unuttum. Nasıl gönlünü alabilirim güzelim?"

"Dışarı çıkıp gezeceğiz."

Bu kadar basit bir şey beklemiyordu.

"Tamam akşam dışarıya çıkalım. Nereye gitmek istiyorsan gidelim."

Son kez öpüp odasına üstünü değiştirmeye gitti. Ben de gelen yemeklere bakıyordum. Bars odasından çıkmış, yanımıza yemeğe geliyordu.

"Yengecim seni biraz yalnız bıraktım ama canlı yayın nasıl geçti hiç anlamadım. Çok iyi geldi bu canlı yayın."